Χριστούγεννα είναι θα περάσουν!

Το τελευταίο καιρό έπεσε πολύ άγχος και πίεση. Μια η δουλειά που έχει ένα κάρο deadline όλα ταυτοχρόνως, μια κάτι εξετάσεις που έχω αρχές του μήνα, δε σηκώνω κεφάλι. Περιμένω πως και πως να τελειώσουν όλα αυτά να ηρεμήσω κάπως γιατί όπως και να το κάνουμε γιορτές έρχονται, δεν λέει να είμαι συνεχώς υπό πίεση ε;

Τώρα που έγραψα γιορτές.. δεν είναι οποιοεσδήποτε γιορτές.. είναι τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά. Από τις πλέον εμπορευματοποιημένες γιορτές παγκοσμίως. Eδώ και δεκαετίες δυστυχώς έχουν χάσει το όποιο νόημα είχαν κι έχουν γίνει γιορτές του καταναλωτισμού και του καπιταλισμού. Αυτό είναι και ο κύριος λόγος που αυτές οι γιορτές δε μου αρέσουν καθόλου. Τόσο πολύ τις απεχθάνομαι που αν γινόταν να κοιμηθώ κατά τις 15 του Δεκέμβρη και να ξυπνήσω 15 Γενάρη πολύ θα το χαιρόμουν. 

Όλα αυτά τα λαμπιόνια, τα χαζοχαρούμενα τραγουδάκια, οι άνθρωποι που τρέχουν να ψωνίσουν, οι γαλοπούλες, οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρουνα, τα δέντρα, το κρύο, τα δώρα, οι αηβασίληδες, οι χαζοταινίες με τα γιορτινά μηνύματα κι όλα τελοσπάντων που σημαίνουν Χριστούγεννα μου προκαλούν κατάθλιψη. 

Γι'αυτό άλλωστε η ανακούφιση μου κάθε Γενάρη είναι μεγάλη. Ένα μεγάλο ΑΧ βγαίνει από μέσα μου και λέω στον εαυτό μου "επιτέλους τέλειωσαν και φέτος!" 

Το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να σφίξω τα δόντια και να περιμένω να περάσει αυτή η περίοδος. 

Υ.Γ. Κι ένα θετικό της οικονομικής κρίσης είναι ότι φέτος οι δήμοι άργησαν να ανάψουν τα λαμπιόνια και τους στολισμούς ή ακόμα δεν το έκαναν. 
Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι χρειαζόταν τόσα χρόνια να βλέπουμε φωτάκια για μήνες πριν τα Χριστούγεννα, ειδικά περίοδο που εδώ ακόμα έκαιγε ο τζίτζικας. Αλλά έπρεπε να'ρθει η οικονομική κρίση για να λάβουμε μέτρα.. Ουδέν κακό αμιγές καλού :)