Μούμπλε μούμπλε 2

Τέλειωσαν κι αυτά τα Χριστούγεννα ευτυχώς. Μαζευτήκαμε οικογενειακά, φάγαμε, ανταλλάξαμε δώρα, τσακωθήκαμε, όπως κάθε χρόνο.

Πάμε τώρα για την Πρωτοχρονιά, ουσιαστικά την παραμονή δηλαδή, αφού την πρώτη μέρα του χρόνου κλασσικά κοιμάμαι από το ξενύχτι και την κούραση της προηγούμενης. Ωραία ξεκινά δηλαδή κάθε χρονιά. Ειδικά όταν βγω εξω εκείνη την μέρα και δεν κυκλοφορά τίποτα και κανείς νιώθω ένα φοβερό άδειασμα. Πάλι καλά που'χουμε και τα Φώτα κι αλλάζει λίγο η διάθεση αλλιώς θα πήγαινα πίσω δουλειά μες τη μαύρη μαυρίλα.

Το θετικό σ'όλα αυτά είναι ότι έμεινα και θα μείνω λίγες μέρες σπίτι να ευχαριστηθώ ύπνο και ξεκούραση. Φυσικά τις προηγούμενες νύχτες έβλεπα συνέχεια εφιάλτες με τη δουλειά, όχι γιατί είχα κάτι επείγον να κάνω, αλλά μάλλον γιατί ήξερα πως πρέπει να 'ρθω και να δουλέψω χωρίς να έχω καμία απολύτως όρεξη.

~~~~

Αναρωτιόμουν τι είδους χρονιά ήταν αυτή που πέρασε και νομίζω κατέληξα ότι ήταν ως επι τω πλείστω, αδιάφορη. Δεν έγινε κάτι φοβερό στη ζωή μου, ούτε θετικό ούτε αρνητικό. Όλα τα ίδια ή παρόμοια. Άλλαξα κάποια φάση πόστο στη δουλειά αλλά είναι προσωρινό. Η δουλειά μου δε μου αρέσει, αλλά αυτό δεν είναι και τίποτα καινούργιο. Όταν δεν κάνεις κάτι δημιουργικό αργά ή γρήγορα βαριέσαι. Να μου πεις και θα συμφωνήσω "πάλι καλά που'χω δουλειά". Ευτυχώς ήμουν άνεργη σε μια φάση που δεν ήταν χιλιάδες οι άνεργοι όπως είναι τώρα. Άρα το timing ήταν καλό.

~~~~

Ο Σνούπυ έχει μεγαλώσει κι αποτρελλαθεί εντελώς. Έχει τρομερή ενέργεια αυτό το σκυλί. Δεν περιορίζεται με τίποτα. Όσες βόλτες κι αν πάει μόλις μπει σπίτι αρχίζει πάλι να τρέχει, να χοροπηδά, να γαβγίζει. Έτσι τον φωνάζω το γαβγουλίνο μου :)

Τώρα τελευταία επινόησα ένα παιχνίδι που του αρέσει πολύ: πατάω ελαφρά το ποδαράκι του, και αμέσως γίνεται άκρως ανταγωνιστικός, προσπαθεί με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο να με πατήσει για να κερδίσει. Είναι πάρα πολύ αστείος πως πηδά και πατά με όλη του τη δύναμη τα ποδαράκια του πάνω στα δικά μου.

Ένα άλλο παιχνίδι που το λατρεύει είναι να πατώ ένα χοντρό σχοινί και να προσπαθεί να το ξεφρακράρει κάτω από τα πόδια μου δαγκώνοντας και τραβώντας το. Αν και μόνο 8 κιλά σκυλί έχει φοβερή δύναμη στη σιαγόνα και τραβά ασταμάτητα. Αν δει κι αποϊδεί και δεν τα καταφέρει δεν το'χει σε τίποτα να σου πετάξει μια δάγκα, όχι δυνατή αλλά πάντως δάγκα, στο πόδι για να το αφήσεις.

Πάντως κάνουμε φοβερά γέλια μαζί του. Ακόμα κι όταν πας να του θυμώσεις θα κάνει κάτι παλαβό και θα σε κάνει να γελάσεις. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που είναι δύσκολο να του θυμώσω. Πως να θυμώσεις όταν είσαι πνιγμένη στα γέλια; Γι'αυτό άλλωστε και δε με παίρνει στα σοβαρά!