26 Δεκ 2011

Θυμάστε τα φωτορομάντζα;

Μια μέρα όταν ήμουν 4-5 χρονών είχα βρει κάτι παλιά περιοδικά που φύλαγε η μάνα μου. Μου άρεσε να τα ξεφυλλίζω και να βλέπω τις κοπέλες που πόζαραν εκεί μέσα με μακριά ανέμελα μαλλιά και χοντρά πουλόβερ. Έπαιρνα λοιπόν τα χρωματιστά μου μολύβια και έκανα διορθωτικές επεμβάσεις στα πρόσωπα και τα ρούχα τους. Συνήθως δηλαδή τους φορούσα γυαλιά και φούστες. Αν δεν βρισκόταν πρόχειρο χρώμα έπαιρνα στυλό, τέτοιες μικρολεπτομέριες δε θα σταματούσαν το "δημιουργικό" μου έργο.

Με τον καιρό βέβαια έκανα τα πιο πολλά περιοδικά της αγνώριστα και ολίγον τι άχρηστα... Όμως στο μεταξύ - κι αφού είχα μάθει πλέον να διαβάζω - ανακάλυψα κάτι νέο και πολύ πολύ ενδιαφέρον σε αυτά. Τα φωτορομάντζα! Ήταν ιστορίες με φωτογραφίες και διαλόγους από πάνω σαν καρτουνς (σχετικό ποστ έκανε παλιά η αγαπημένη Γιαγιά Αντιγόνη από όπου κι η φωτογραφία που ακολουθεί)

Είχε κάμποσα περιοδικά η μάνα μου και σχεδόν όλα είχαν το φωτορομάντζο τους. Με το που ανακάλυψα αυτό το ωραίο μυστικό άρχισα να τα παίρνω ένα ένα και να διαβάζω με χαρά τις ιστορίες. Ήταν ρομαντικές, γεμάτες βασανισμένες ηρωίδες και ευτυχισμένο τέλος συνήθως, κάτι σαν παλιές ελληνικές ταινίες.

Δυστυχώς κάποια στιγμή τέλειωσε η στοίβα με τα περιοδικά και δεν είχε άλλα φωτορομάντζα να διαβάσω. Τα καινούργια περιοδικά τότε είχαν ήδη σταματήσει να βάζουν τέτοια πράγματα στις σελίδες τους κι έτσι τέλειωσε εκεί η σχέση μου μαζί τους. Δεν τα πρόφτασα την εποχή της δόξα τους, άρα η προσφορά τους ήταν περιορισμένη.

Αυτά τα παλιά περιοδικά πάντως, όπως τα θυμάμαι εγώ, καμιά απολύτως σχέση δεν έχουν με τα τωρινά. Ούτε λαιφστάιλ είχαν, ούτε εξεζητημένες φωτογραφίσεις. Η μόδα παρουσιάζοταν απλά και το επίκεντρο ήταν να φανεί το ρούχο κι όχι το μοντέλο. Είχαν ένα σωρό θέματα για μπλέξιμο και κέντημα, θέματα μαγειρικής και γενικά όταν πιστευόταν τότε ότι ενδιαφέρει τη "σύγχρονη" γυναίκα. Άραγε κυκλοφορεί κανένα περιοδικό όπως ήταν αυτά τότε; Κι αν ναι ενδιαφέρει κάποιες...;

10 σχόλια:

  1. am ego de ta thimamai pou ta exei stiva i mana mu stin apothiki
    xeris ti ksilo exo faei ego otan tis ta zografiza?
    kala xristougenna trello koritso

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. sahler τα έχει ακόμα η μάνα σου; Εγώ δεν ξέρω αν και λογικό θα μου φαινόταν να τα έχει αφού είναι της λογικής 'δεν πετάω τίποτα'.
    Κι εγώ έφαγα αρκετό ξυλο και άκουσα πολλές φωνές αλλά δεν το ανάφερα εδώ... :)
    Καλή Πρωτοχρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν υπάρχουν πια τετοια περιοδικά,τα τωρινά είναι γεμάτα με ανορεξικές κοπέλες και διαφημίσεις φουλ!!
    χρόνια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δεν υπάρχουν όντως πια τέτοια περιοδικά και μένα η μανα μου τα έχει όλα, ακόμη κι η μυρουδιά τους τότε ήταν αλλιώτικη
    υστερα σήμερα μη ξεχνάμε δεν αγοράζεις το περιοδικό αλλα το δώρο του
    καλες γιορτές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φυσικά και τα θυμάμαι το φωτορομάντζα!
    Εμένα δεν τα αγόραζε η μάνα μου. Τα αγόραζε μια θεία μου και όποτε πήγαινα στο σπίτι της, τα... καταβρόχθιζα! Μου άρεσαν πολύ!
    Αργότερα, διάβαζα 'Μανίνα'...

    http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20081013/low/assets_LARGE_t_1463_1761105.JPG

    Μεγάλο 'κόλλημα'! :)

    Δεν νομίζω να υπάρχουν πια τέτοια περιοδικά. Μακάρι να υπήρχαν. Αλλά, αφού σπανίζει πια το είδος των γυναικών που τα διάβαζαν, σπανίζουν κι' αυτά.

    Φιλιά πολλά, Daisy μου!

    Χρόνια Πολλά, είπα; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πόσο δίκιο έχεις βρε Φούλη μου! Έτσι όπως τα λες. Άσε που οι διαφημίσεις μπήκαν στα δεξιά από τ'αριστερά για να πέφτει το μάτι σου πρώτα εκεί..
    Σπαστικά τα σημερινά περιοδικά.
    Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ασωτος γιος τώρα που το λες το θυμήθηκα κι εγώ, όντως η μυρωδιά τους ήταν αλλιώς... δεν ξέρω αν ήταν έτσι όταν τα πρωτοαγόραζαν αλλά όταν τα είχα ανακαλύψει εγώ ήταν μια μυρωδιά που έχω χρόνια να μυρίσω και την πεθύμησα τώρα που τη θυμήθηκα.. :)

    Γιατί αγοράζουμε το δώρο κι όχι το περιοδικό; Γιατί το περιοδικό σπάνια έχει κάτι να πει που να μας ενδιαφέρει...

    Καλές γιορτές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Lilith μου τη Μανίνα την πρόλαβα στα τελευταία της. Πιο πολύ διάβαζα Κατερίνα αν τη θυμάσαι.
    Έχεις δίκιο άλλαξαν οι καιροί και τα περιοδικά.
    Όμως δεν νομίζω όλες οι γυναίκες να αρέσκονται να κοιτάνε μόνο μοντέλα και μόδα σε όλα τα γυναικεία περιοδικά. Προσωπικά ψάχνω ένα περιοδικό να'χει ενδιαφέροντα θέματα για ανάγνωση και δεν έχω βρει ακόμα. Ίσως κάποτε το Κοσμοπόλιταν... Γι'αυτό καταφεύγω στα αγγλικά και νομίζουν οι περιπτεράδες πως είμαι εγγλέζα :)))
    Χρόνια πολλά και φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βρήκα κι εδώ σχετικό ποστ σε μπλογκ για το Κατερίνα! Δεν είμαι η μόνη που το θυμάται προφανώς!
    http://greek-90s.blogspot.com/2010/11/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και εγω ζωγραφιζα τα περιοδικαααααααααα! Τα θυμαμαι ελαχιστα τα φωτορομαντζα (που μετα εμαθα οτι ετσι τα ελεγαν) γτ θυμαμαι μονο την μαμα μου να τα κραταει...

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...