Φύση vs τσιμέντο

Όταν ήμουν μικρή, πολύ μικρή ο μπαμπάς μου μας έπερνε πολύ συχνά, συνήθως Κυριακές στο δημόσιο κήπο της Λεμεσού για βόλτα. Είχε θυμάμαι κάτι ξύλινα αλογάκια, καθόμασταν και το κτύπαγε λίγο ο μπαμπάς για να ξεκινήσουν να κινούνται. Πάνω εκεί όλα μου φαινόντουσαν ωραία σαν ανεβοκατέβαινε το αλογάκι πάνω-κάτω.  Είχε κούνιες, τραμπάλα, κατρακύλι (τσουλήθρα), είχε ένα στρογγυλό που στεκόμασταν πάνω και πήγαινε γύρω-γύρω κι απ'τα πολλά γύρω εγώ πάντα ζαλιζόμουν κι ήθελα να κάνω εμετό. Είχε μια μικρή λιμνούλα με πορτοκαλιά ψαράκια που πηγαίναμε και τους ρίχναμε ψωμάκι. 

http://www.hellenica.de/Games/Tsoulithra.html

http://karpenisi.touristikosodigos.gr/?p=208#respond

http://cyrus-ad.blogspot.com/2008/11/nickle-plate-wow.html

Είχε ακόμα το ζωολογικό κήπο με ένα ελέφαντα που μια φορά που του πέταξα φυστίκια μου τα φτύσε πίσω στη μούρη. Είχε κάτι γέρικα λιοντάρια και μια γριά καφέ αρκούδα. Είχε μαϊμούδες που είχαν κόκκινα κολαράκια κι όταν τους πέταγες φυστίκια έκαναν τούμπες και τα έτρωγαν αμέσως. Απέξω ακριβώς απ'το ζωολογικό κήπο είχε ένα λυόμενο δωματιάκι με μια τεράστια συλλογή από έντομα και ερπετά: πεταλούδες, μυρμίγκια, κατσαρίδες, αράχνες, μύγες, φίδια κι άλλα που δε θυμάμαι. Απ'τη μια ήταν ανατριχιαστικό να τα βλέπεις έτσι βαλσαμωμένα, αλλά απ'την άλλη ενδιαφέρον ίσως και συναρπαστικό, να μπορείς να έρθεις τόσο κοντά τους χωρίς να φοβάσαι ή να σιχαίνεσαι.

http://www.mykypros.com/cgibin/hweb?-A=13879&-V=ikypros&w=

http://www.limassolmunicipal.com.cy/wine/greek/foto.html

Μ'άρεσε να πηγαίνω τις Κυριακές στον κήπο να κάνω βόλτες με τον μπαμπά και τη μικρή αδελφή μου. Ήταν σαν εκδρομή και δεν έχω ιδέα γιατί όταν μεγαλώσαμε λίγο, σταματήσαμε να πηγαίνουμε. Το μόνο που δε μου άρεσε όταν άρχισα να καταλαβαίνω ήταν να βλέπω τα ζώα να παιδεύονται στα κλουβιά.

http://www.onstagecy.com/

Στον ίδιο χώρο για πολλά χρόνια, γίνεται και η γιορτή του κρασιού τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτεμβρίου. Εκεί βρίσκεται και το κηποθέατρο που φιλοξενεί κάθε χρόνο πολλές παραστάσεις και συναυλίες. Φέτος πήγαμε στη συναυλία Αρβανιτάκη - Τσανακλίδου κι ήταν μαγικά. Αν έφτιαχναν λίγο και τις άβολες καρέκλες θα ήταν ακόμα καλύτερα.

