Αρχές του μήνα έκλεισε το μπλογκ αυτό εδώ 8 χρόνια! Όσο και αν μειώθηκαν οι αναρτήσεις δεν τις σταμάτησα εντελώς οπότε ελπίζω και εύχομαι να συνεχίσω να γράφω.
Αρχές του μήνα ήταν και το πρώτο ετήσιο πια μνημόσυνο της μάνας μου. Από εκείνη τη μέρα είμαι κρυολογημένη. Έριξε άμυνες ο οργανισμός από τη στεναχώρια. Δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι έχω ένα χρόνο να δω, να μιλήσω στη μάνα μου. Μου λείπει πάρα πολύ. Της πήρα λουλούδια στο μνήμα, τις 'γλώσσες της πεθεράς' αυτά τα κόκκινα που βγαίνουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή και πολύ της άρεσαν. Μα τι τα θες δεν ήταν εκεί να τα χαρεί. Όπως δεν είναι εδώ να χαρεί τα εγγόνια της που μεγαλώνουν. Ευτυχώς τη θυμούνται ακόμα αλλά δεν ξέρω αν θα συνεχίσουν να τη θυμούνται όσο μεγαλώνουν, την έζησαν πολύ λίγο.
Μία βδομάδα πριν τα χμας είναι κ το μνημόσυνο της γιαγιάς μου. Από το 2006 την έχασα. Πολλές απώλειες αυτός ο μήνας. Ανυπομονώ να τελειώσει, να ξεκουμπιστεί, να φύγει, να έχει άλλους 11 μήνες μέχρι να ξανάρθει.
Θα ανεβάσω και εδώ φωτογραφίες που έβγαλα μια μέρα που εβρεξε πολύ στη Λεμεσό και πλημμυρίσαν τα πάντα. Τις ανέβασα και στο ινσταγκραμ αλλά εκεί είναι το χαζό σόσιαλ. Όλοι κάνουν φαβ κ καρδούλες οτιδήποτε και αν ανεβάσεις. Τελοσπάντων.
Καλή Χρονιά!
Είθε το 2017 να μην είναι χειρότερο από το '16.
γιατι μωρε ο καημενος ουστ! αντε να φυγει και οχι ουστ
ΑπάντησηΔιαγραφήολα φευγουν
κι ολα ερχονται ξανα
καλες γιορτες
Με αυτές τις απώλειες λογικό να θέλεις να φεύγει κάθε χρόνο τόσο πολύ. Όσο τουλάχιστον έχεις τους ανθρώπους αυτούς μέσα στην καρδιά σου ζούν κατά κάποιο τρόπο ακόμα. Είναι μια ελάχιστη παρηγοριά και αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα εύχομαι και όσο το δυνατόν καλύτερες γιορτινές μέρες.
Υ.Γ: Τώρα που το ανέφερες για το μπλόγκ σου και το δικό μου έχει σήμερα γενέθλια. Και φέτος δεν το θυμήθηκα καθόλου...