Όταν ήμουν 3-4 χρονών είχα μια κουκλίτσα μαγική που τη λάτρευα. Ήταν στρουμπουλούλα, είχε κατάξανθα σγουρά μαλλάκια που λαμπίριζαν στον ήλιο, καταγάλανα ματάκια και ροζ στοματάκι σαν φραουλίτσα. Φορούσε ένα καταγάλανο φορεματάκι με ροζ κλωστίτσες στο στήθος και ροζ ζωνίτσα. Όνομα δεν της είχα δώσει όπως τις άλλες μου κούκλες, τη Στέλλα και τη Βιολέτα, αλλά την αγαπούσα τόσο πολύ που την έπαιρνα μαζί μου παντού.
Αυτή η κουκλίτσα είχε ένα μικρό ροζ δίσκο στην πλάτη της κι έτσι έλεγε δύο τραγουδάκια. Μου άρεσαν και τα δύο πάρα πολύ και όλο άλλαζα το δισκάκι. Το ένα τραγουδάκι δε θυμάμαι πια ποιο ήταν, αλλά το άλλο δεν το ξεχνώ όσα χρόνια κι αν περάσουν:
"ποσο μ'αρεσουν οι καραμελιτσες
ηθελα να'χα δεκα σακουλιτσες
μα δεν το λεω φίλοι μου αστείο
ηθελα να'χα ζαχαροπλαστείο"
Μ'αυτή την κούκλα έχω μια φωτογραφία. Κοιμάμαι και την κρατάω αγκαλιά. Είναι πολύ παράξενο αυτό για μένα γιατί απ'ότι θυμάμαι είχα πάντα ανήσυχο ύπνο και ότι έβαζα πάνω στο κρεβάτι μου το έριχνα κάτω. Όσες φορές κι αν προσπάθησα να κρατήσω παιχνίδι και να κοιμηθώ την επόμενη μέρα το πρωί το έβρισκα στο πάτωμα. Άσε που στη φωτογραφία κοιμάμαι ανάσκελα ενώ κανονικά δεν με πέρνει με τίποτα ο ύπνος ανάσκελα. Παράξενη φωτογραφία τώρα που το σκέφτομαι. Όπως και να'χει θα ήταν μόλις μου την χάρισαν που έβγαλε ο πατέρας μου τη φωτογραφία και δεν μπορούσα να την αφήσω.
 |
| εγώ & η κούκλα |
Όταν μεγάλωσα απέκτησα άλλες κούκλες. Τα μαλλιά της Χρυσομαλλούσας έχασαν τη γυαλάδα τους. Ο δίσκος δεν έπαιζε τα τραγουδάκια. Δεν ξέρω αν την έχει κάπου καταχωνιασμένη η μάνα μου αλλά μάλλον δε διασώζεται όπως τα περισσότερα μου παιχνίδια. Ίσως και να τη χάρισε σε κάποια φάση η μάνα μου για να τη στείλουν στα παιδάκια στην Αφρική.
Ό,τι και να γίνει πάντως αυτή την κούκλα δεν τη ξεχνώ, ήταν αυτό που λέει η διαφήμιση "η πρώτη μου αγάπη και παντοτινή".
ΥΓ. εννοείται ότι με τέτοια τραγουδάκια που άκουγα σαν κοριτσάκι λάτρευα και τις καραμελίτσες κι ακόμα τις αγαπώ! :))
ΥΓ. εννοείται ότι με τέτοια τραγουδάκια που άκουγα σαν κοριτσάκι λάτρευα και τις καραμελίτσες κι ακόμα τις αγαπώ! :))
Ίδια κούκλα είχα κι εγώ, μπορεί να διέφερε το φορεματάκι αλλά και δισκάκι στην πλάτη είχε και ξανθομαλλούσα ήταν, μάλιστα τις προάλλες που ανέβηκα στο πατάρι για συμμάζεμα , βρήκα τη βαλίτσα με όλα μου τα παιχνιδάκια (ότι απέμεινε τουλάχιστον απο αυτά) κι εκείνη καθόταν στην άκρη με τσαλακωμένο το φορεματακι της, τα μαλλια της ανακατεμενα και τα ματάκια της κλειστα, ξεχασμένη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε κι εγώ έχω ξεχάσει τη σπέσιαλ κούκλα μου. Την είχε φέρει ο Αη Βασίλης τα ξημερώματα μιας Πρωτοχρονιάς 6:30 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞύπνησα όπως κάθε χρόνο με τα κάλαντα του Δήμου Αθηναίων για τον Ταγματάρχη της γειτονιάς μας
και να μια μακριά κούτα με περίμενε, με το μωρό μου. Την πρόσεχα σαν τα μάτια μου !!!
Βούρκωσα βλέποντας με, με γονείς, γειτονιές, κούκλα και μια παιδική ψυχούλα.
Καλές χαρούμενες γιορτές ναχουμε!!
