Μερικές φορές μου τυχαίνει να διαβάζω κάτι κείμενα που μ'αρπάζουν απ'το λαιμό και με συγκινούν τόσο βαθιά που τα δάκρυα τρέχουν αβίαστα στα μάγουλα μου.
Κάποτε αυτό συμβαίνει με βιβλία, όπως τα παλιά της Σώτης Τριανταφύλλου και κάποτε με κείμενα σε περιοδικά, ηλεκτρονικά και χειροπιαστά. Ένα απ'αυτά της καταπληκτικής Ελένης Ξένου στο www.doctv.gr
Ένα μικρό απόσπασμα αναδημοσιεύω εδώ
"Και είναι τελικά ανακουφιστικό το αίσθημα να γυρνάς στον τόπο του εγκλήματος, γιατί ίσως αυτό να σημαίνει πως πια μπορείς να λογαριαστείς με ό,τι ενοχικό κουβαλάς και να το διαγράψεις, αρχίζοντας ξανά από την αρχή, με μνήμη αθώα, παρότι όχι πια αθώος. Είναι κι’ αυτό μια, κάποια, καινούργια αρχή."
Αυτό το απόσπασμα ήρθε να εκφράσει με λέξεις κάτι που πάρα πολλές φορές τα τελευταία χρόνια ένιωσα και βίωσα, αλλά δυσκολευόμουν να εντοπίσω τις σωστές λέξεις για να το μοιραστώ.
Η λέξη που μου ερχόταν κάθε φορά είναι η αγγλική overwrite όχι γιατί η πλούσια ελληνική μας γλώσσα δεν μπορεί να αποδώσει τα αισθήματα, αλλά γιατί η αγγλική με μια μόνο λεξούλα περιγράφει μια μεγάλη γκάμα συναισθημάτων.
Πως κάνεις overwrite αναμνήσεων; Με το να επισκεφτείς μέρη που σου πρόσφεραν χαρά, γέλιο, ανεμελιά με ένα άτομο που αγαπάς, αντί μόνη όπως την πρώτη φορά, και να ζήσεις, να δημιουργήσεις νέες εικόνες χαράς, γέλιου, ανεμελιάς. Όλες αυτές οι αναμνήσεις έρχονται μετά σαν γλυκό του κουταλιού και γλυκαίνουν το μέσα σου και δένουν όλες μαζί και γίνονται ευωδιαστές και μοσχομυρίζουν το παρόν και το μέλλον.
φώτο απ'το myfunkycook.blogspot.com |
Nαίζυ μου Χρόνια πολλά και ο νέος χρόνος να σου φέρνει αγάπη και ευτυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κείμενα όταν λένε αλήθειες είναι πάντα όμορφα γιατί βγαίνουν από τη ψυχή μας.
Δεν πιστεύω στο overwrite ότι δηλαδή οι αναμνήσεις αντικαθίστανται.Νομίζω πως κάθε ανάμνηση είναι ξεχωριστή και απλώς με το πέρασμα του χρόνου δεν μας προκαλεί τα ίδια συναισθήματα που μας προκάλεσε τον πρώτο καιρό.Μην μελαγχολείς κι εσύ πάντως έλεος σ' όποιο μπλόγκ και να πάω βαράτε ενέσεις ΤΙ ΠΑΘΑΤΕ ΟΛΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ; Θα σας χαστουκίσω!!! :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχο αυτο που βρηκες! Πολυ μου αρεσε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ειχα και εγω αυτο και εχασα πραγματα ετσι αλλα πλεον οχι.. Συνειδητοποιησα οτι η καθε αναμνηση ειναι ξεχωριστη!!
Μαρουλοφιλακια!
stalamatia να'σαι καλά! Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ όταν τα κείμενα βγαίνουν απ'τη ψυχή έχουν αυτό το κάτι που τα κάνει να ξεχωρίζουν.
Κίρκη μου δεν αντικαθίστανται ακριβώς. Απλά δίνουν τη θέση τους σε νέες πιο πρόσφατες. Όταν περάσει ο καιρός οι παλιές γίνεται ένας συγκερασμός των παλιών και των νέων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τη μελαγχολία είναι μέρος της ζωής νομίζω αλλά εδώ δε θα έλεγα ότι μελαγχολώ. Μάλλον ενδοσκοπώ :)
Φιλάκια!
