Ροζ συννεφάκια

Έβγαλα φωτογραφίες από ροζ συννεφάκια σήμερα το πρωί και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας. 

Μα δεν είναι φοβερά και τρομερά τα σύννεφα αυτή την εποχή; Δίνουν άλλο χρώμα στον ουρανό κι η έντονη αντίθεση ολογάλανου ουρανού με διάσπαρτα ροζ συννεφάκια την ώρα που ανατέλει ο ήλιος είναι απίστευτα όμορφη. Δε χορταίνω να βγάζω φωτογραφίες. Είναι κάτι θετικό που 'χει το ξύπνημα πριν την ανατολή του ήλιου! ;)

Ευτυχώς που μπήκε η φωτογραφική στα κινητά και ανά πάσα στιγμή μπορω να αποθανατίσω ό,τι μου τραβήξει την προσοχή. Υπήρχε μια φάση που αν ήθελα να δω πως είναι τα μαλιά μου και δεν είχα καθρεφτάκι έβγαζα μια φωτογραφία στο κινητό και.. κοίταγα lol 

Φυσικά αυτοί που ασχολούνται με φωτογραφία θα πουν, και θα 'χουν δίκιο, ότι οι ψηφιακές φωτογραφίες και ειδικά αυτές των κινητών, δεν έχουν καθόλου καλή ευκρίνια, ποιότητα και τα συναφή. Έλα όμως που το κινητό έγινε η προέκταση του χεριού και το 'χουμε παντού μαζί. Ενώ τη φωτογραφική την κουβαλάμε μόνο όταν θεωρούμε ότι κάτι θα υπάρχει που αξίζει να αποθανατιστεί. Έτσι βγαίνουν κι οι στημένες πόζες. Αντίθετα με τη κάμερα του κινητού πόσες παλαβές και χαζές φωτογραφίες έβγαλα δε λέγεται. Οι περισσότερες είναι και φυσικές. Γι'αυτό μου αρέσουν στην τελική καλύτερα. 


Για να μην θυμηθώ τώρα τα βίντεο που τράβηξα με το κινητό. Το πιο σημαντικό για μένα είναι αυτό που τράβηξα πριν μερικά χρόνια κι αποθανάτισα με αυτό τη γιαγιούλα μου να μιλά και να τραγουδά. Είναι δέκα λεπτά βίντεο αλλά επειδή ήταν σε στιγμές χαράς έχει μαζέψει μέσα του όλο το χαρακτήρα και το μπρίο της που άλλο είναι να τα θυμάσαι κι άλλο να τα βλέπεις ζωντανά. Φυσικά από τότε που πέθανε δεν μπόρεσα να το ξαναδώ ολόκληρο γιατί κάθε φορά που το βάζω με πιάνουν κάτι γοερά κλάματα και καταλήγουν σε λυγμούς. 

Κοίτα να δεις τι μου 'ρθε στο μυαλό από μια απλή ανάρτηση για το θαύμα της κάμερας στα κινητά..


Άντε και μια τελευταία φωτογραφία που έβγαλα πριν ένα χρόνο την ίδια εποχή, έτσι για να κλείσει θετικά η ανάρτηση.