5 Ιαν 2011

Φύση vs τσιμέντο

Όταν ήμουν μικρή, πολύ μικρή ο μπαμπάς μου μας έπερνε πολύ συχνά, συνήθως Κυριακές στο δημόσιο κήπο της Λεμεσού για βόλτα. Είχε θυμάμαι κάτι ξύλινα αλογάκια, καθόμασταν και το κτύπαγε λίγο ο μπαμπάς για να ξεκινήσουν να κινούνται. Πάνω εκεί όλα μου φαινόντουσαν ωραία σαν ανεβοκατέβαινε το αλογάκι πάνω-κάτω.  Είχε κούνιες, τραμπάλα, κατρακύλι (τσουλήθρα), είχε ένα στρογγυλό που στεκόμασταν πάνω και πήγαινε γύρω-γύρω κι απ'τα πολλά γύρω εγώ πάντα ζαλιζόμουν κι ήθελα να κάνω εμετό. Είχε μια μικρή λιμνούλα με πορτοκαλιά ψαράκια που πηγαίναμε και τους ρίχναμε ψωμάκι. 

http://www.hellenica.de/Games/Tsoulithra.html

http://karpenisi.touristikosodigos.gr/?p=208#respond

http://cyrus-ad.blogspot.com/2008/11/nickle-plate-wow.html

Είχε ακόμα το ζωολογικό κήπο με ένα ελέφαντα που μια φορά που του πέταξα φυστίκια μου τα φτύσε πίσω στη μούρη. Είχε κάτι γέρικα λιοντάρια και μια γριά καφέ αρκούδα. Είχε μαϊμούδες που είχαν κόκκινα κολαράκια κι όταν τους πέταγες φυστίκια έκαναν τούμπες και τα έτρωγαν αμέσως. Απέξω ακριβώς απ'το ζωολογικό κήπο είχε ένα λυόμενο δωματιάκι με μια τεράστια συλλογή από έντομα και ερπετά: πεταλούδες, μυρμίγκια, κατσαρίδες, αράχνες, μύγες, φίδια κι άλλα που δε θυμάμαι. Απ'τη μια ήταν ανατριχιαστικό να τα βλέπεις έτσι βαλσαμωμένα, αλλά απ'την άλλη ενδιαφέρον ίσως και συναρπαστικό, να μπορείς να έρθεις τόσο κοντά τους χωρίς να φοβάσαι ή να σιχαίνεσαι.

http://www.mykypros.com/cgibin/hweb?-A=13879&-V=ikypros&w=
http://www.limassolmunicipal.com.cy/wine/greek/foto.html



Μ'άρεσε να πηγαίνω τις Κυριακές στον κήπο να κάνω βόλτες με τον μπαμπά και τη μικρή αδελφή μου. Ήταν σαν εκδρομή και δεν έχω ιδέα γιατί όταν μεγαλώσαμε λίγο, σταματήσαμε να πηγαίνουμε. Το μόνο που δε μου άρεσε όταν άρχισα να καταλαβαίνω ήταν να βλέπω τα ζώα να παιδεύονται στα κλουβιά.

http://www.onstagecy.com/
Στον ίδιο χώρο για πολλά χρόνια, γίνεται και η γιορτή του κρασιού τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτεμβρίου. Εκεί βρίσκεται και το κηποθέατρο που φιλοξενεί κάθε χρόνο πολλές παραστάσεις και συναυλίες. Φέτος πήγαμε στη συναυλία Αρβανιτάκη - Τσανακλίδου κι ήταν μαγικά. Αν έφτιαχναν λίγο και τις άβολες καρέκλες θα ήταν ακόμα καλύτερα.