Marouli μαρουλάκι μου χαίρομαι που σ'αρέσει :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο είναι ξεχωριστή η κάθε ανάμνηση αλλά με τον καιρό κάποιες σμίγουν με άλλες και κάποιες μένουν αγέρωχες και ξεχωριστες.
Φιλάκια!!
Με συγκίνησε η Ελένη Ξένου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο κείμενο!
"Ναι έτσι είναι, κάτι πέθανε από τότε, κάτι σκότωσα, κάποιος υποθέτω με έχει ήδη καταχωρημένη στους εκλιπόντες του"
Έτσι ακριβώς.
Αυτό το overwrite που περιγράφεις, είναι αρκετά οδυνηρό στην αρχή. Μέχρι να καταγραφεί πάνω στην παλιά, η καινούρια ανάμνηση...
Φυσικά, ποτέ δεν χάνεται εντελώς η παλιά, αλλά μετά το overwrite η πιο πρόσφατη έρχεται πρώτη στο μυαλό.
Φιλιά πολλά!
Lilith μου δεν είναι μαγικό το γράψιμο της; Κι εμένα με συγκινούν τα περισσότερα κείμενα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίκιο έχεις είναι οδυνηρό αλλά και περίεργο καμιά φορά.
Ποτέ δε χάνεται η παλιά αλλά η πιο πρόσφατη έρχεται πρώτη ακριβώς όπως τα λες.
Με κατάλαβες πλήρως και χαίρομαι γι'αυτό γιατί δεν είμαι σίγουρη ότι το εξήγησα σωστά.
Φιλάκια!
Θα συμφωνησω εν μερει με Μαγισσα Κιρκη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθε βιωμα, καθε εμπειρια και καθε νοσταλγια κατι μας αφηνει και κατι κερδιζουμε ακομη κι αν αυτο ειναι προτυπο προς αποφυγη!
Αλλα ειναι ωραιο να επιστρεφεις και παλι στα παλια....να δεις τι αφησες εκει και τι μπορει να διορθωσεις, αν διορθωνεται!
φιλια πολλααααα
Όλα έχουν θέση μέσα μας ,από αυτά ξεχωρίζουμε και μαθαίνουμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό απόγευμα
Ωραίο κείμενο, Daisy! Στο δικό σου αναφέρομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσέγγισή σου περί "overwrite αναμνήσεων" πυροδοτεί στο κεφάλι μου τόσες σκέψεις..
Θενκς!
:)
Πέρασα να αφήσω τις ευχές μου για μια Καλή Χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΣ ΔΙΝΩ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΥΧΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ
ΠΑΝΠΛΟΥΤΟΙ ΝΑ ΣΤΕ ΣΤΗ ΧΑΡΑ
ΚΑΙ ΠΑΜΦΤΩΧΟΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!
Το έχει μου φαίνεται ο μήνας αυτός, όλοι σας έχετε γράψει πολύ όμορφα κείμενα με ευαισθησία και βάθος. Το γλυκό του κουταλιού στο τέλος θα είναι αυτό που θα σου δίνει και την γεύση λοιπόν. Όλες οι αισθήσεις θα κάνουν overwrite. Θα ήθελα να το δοκιμάσω αυτό. Θα μου κάνει καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήCoula η επιστροφή στα παλιά κάποιες φορές είναι αναπόφευκτη. Αν δεν κολλήσεις στο παρελθόν αλλά πάρεις ό,τι μαθήματα ή παθήματα έχει να προσφέρει είναι καλό να κάνεις τέτοια 'ταξίδια'.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιάααα
ΦΟΥΛΗ όλα όσα σημαίνουν κάτι για μας και δε μας έχουν πληγώσει υπερβολικά ώστε να τα αποθήσουμε ναι έχουν θέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό απόγευμα!
absentminded πολύ χαίρομαι αν πυροδοτεί σκέψεις γιατί είμαι σίγουρη ότι η οπτική σου γωνια θα'ναι πολύ διαφορετική απ'τη δική μου κι άκρως ενδιαφέρουσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ευχαριστώ
τρελή μου καλή χρονιά και σε σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήSΚΡΟΥΤΖΑΚΟ μου ευχαριστώ κι αντεύχομαι καλή χρονιά κι ό,τι επιθυμείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήEstrella μου ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι'αυτο το'βαλα το γλυκό για να δώσει τη γεύση που θέλω :)
Δοκίμασε το. Είναι ό,τι πρέπει για μια καινούργια αρχή γεμάτη αισιοδοξία και χαμόγελα.
φιλιά