Η Λεμεσός το 2019

Είχα γράψει πριν 9 ολόκληρα χρόνια αυτό εδώ το κείμενο για τη Λεμεσό που άλλαζε.

Από τότε έγιναν πάρα πολλές παρεμβάσεις στην πόλη που έχουν αλλιωσει την εμφάνιση ειδικά του πολύπαθου παραλιακού μετώπου, κτιστηκαν ουρανοξύστες, κάποιοι με φοβερή αισθητική, όπως ο οβάλ στη Νεάπολη.

Αλλά και κάμποσοι που είναι απλά ψηλά κτήρια και δεν απευθύνονται σε καμία περίπτωση στους ντόπιους, αλλά μόνο στους πλούσιους ξένους, ως επί τω πλείστω τους Ρώσους που υποτίθεται ότι τρέχουν κατά εκατομμύρια να αποκτήσουν κυπριακή γη και διαβατήριο σε οποιαδήποτε τιμή.

Όλη αυτή η ανάπτυξη έχει αυξήσει αδικιολογητα τα ενοίκια σε όλη την πόλη τόσο που ο μισθοσυντηρητος εργαζόμενος δύσκολα βρίσκει να ενοικιάσει ένα απλό διαμέρισμα σε λογική τιμή. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι τώρα εμφανίστηκαν οι πρώτοι άστεγοι στην Λεμεσό αλλά και σε όλη την Κύπρο δυστυχώς. 

Γενικά οι αισθητική και η καλαισθησία είναι κάτι που διαχρονικά απουσιάζει από τη Λεμεσό, με κάποιες (υπερβολικά λίγες) εξαιρέσεις. Τη δεκαετία του '80 κτιστηκαν επί του παραλιακού μετώπου ένα σωρό ψηλές απαίσιες πολυκατοικιες που ακόμα καταστρέφουν τη θέα προς τη θάλασσα και παρόλα αυτά  έχοντας μάθει απολύτως τίποτα από αυτή την επίθεση στην πόλη, λίγες δεκαετίες μετά ανακάλυψε η πόλη τους ουρανοξύστες ένα πρωί και άρχισε χωρίς σχεδιασμό (όπως γίνονται όλα στην Κύπρο άλλωστε) να κτίζει κτίρια που κακά τα ψέματα, κανένας δεν ξέρει πως θα συμπεριφερθουν σε δυνατούς σεισμούς ή τι θα γίνει σε μια πιθανή πυρκαγιά σε ψηλούς ορόφους. Απλά με τον κουτοχωριατισμο που μας χαρακτηρίζει συχνά-πυκνά ως λαό είπαμε να γίνουμε το 'Χονγκ Κονγκ της Μεσογείου' και βουαλα τα νέα εκτρώματα ετοιμάζονται.