Κουκλίτσα κρατάει στην αγκαλιά της κουκλίτσα! Όμορφη φωτό, φαντάζομαι πόσο θα σε συγκινεί να την βλέπεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα τέτοιο δέσιμο με κούκλες και παιχνίδια, γενικότερα. Η μαμά λέει ότι δεν πολυέπαιζα κιόλας. Τι να πω, περίεργο παιδί ήμουν..:Ρ
Καλησπέρα! :)
Τι μου θύμησες τώρα, κούκλες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα...
Είχα κι εγώ μια τέτοια κούκλα... Εγώ αν το τραγουδούσα όμως θα έλεγα: πόσο μ' αρέσουν οι σοκολατίτσες...
ΑπάντησηΔιαγραφήLilium ήταν της μόδας αυτές οι κούκλες τότε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως για μένα ήταν ξεχωριστή ανεξαρτήτως αν την είχαν κι άλλα κοριτσάκια.
Δεν είναι λυπητερό να βρίσκεις παλιά παιχνίδια και να'ναι εντελώς διαφορετικά απ'ότι τα θυμάσαι; Εμένα αυτό με γεμίζει μελαγχολία.
Καλημέρα
Evie μου όσα χρόνια κι αν περάσουν τέτοιες εμπειρίες μένουν πάντα μαζί μας. Κι εγώ τώρα που το λες τη θεωρούσα το μωρό μου. Είχα όμως κι άλλη που ήταν όντως βρέφος, φαλακρό με πιπίλα αλλά αυτό το'χα πάρει πιο μετά. Τι μανία με τις κούκλες μωρά έχουμε τα κοριτσάκια :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
absentminded μου με συγκινεί πολύ. Ο μπαμπάς μου εχει μανία να βγάζει φωτογραφίες κι έτσι έχω πολλές απ'την παιδική μου ηλικία αλλά αυτή είναι η μόνη που κοιμάμαι :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πολυέπαιζες; Τι έκανες σαν παιδί; Όντως περίεργο :)
Προσωπικά αγαπούσα πολύ τα παιχνίδια μου. Έπαιζα με τις ώρες. Και τα αυτοκινητάκια μου όπως είπα και παλιά, τα έχω ακόμα σε καλή κατάσταση.
Καλημέρα!
ΦΟΥΛΗ ωραίες αναμνήσεις ε; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Σκουλουκούιν ήταν της μόδας τότε μάλλον :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η παράφραση του τραγουδιού!
Καλημέρα!
Εσύ και η Ρίκη, μου θυμίσατε κάποιες κρυφές αγάπες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠειράζει να τις γράψω;
Σε φιλώ!!!!!!!!
Αντιγόνη μου πλάκα μου κάνεις;! Όχι μόνο δεν μπειράζει αλλά το θέλουμε πάρα πολύ! Ξέρεις πόσο αγαπάμε τις ιστορίες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι που σου θύμισα κρυφές αγάπες :)
Φιλάκια πολλά πολλά
Γλύκα η φωτογραφία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η καημένη η Χρυσομαλλούσα, δεν της κατέβαζες και το πόδι που το έχει στην ανάταση, να κοιμηθεί κι' αυτή λίγο άνετα... :)))
Κι' εγώ έπαιζα πολύ και άπειρες ώρες με τα παιχνίδια μου. Σου έχω πει ήδη για την αγαπημένη μου κούκλα. :)
Δεν ξέρω βέβαια αν σου έχω πει για τα αγαπημένα μου... αυγό μάτι, λουκάνικο, φέτα ντομάτα και ψωμί μπαγκέτα! Πλαστικά αλλά αληθοφανή όσο δεν φαντάζεσαι! Επίσης είχα ολόκληρη σειρά από μεταλλικά είδη κουζίνας... ψυγείο, κουζίνα, πλυντήριο κτλ και επίσης θυμάμαι ότι στα "πιατικά" μου είχα και έναν μεταλλικό τρίφτη για τυρί! :)))
Τι μας θύμισες πάλι...
Να' σαι καλά!
Φιλιά πολλά!
Lilithaki ευχαριστώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχε ανάγκη αυτή κοιμόταν έτσι κι αλλιώς. Δεν είναι καθαρή η φώτο εδώ αλλά στην οριτζιναλ φαίνεται ότι έχει το ένα μόνο ματι της κλειστό :))))))))
Για την κούκλα μου είπες ναι για τα πλαστικά τρόφιμα όχι. Τάιζες όλες τις κούκλες σου και περίσσευε και κάτι για σένα; Εγώ είχα τσαγιέρα και φλιντζανάκια και τους έφτιαχνα καφέ. Μόνο αυτό ήταν το νοικοκυριό μου ίσως γι'αυτο ποτέ δεν ασχολήθηκα με το σπίτι ;)
Ενώ εσύ θα'σαι τώρα κανονική νοικοκυρούλα :ΡΡ
Μ'αρέσει να θυμάμαι και να σας θυμίζω!
Φιλάκια πολλά πολλά!