Ο Καζαντζάκης και το πάθος

Στην ώριμη ηλικία των 47 μου χρόνων ανακάλυψα (αφότου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου) τον Καζαντζάκη και έχω γεμίσει χαρά για αυτή την ανακάλυψη. Γιατί; Επειδή μέχρι τώρα τον φοβόμουν, νόμιζα ότι ήταν "δύσκολος". 

Τώρα, έχοντας διαβάσει λίγο, καταλαβαίνω ότι απλά είχα αρχίσει λάθος ή είχα επιλέξει τη λάθος στιγμή να διαβάσω Καζαντζάκη. Τώρα κατανοώ ότι δεν είναι δύσκολος, είναι παθιασμένος και αν υπάρχει κάτι, που καταλαβαίνω και νιώθω είναι το πάθος.

Αφορμή για να "επιστρέψω" κατά κάποιο τρόπο, για να ξαναδοκιμάσω τον Καζαντζάκη, στάθηκε το δώρο από τον πατέρα μου, τα Χριστούγεννα που πέρασαν, τρία βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη από τις εκδόσεις Διόπτρα: Η Ασκητική, Ο Πρωτομάστορας [Η Θυσία] και Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.

Όταν ήμουν μαθήτρια είχαμε στο σπίτι μια δερματόδετη έκδοση της "Αναφοράς στο Γκρέκο" και όταν προσπάθησα να διαβάσω δεν κατάλαβα παρά ελάχιστα. Ήταν μια έκδοση με περισπωμένες και δασείες κι αν και ήμουν του κλασσικού (έκανα αρχαία, λατινικά κι ιστορία καθημερινά) μου φάνηκε δύσκολο κείμενο. Η σύντομη αυτή επαφή άφησε μια αρνητική εικόνα στο μυαλό μου και μια γεύση στυφή.  

Έπειτα στο σχολείο για λογοτεχνικό βιβλίο είχαμε τον "Καπετάν Μιχάλη" του Καζαντζάκη. Ήταν το μόνο λογοτεχνικό βιβλίο, το που επέλεξα συνειδητά να μην διαβάσω. Κάτι κλωτσουσε μέσα μου, δεν ήθελε να με αφήσει να ασχοληθώ. Ενώ όλα τα άλλα λογοτεχνικά βιβλία που μας έβαζαν, τα διάβαζα κι ας μην έκανα τις ασκήσεις (τη Γαλήνη του Ηλία Βενεζη, το Μεγάλο Περίπατο Του Πέτρου της Άλκης Ζέη, την Παναγιά τη Γοργόνα του Στρατή Μυριβήλη. Εντυπωσιάζω τον εαυτό μου που τα θυμάμαι ακόμα, χωρίς καν να ψάξω ή να σκαλίσω για να θυμηθώ ποια ήταν.)

Όπως και να έχει, όπως κάθε πράγμα που είναι να γίνει κάποια στιγμή στη ζωή, έτσι και αυτό, ήρθε η ώρα τώρα να εντρυφήσω στον κόσμο του Νίκου Καζαντζάκη και το κάνω με μεγάλη χαρά αλλά και έντονο πάθος! Ό,τι αγαπώ με παθιαζει και με κάνει χαρούμενη που μπορώ να το χαρώ και ειδικά τα βιβλία μου δίνουν πολλές αγνές χαρές και συγκινήσεις. 

ΥΓ. Πέρυσι τα Χριστούγεννα κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ένα νέο βιβλίο του Καζαντζάκη με τίτλο "Ο Ανήφορος" και χωρίς να ξέρω τι δώρο επέλεξε ο πατέρας μου για μένα, εγώ έκανα αυτό το βιβλίο δώρο στον πατέρα μου. Έτσι το έχουμε στην οικογένεια και θα το διαβάσω μετά τον Αλέξη Ζορμπά :)