25 Ιαν 2010

Feeling blue

Τέτοια εποχή με τις συννεφιές και τα κρύα με πιάνει συχνά μια βαθιά λύπη. Δεν χρειάζεται να έχω κάποιο προσωπικό λόγο ή οτιδήποτε, απλά ο καιρός με επηρεάζει περισσότερο από άλλους μ' αποτέλεσμα με ευκολία να γεμίζουν τα μάτια δάκρυα, ακόμα και όταν βλέπω μια διαφήμιση στη tv. 

Το θέμα είναι ότι άμα πουν και με πάρουν τα ζουμιά μετά με δυσκολία περισσώζεται η κατάσταση γιατί όλο και κάτι θυμάμαι και λυπάμαι πιο βαθιά. Μετά αρχίζω να κλαίω κανονικά, αντί απλά να δακρύζω και μετά από το πολύ κλάμα με πιάνει ακόμα μεγαλύτερο παράπονο κ.ο.κ. Ένας φαύλος κύκλος ουσιαστικά.



Αυτή η διαταραχή έχει την ταιριαστή ονομασία  SAD (δηλαδή seasonal affective disorder) και επηρεάζει κατά κύριο λόγο κάτοικους περιοχών που έχουν μικρή ηλιακή ακτινοβολία όπως για παράδειγμα το Ηνωμένο Βασίλειο

Μόνο από αυτό φαίνεται η μεγάλη δύναμη του ήλιου και του ρόλου του στη ζωή μας. 


Εδώ έχουμε λίγες φάσεις που να μην έχει ήλιο, άρα τα πιο πάνω συμπτώματα περιορίζονται στο ελάχιστο. Ευτυχώς όταν δω τον ήλιο να λάμπει την επόμενη μέρα η διάθεση μου ξανανεβαίνει κι όλα μια χαρά.


4 σχόλια:

  1. Perhaps this
    will help cheering you up! ;)

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κουκλα να κανεις σολαριουμ,μια γνωστη μου εχει το ιδιο προβλημα και κανει αρκετα καθε χρονο!
    σωθηκε !

    καλη εβδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είναι αλήθεια πως μερικές διαφημίσεις στην tv είναι όντως για κλάματα...
    έλα δεν θέλω μιζέριες, cheer up.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προσπαθώ πίστεψε με mahler μου. Χθες διάβαζα εφημερίδα για την ανανέωση του στόλου των λεωφορείων από το καλοκαίρι και έκλαιγα. Άσε δεν πάω καλά :)))
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...