Μέρα μεσημέρι έχει καιρό να πάω. Ακούσα πρόσφατα ότι πάνε ηλικιωμένοι και κάνουν τις βόλτες τους, ότι πάνε οικογένειες με τα παιδιά τους και χάρηκα που πηγαίνουν ακόμα εκεί για τον ίδιο λόγο που πηγαίναμε όταν ήμουν μικρή. Ομολογουμένως όταν σκέφτομαι που να πάω για βόλτα ή εκδρομή ποτέ δε μου'χει έρθει στο μυαλό να τον επισκεφτώ. Πάω συνήθως όταν έχει καμιά έκθεση για λουλούδια ή έπιπλα κήπου.

http://www.limassolmunicipal.com.cy/wine/greek/foto.html

Πρόσφατα διάβασα ότι τη συλλογή με τα έντομα και τα ερπετά όχι μόνο δεν την κράτησαν σ'αυτό το χώρο, αλλά την πέταξαν! Εκνευρίστηκα πάρα πολύ όταν το έμαθα αυτό. Αν είναι ποτέ δυνατό. Ήταν συλλογή που δώρησε κάποιος που αγαπούσε την πόλη κι ήθελε να την βλέπουν πολλοί. Δυστυχώς κάποιος θεώρησε μάλλον ότι δεν άξιζε να διατηρηθεί κι αντί να την δώσει τουλάχιστον σε κάποιον που θα την εκτιμούσε... την πέταξε. Ωραία εποχή που ότι δε μας βολεύει το πετάμε ε;

Τώρα ακούγονται διάφορα μεγαλεπίβολα σχέδια για ανακατασκευή του κήπου, για γέφυρες, παιχνιδότοπους, κιόσκια κ.ο.κ. Εγώ όταν διάβασα γι'αυτά τα σχέδια απ'τη μια χάρηκα γιατί είδα ότι υπάρχει ενδιαφέρον και μεράκι για να αναμορφωθεί ένας όμορφος χώρος της πόλης.

Απ'την άλλη όμως δε σας κρύβω ότι φοβήθηκα κι όλας. Φοβήθηκα γιατί σ'όλα τα σχέδια δε μένει και πολύς χώρος για να διατηρηθούν όλα τα πανέμορφα δέντρα, τα λουλούδια και το πράσινο που είναι τόσα χρόνια εκεί. Η Λεμεσός, όπως ξέρουν καλά όσοι ζουν εδώ, δεν είναι μια πόλη που φημίζεται για το πράσινο της. Ίσα-ίσα αργά, αλλά δυστυχώς σταθερά μετατρέπεται σε μια μεγάλη τσιμεντούπολη

Ο δημόσιος κήπος όπως ακριβώς είναι τώρα αποτελεί ένα πνεύμονα πρασίνου στην πόλη. Είναι ομορφιά να'χεις όλη αυτή τη φύση γύρω σου όταν περπατάς εκεί, ή έστω να τη βλέπεις όταν περνάς απ'έξω. Τι θα γίνει με την ανάπλαση; Το πιο πιθανό είναι το λίγο πράσινο να αντικατασταθεί με πολύ τσιμέντο. Άλλωστε δυστυχώς το 'χει αποδείξει η πρόσφατη ιστορία μας ότι όποτε κόβεται ένα δέντρο τσιμέντο πολύ τσιμέντο παίρνει τη θέση του.

Υπάρχουν μέρη στον παραλιακό που όποτε περνώ κλείνω συνειδητά τα μάτια για να μη δω τα κακομούτσουνα σπίτια που έκτισαν στη θέση των πανέμορφων ψηλών υπεραιωνόβιων δέντρων που κάποτε έφταναν ως τη θάλασσα και τώρα πια τα έχουν πετσοκόψει. Δεν μπορώ να χωνέψω ότι όλα τα πούλησαν στο βωμό του χρήματος και του κέρδους. Και δεν μπορώ να δεχτώ ότι υπάρχουν τόσο άμυαλα άτομα ώστε να νομίζουν ότι αν κτίσουν όλη την πόλη θα την κάνουν πανέμορφη και θα τραβήξουν τουρισμό, ενώ η πράξη δείχνει ότι η τσιμεντοποίηση κάνει ακριβώς το αντίθετο, τους διώχνει όλους!

Δε θα συνεχίσω γιατί δεν έχει νόημα. Με χαλά πραγματικά το θέμα και ξέρω πως ότι κι αν πω, ό,τι κι αν γράψω μιλώ σε ώτα μη ακοόντων. 

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!
ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ!


16 σχόλια:

  1. Είναι φανερό ότι αγαπάς την πόλη σου.
    Και αυτοί που θα ανακατασκευάσουν τον κήπο, εύχομαι να το κάνουν για τον ίδιο λόγο. Γιατί, πολλές φορές, 'ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο'.
    Τουλάχιστον έχετε τη θάλασσα.
    Ας ελπίσουμε ότι δεν θα αρχίσουν να την... τσιμεντώνουν κι' αυτή!