Μέρα μεσημέρι έχει καιρό να πάω. Ακούσα πρόσφατα ότι πάνε ηλικιωμένοι και κάνουν τις βόλτες τους, ότι πάνε οικογένειες με τα παιδιά τους και χάρηκα που πηγαίνουν ακόμα εκεί για τον ίδιο λόγο που πηγαίναμε όταν ήμουν μικρή. Ομολογουμένως όταν σκέφτομαι που να πάω για βόλτα ή εκδρομή ποτέ δε μου'χει έρθει στο μυαλό να τον επισκεφτώ. Πάω συνήθως όταν έχει καμιά έκθεση για λουλούδια ή έπιπλα κήπου.

http://www.limassolmunicipal.com.cy/wine/greek/foto.html

Πρόσφατα διάβασα ότι τη συλλογή με τα έντομα και τα ερπετά όχι μόνο δεν την κράτησαν σ'αυτό το χώρο, αλλά την πέταξαν! Εκνευρίστηκα πάρα πολύ όταν το έμαθα αυτό. Αν είναι ποτέ δυνατό. Ήταν συλλογή που δώρησε κάποιος που αγαπούσε την πόλη κι ήθελε να την βλέπουν πολλοί. Δυστυχώς κάποιος θεώρησε μάλλον ότι δεν άξιζε να διατηρηθεί κι αντί να την δώσει τουλάχιστον σε κάποιον που θα την εκτιμούσε... την πέταξε. Ωραία εποχή που ότι δε μας βολεύει το πετάμε ε;

Τώρα ακούγονται διάφορα μεγαλεπίβολα σχέδια για ανακατασκευή του κήπου, για γέφυρες, παιχνιδότοπους, κιόσκια κ.ο.κ. Εγώ όταν διάβασα γι'αυτά τα σχέδια απ'τη μια χάρηκα γιατί είδα ότι υπάρχει ενδιαφέρον και μεράκι για να αναμορφωθεί ένας όμορφος χώρος της πόλης.

Απ'την άλλη όμως δε σας κρύβω ότι φοβήθηκα κι όλας. Φοβήθηκα γιατί σ'όλα τα σχέδια δε μένει και πολύς χώρος για να διατηρηθούν όλα τα πανέμορφα δέντρα, τα λουλούδια και το πράσινο που είναι τόσα χρόνια εκεί. Η Λεμεσός, όπως ξέρουν καλά όσοι ζουν εδώ, δεν είναι μια πόλη που φημίζεται για το πράσινο της. Ίσα-ίσα αργά, αλλά δυστυχώς σταθερά μετατρέπεται σε μια μεγάλη τσιμεντούπολη. 

Ο δημόσιος κήπος όπως ακριβώς είναι τώρα αποτελεί ένα πνεύμονα πρασίνου στην πόλη. Είναι ομορφιά να'χεις όλη αυτή τη φύση γύρω σου όταν περπατάς εκεί, ή έστω να τη βλέπεις όταν περνάς απ'έξω. Τι θα γίνει με την ανάπλαση; Το πιο πιθανό είναι το λίγο πράσινο να αντικατασταθεί με πολύ τσιμέντο. Άλλωστε δυστυχώς το 'χει αποδείξει η πρόσφατη ιστορία μας ότι όποτε κόβεται ένα δέντρο τσιμέντο πολύ τσιμέντο παίρνει τη θέση του.

Υπάρχουν μέρη στον παραλιακό που όποτε περνώ κλείνω συνειδητά τα μάτια για να μη δω τα κακομούτσουνα σπίτια που έκτισαν στη θέση των πανέμορφων ψηλών υπεραιωνόβιων δέντρων που κάποτε έφταναν ως τη θάλασσα και τώρα πια τα έχουν πετσοκόψει. Δεν μπορώ να χωνέψω ότι όλα τα πούλησαν στο βωμό του χρήματος και του κέρδους. Και δεν μπορώ να δεχτώ ότι υπάρχουν τόσο άμυαλα άτομα ώστε να νομίζουν ότι αν κτίσουν όλη την πόλη θα την κάνουν πανέμορφη και θα τραβήξουν τουρισμό, ενώ η πράξη δείχνει ότι η τσιμεντοποίηση κάνει ακριβώς το αντίθετο, τους διώχνει όλους!

Δε θα συνεχίσω γιατί δεν έχει νόημα. Με χαλά πραγματικά το θέμα και ξέρω πως ότι κι αν πω, ό,τι κι αν γράψω μιλώ σε ώτα μη ακοόντων. 

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!

ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ!