Άραγε είναι σοβαρό το πρόβλημα μου αν δεν μπορώ να ξεκολλήσω και ψάχνω συνέχεια φωτογραφίες από γειτονιές της Αθήνας που αγάπησα; Μήπως άρχισε το στερητικό να μου κτυπά στο κεφάλι; Μπας και πρέπει να έρθω καμιά βόλτα προς τα κει;
Εδώ από πίσω, στα δεξιά, στην οδό Δέσπως Σέχου έμενα για 1 χρόνο και κάτι ψιλά
Αυτό το κτίριο όποτε το έβλεπα ασκούσε μια περίεργη γοητεία πάνω μου κι ακόμα ασκεί..
Λατρεύω να γυρίζω στα στενά της Πλάκας και να το παίζω τουρίστρια.
Κουκάκι
Βεϊκου στο Κουκάκι
Τα παλιά λατρεμένα, αργά πορτοκαλιά τρόλεϋ.. Πόσο μου λείπουν..
Η Πατησίων.. "η ζωή μας είναι η Πατησίων.."
Η αγαπημένη Καλλιθέα από ψηλά
Νέα Σμύρνη
Κι ένα σωρό άλλα μέρη που δεν έχω βρει φωτογραφίες γι'αυτά, αλλά μου λείπουν....
Θέλω να πάω να τα περπατήσω στους δρόμους, τα στενά, τα πεζοδρόμια. Να ακούσω τη βουή της πόλης, να γεμίσω τα πνευμόνια μου με καυσαέριο.
Να νίωσω εκείνη την αίσθηση που ένιωθα παλιά όταν έμενα εκεί..
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Ξεχειλίζει γλυκιά νοσταλγία το ποστ σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αθήνα - είναι αλήθεια - σε κάνει πολλές φορές να πεις ότι... "you can't live with her and you can't live without her!". :)
Αλλά φυσικά...
You CAN live with her... and you most definately CAN live without her! ;)
Φιλιά πολλά!
το κτίριο της 2ης φωτό είναι εκπληκτικό και είναι κρίμα που το έχουν αφήσει στην τύχη του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι νοιώθω και εγώ όταν κοιτάζω τις φωτογραφίες της θεσσαλονίκης μου. Τελικά όταν ζεις μακριά σου λείπουν ακόμα και τα πιο ασήμαντα πράγματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήουφ και ουφ και ουφ :-(((
ΑπάντησηΔιαγραφήμου λείπει η Αθήνα...
Κουκάκι και Καλλιθέα βλέπω... Να μαντέψω: Πάντειος?
ΑπάντησηΔιαγραφήLilith όσο καιρό ήμουν εκεί δε θυμάμαι ποτέ να θέλω να φύγω.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήmahler76 ναι δίκιο έχεις αλλά καλύτερα έτσι παρά να το έριχναν κάτω για να φτιάξουν καμιά πολυκατοικία ή κανένα απαίσιο κτίριο με γυαλί.
NdN έτσι είναι. Κι είναι απίθανο ότι θυμάσαι κάποια πράγματα που όταν ήσουν εκεί δεν τους έδινες σημασία καμιά.
Ουφ! μου πάμε; :)
τα παπούτσια της Dorothy ναι ναι Πάντειο καλά μάντεψες!
Κουκάκι, Καλλιθέα, αγάπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝέα Σμύρνη = η πρώτη μου αγάπη και παντοτινή! Από τις πιο όμορφες γειτονιές, κι ας είμαι Παλαιοφαληριώτισσα φανατική. Αχ. Να έρθεις Φλοίσβο να σε πάω για παγωτό :)
Καλό μήνα!
Φιλενάδα εγώ ξέρω ότι έχει έρθει η ώρα μου να πάω πίσω στην Αθηνα για τη δόση μου όταν με πιάνει κρίση νοσταλγίας σκεπτόμενη τη συμβολή Αλεξάνδρας, Βασιλίσσης Σοφιας και Κηφισίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανησυχείς καθόλου όλοι το έχουμε αυτό το θέμα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά εγώ που έχω ζήσει τις μετακομίσεις αρκετά νιώθω πως έχω σκορπίσει πολλά κομμάτια μου :))
Είναι όμορφο συναίσθημα όμως δεν είναι;
Φιλί
Lydia αχ πόσο έχω πεθυμήσει το Φλοίσβο... τι μου θύμισες τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και καλό μήνα!!
Lalù χαχα γιατί εκείνη ακριβώς τη συμβόλη; Για μένα δεν είναι ακριβώς ένα σημείο είναι πολλά και μερικά από αυτά έχω χρόνια να τα επισκεπτώ αλλά ζουν μέσα μου.
Σταλαγματιά μου νομίζω με καταλαβαίνεις. Έχω κι εγώ ζήσει πολλές μετακομίσεις κι όντως έχω αφήσει κομμάτια μου σε αυτά τα σπίτια.. αναμνήσεις, αρώματα, εικόνες, μουσικές, τέλη κι αρχές..
Είναι όμορφο συναίσθημα η νοσταλγία ναι, φτάνει να μη σε κατακλήζει χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις..
Φιλί γλυκό κοριτσάκι