    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι είναι καρδιά μου, μια μέρα ξυπνάμε και όλα μας φαίνονται ξένα, ανάμεσα στο τσιμένο και το τούβλο. Και τελικά φταίμε εμείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ μαζί σου ! Δυστυχώς δεν παίρνουν μερικά μαθήματα από πολλές πόλεις του εξωτερικού. Καλή Χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Από τη μια οι τσιμεντουπόλεις, από την άλλη τα παιδιά που δεν τα βλέπεις πια να παίζουν,μόνο είναι κολλημένα σε ένα λαπτοπ!!αναρωτιέμαι τι θα έχουν να θυμούνται;
    Καλησπέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος5/1/11, 11:46 μ.μ.

    Έτσι ειναι! Θα θαφτουμε ολοι κατω απο τσιμεντα καποτε και αυτη θα ειναι η εκδικηση της φυσης!

    ελπιζω να κοπουν τα σχεδια τους για τσιμεντοποιηση!

    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. η φύση πρέπει να καταργηθεί ΑΜΕΣΑ!!!!!! ΗΛΙΘΙΕ!!!!! 🖕😡😡😡😡😡😠😠😠😠😠😠😠😠😤😈🤬🖕

      Διαγραφή
  6. το τσιμέντο είναι η ταφόπλακα του μοντέρνου αστικού πολιτισμού

    ζήτω τα πράσινα μεγάλα πάρκα

    (...την επόμενη φορά, στον ελέφαντα μόνο φρέσκα φρούτα ;) )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το να πω οτι εχεις δικιο ειναι περιττο.. Απλα λυπαμαι γιατι αυτα τα παιδια δεν θα εχουν πια αναμνησεις και φοβαμαι το ποσο τσιμεντο θα δημιουργησουν εκεινα που δεν θα γνωρισουν το πρασινο γτ δημιουργουν γκρι αυτοι που εζησαν στο πρασινο..

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Lilith μου συμφωνώ απόλυτα μ'αυτό που λες "ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο"
    Τη θάλασσα την έχουμε αλλά μας την κρύβουν μ'όλα αυτά τα αίσχη που κτίζουν.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Estrella μου φταίμε γιατί δεν αντιδρούμε δυναμικά. Αφού καταλύονται οι νόμοι ή ισχύουν μόνο για τους φτωχούς τι επιλογή σ'αφήνουν απ'το να πάρεις τον νόμο στα χέρια σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Evie μου τίποτα δεν έχουν μάθει, ούτε πρόκειται δυστυχώς.
    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΦΟΥΛΗ μου λατρεύω τα pc αλλά συμφωνώ μαζί σου. Η ζωή δεν είναι εδώ μέσα. Είναι εκεί έξω. Αλλιώς περνά ο καιρός και δε σου μένει τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Coula μου κι εγώ ελπίζω αλλά δε νομίζω γιατί τα λάθη συνεχίζονται ακάθεκτα κι είναι καθημερινά κι αυξανόμενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. BluElephant ο ελέφαντας έχει πολλά χρόνια που πέθανε κι ησύχασε από τα παιδάκια που άθελα τους τον βασάνιζαν.
    Ευτυχώς δεν έφεραν άλλα μεγάλα ζώα εκεί. Δεν είναι χώρος για ζώα ένα κλουβί 5Χ5

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Marouli μου γλυκό κι εγώ λυπάμαι και στεναχωριέμαι. Πρέπει να αντιδράσουμε όσο είναι καιρός. Αντί να καλυτερευουν τα πράγματα χειροτερεύουν κι είναι απογοητευτικότατο.

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. η φύση πρέπει να καταργηθεί για το χρημα. γιατί χωρις χρήματα, πολιτισμο, υπερ εξελιγμενη τεχνολογία, και απειρο τσιμέντο θα είμαστε πάντα πισω, η φυση πρέπει να εξαφανιστεί από πρωσοπου γης, με λιγα λογια το τσιμέντο ειναι απαραίτητο ενω η φυση ΟΧΙ!!!!!!!!!. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ!!!!!

      Διαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...