Ξανά γιατί η 'μάγισσα των λέξεων' Ελένη Ξένου έκανε πάλι το θαύμα της στη στήλη της 'Το νησί' στο doctv και μ'έβαλε σε σκέψεις μια μικρή-μεγάλη παράγραφος της.
ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΠΡΙΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ, τη ρώτησα ξαφνικά. Δούλευα σε μια εταιρεία, μου απάντησε τσαλακώνοντας την ίδια ώρα ασυναίσθητα την άκρη της σελίδας του βιβλίου της. Και τι έγινε; επέμενα, ψάχνοντας για το στόρι της. «Δεν ήταν αυτό που ήθελα. Και έτσι παραιτήθηκα, πριν χάσω την ψυχή μου». Αυτή την λέξη χρησιμοποίησε.
"..Και έτσι παραίτηθηκα, πριν χάσω τη ψυχή μου"
Άραγε σε μια εποχή αβεβαιότητας, ανασφάλειας, ανεργίας.. άραγε πόσοι από μας θα τολμούσαμε να το κάνουμε αυτό;Προσοχή όχι πόσοι το σκεφτήκαμε. Γιατί οι σκέψεις είναι εύκολες, φτηνές.
Αλλά πόσοι θα τολμούσαμε να το κάνουμε πράξη; Να παρατήσουμε ό,τι μας πονά, μας βασανίζει, μας καταστρέφει λίγο-λίγο ό,τι καλό έχουμε μέσα μας.. όλα για να μη χάσουμε τη ψυχή μας.
Γιατί είναι λίγο να χάσεις τη ψυχή σου για τα υλικά αγαθά; Για την ασφάλεια του χρήματος; Τη βεβαιότητα της καθημερινής ρουτίνας, της τριβής;
Που είναι η πραγματική ζωή άραγε; Στο βιοποριστικό επάγγελμα που θεωρείται και 'καταξιωμένο'; Σ'αυτό που προσδιορίζεται κοινωνικά αποδεκτό και 'σωστό';
Ή σ'αυτό που σε καλεί η καρδιά κι η ψυχή σου να κάνεις;
Κι άραγε πόσο καιρό έχεις ανοιχτό μπρος σου για να κάνεις αυτές τις επιλογές;
Πότε η πόρτα της ευκαιρίας, της επιλογής κλείνει και σ'αφήνει εκεί;
Γιατί (προσοχή και πάλι) οι ευκαιρίες δεν μένουν να μας κοιτούν κατάματα επ'άπειρον. Είναι πόρτες που ανοίγουν και αν δεν τις αρπάξεις, δεν τις ανοίξεις, κλείνουν κατάμουτρα και αθόρυβα. Αν αργήσεις να αποφασίσεις η ευκαιρία δε σε περιμένει.
Η απραξία είναι απατηλή. Εμπεριέχει πράξη το να μην κάνεις τίποτα. Το να περιμένεις. Το να μην αντιδράς. Πουλιέσαι. Χαρίζεσαι με το να μένεις απαθής, άπραγος, ακίνητος. Μην ξεγελιόμαστε ότι αν δεν κάνουμε κάτι δε συμμετέχουμε στο ξεπούλημα της ψυχής.
Μένεις λοιπόν και φθείρεσαι ψυχικά, πνευματικά και σωματικά;
Ή φεύγεις παίζοντας κορώνα-γράμματα τη ζωή κι όπου σε βγάλει;
Η ζωή δεν είναι για τους τολμηρούς;
Η ζωή είναι για όλους και δίνει στον καθέναν μας αυτό που του αξίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ζωή όμως, ναι, είναι για τους τολμηρούς.
Γι' αυτούς που την ψυχή τους την έχουν πάνω απ' όλα και που την αφήνουν ν' ανοίγει και να κλείνει τις πόρτες, αυτή.
Βλέπω τον κόσμο γύρω μου όμως...
Σέρνει πολλά πράγματα πίσω του.
Άψυχα και έμψυχα.
Και την ψυχή του την έχει ξεχάσει σ' ένα χαντάκι, μόνη της, να μαραζώνει.
Η ψυχή, μόνο μια λέξη γνωρίζει:
Ελευθερία!
Φιλιά!!!
Είναι να μην χρειαστεί να μπεις σε αυτό το δίλημμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα..
φεύγεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά αυτά που λες, δεν ξέρω όμως πόσες ευκαιρίες υπάρχουν γι αλλάγή, ιδίως επαγγελματική, σ'αυτό τον τόπο που είναι όλα με το μέσο και με το γλύψιμο. Ας μη ξεχνούμε και το κοινωνικό μας περιβάλλον, τις αντιλήψεις που μας έχουν φυτέψει βαθιά μέσα μας τα οποία προκαθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία μας πριν καν το καταλάβουμε. Συμφωνώ όμως ότι όσο πιο γρήγορα φύγεις τόσο το καλύτερο...
ΑπάντησηΔιαγραφήLilith η ζωή είναι για τους τολμηρούς. Αφού συμφωνείς κι εσύ Λιλιθ μου δεν έχω πια καμιά αμφιβολία :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ψυχή θέλει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Όπως γράφεις. Δεν καρφώνεται, δεν περιορίζεται, δεν μπαίνει σε κουτιά, σε συμβάσεις, σε πρέπει και μη. Αν δεν είναι ελεύθερη είναι νεκρή, μαριονέτα.
Φιλιά πολλά!
ΦΟΥΛΗ όταν είσαι ανήσυχο πνεύμα μπαίνεις σε τέτοια διλήμματα συνέχεια είτε το θες είτε όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
Ουφ δεν ξέρω.. αλλά θέλω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκουλουκούιν ακριβώς γι'αυτό θέλω τόσο την αλλαγή. Για να φύγω να ξεφύγω από τα στενά αυτά περιθώρια που όλοι ζούμε. Ν'ανοίξω φτερά, να πετάξω μακριά. Άλλωστε την κοινωνία εμείς ο καθένας από μας τη φτιάχνουμε και αν δε μας αρέσει ή την αλλάζουμε ή φεύγουμε. Γιατί πρέπει να γίνουμε μέρους του συστήματος που μισούμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήπροκαθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία μας πριν καν το καταλάβουμε αυτό ακριβώς έγινε. Άρα τώρα που καταλαβαίνουμε είναι αργά; Ποτέ δεν είναι αργά θέλω να πιστεύω και να ελπίζω.
διλημμα οντως
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κόκκινο φουστάνι τα διλήμματα είναι για να αποφασίζουμε και να διαλέγουμε τι θέλουμε ε; Είναι δυνατότητες! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή