O έρωτας.. δουλειά δεν κοιτά

Δουλεύω σε μια μεγάλη εταιρεία με πάνω από 500 υπαλλήλους. Λογικό είναι να συμβαίνουν όλων των ειδών σχέσεις μεταξύ μας. Άλλοι γίνονται φίλοι, άλλοι εραστές, άλλοι κάνουν σχέση και μετά παντρεύονται, άλλοι τσακώνονται και μετά δε μιλιούνται οπότε αναγκαστικά ζητούν μετακίνηση σε άλλο τμήμα κ.ο.κ. 

Φυσικά με τόσα άτομα είμαστε σαν ένα χωριό που τα κουτσομπολιά δίνουν και παίρνουν καθημερινά στα διαλείμματα, στην καντίνα κτλ.

image from favim.com

Όπως και να’χει έμαθα πρόσφατα για δύο ιστορίες έρωτα, πάθους και απάτης σκέφτηκα να τις μοιραστώ μαζί σας. Αφού κάθε φορά μιλώ για άτομα που γνωρίζω χωρίς τα κανονικά τους ονόματα ή άλλες πληροφορίες που θα μπορούσε αν κάποιος τους γνωρίζει να τους αναγνωρίσει.

Η πρώτη ιστορία είναι παλιά. Δηλαδή ξεκίνησε πριν κάποια χρόνια και τώρα έμαθα τους πραγματικούς λόγους που ώθησαν την κοπέλα να συμπεριφερθεί όπως συμπεριφέρθηκε. 

Η Μαρία λοιπόν πριν κάποια χρόνια κι ενώ τα πήγαινε πολύ καλά στο τμήμα που βρισκόταν (τόσο που να υπάρχουν σκέψεις για να την κάνουν υπεύθυνη σε νέο τμήμα που θα δημιουργούσαν) αποφάσισε να ζητήσει να φύγει για ένα χρόνο για να κάνει μεταπτυχιακό ζητώντας από την εταιρεία να της κρατήσει τη θέση της. 

image from favim.com

Το αίτημα της ήρθε σαν κεραυνός εν’αιθρία ειδικά για άτομα σαν κι εμένα που λίγο την ξέραμε. Θα άφηνε μια σίγουρη δουλειά με προοπτικές ανέλιξης για να κάνει ένα ακόμα μεταπτυχιακό που δε φαινόταν να της χρειάζεται κάπου. Η αρχική απάντηση του προϊστάμενου της, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, ήταν αρνητική. Δεν ήθελε να τη χάσει και της τόνιζε ότι ακόμα κι αν της υποσχόταν πως θα κρατούσαν τη θέση ανοιχτή για κείνη τίποτα δε θα διασφάλιζε ότι θα την έβρισκε να την περιμένει μετά από ένα χρόνο.

Εκείνη όμως ήταν επίμονη σε σημείο εμμονής, πως χρειαζόταν το μεταπτυχιακό όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και εν ανάγκη θα υπέβαλλε παραίτηση για να πάει στο εξωτερικό να το κάνει. Το θέμα συζητιόταν για καιρό, αλλά η επιμονή της δεν καμπτόταν στο παραμικρό μέχρι που στο τέλος ο προϊστάμενος της, μη θέλοντας να τη χάσει, της πρότεινε να μην κάνει λόγο για μεταπτυχιακό στη διοίκηση της εταιρείας, αλλά να πει ότι χρειαζόταν να πάει στο χωριό της για φροντίδα της άρρωστης μάνας της. Η Μαρία άλλο που δεν ήθελε, άρπαξε την ευκαιρία και δήλωσε αυτό που της είπε ο προϊστάμενος, φεύγοντας τον ίδιο εκείνο Σεπτέμβρη για το εξωτερικό.

image from favim.com

 Μια δυο φορές που έτυχε να μιλήσουμε πριν φύγει μου είχε κάνει εντύπωση το πάθος με το οποίο διεκδικούσε το δικαίωμα της να πάει για μεταπτυχιακό. Όταν μιλούσε για το θέμα τα μάτια της έλαμπαν. Και δε σας το κρύβω τη θαύμαζα που ενώ είχε μεταπτυχιακό δεν επαναπαύθηκε αλλά, με κίνδυνο να χάσει τη δουλειά της έτρεξε να κάνει κι άλλο· ενώ απ’την άλλη πολλοί άλλοι απ’τους υπαλλήλους της εταιρείας δεν είχαν παρά ένα πτυχίο και ούτε σκέφτονταν να κάνουν ένα μεταπτυχιακό, πόσο μάλλον δεύτερο.

 

Πέρασε ο καιρός κι η Μαρία γύρισε πίσω, με τη θέση της να την περιμένει ευτυχώς και ξαναμπήκε γρήγορα και εύκολα στους ρυθμούς της δουλειάς. Όταν την ξανασυνάντησα είδα ότι η ίδια σπίθα που είχε πριν φύγει ήταν στα μάτια της κι ακόμα πιο έντονη από πριν. Μου είπε πόσο καλό της έκανε ο καιρός που πέρασε στο μεταπτυχιακό και πόσο θα τη βοηθούσε σαν άνθρωπο η απόκτηση του.

Mετά από κάποιους μήνες, εντελώς τυχαία ανάφερα τα κατορθώματα της Μαρίας στην Ευγενία (μια συνάδελφο που είχε πρόσφατα μεταφερθεί από το τμήμα της Μαρίας στο δικό μας), και της τόνισα πόσο τη θαυμάζω. Η αντίδραση της ήταν άκρως αντίθετη από ότι περίμενα. Την στόλισε κανονικά με ένα σωρό επίθετα και μόνο που δεν την έβρισε. Δεν μπορούσα να καταλάβω τη στάση της και επέμενα να μου εξηγήσει γιατί ήταν τόσο αρνητική ως που δεν άντεξε και μου είπε ότι το ‘μεταπτυχιακό‘ (δικά της τα εισαγωγικά) ήταν μόνο ένας τρόπος για να καλύψει την εξωσυζυγική σχέση που είχε κάνει με συνάδελφο της από διαφορετικό τμήμα.

Έπεσα απ’τα σύννεφα. Δεν ήθελα και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι εκείνη η τόσο έντονη μανία της για μάθηση ήταν τελικά έντονη μανία για το Γιάννη..! Κι οι δυο παντρεμένοι, εκείνος με τρία παιδιά εκείνη χωρίς παιδιά βρήκαν αυτό το ’μεταπτυχιακό’ παραπέτασμα καπνού για να φύγουν από τη χώρα και να πάνε στο εξωτερικό για να ζήσουν ανενόχλητοι τον έρωτα τους. Που αν κρίνω από τη λάμψη των ματιών της την τελευταία φορά που την είδα, καλά κρατεί ακόμα εις βάρος των συζύγων τους.

 Η δεύτερη ιστορία.. είναι μεγάλη και περίπλοκη και θα την αφήσω για άλλη φορά μη σας κουράσω.

Απ΄ότι ξέρω υπάρχουν εταιρίες στις οποίες απαγορεύεται να κάνεις σχέση με συνάδελφο σου για να μην υπάρχουν τα αρνητικά επακόλουθα σε περίπτωση τσακωμού, χωρισμού για τη δουλειά και τους άλλους συναδέλφους. Σε μας δε θυμάμαι ποτέ να τέθηκε τέτοιο εμπόδιο. Που αν είχε τεθεί νομίζω με τίποτα δε θα σταμάταγε άτομα σαν τη Μαρία και το Γιάννη. Ίσως να έβαζε μόνο λίγο παραπάνω αλατοπίπερο σε μια καυτή, πιπεράτη σχέση..

Έχετε κάνει ή θα κάνατε ποτέ αν σας τύχαινε σχέση με συνάδελφο;