Κοιτάω τη λευκή οθόνη.
Το μυαλό είναι κενό.
Τα μάτια αλοιθορίζουν.
Το μυαλό σκέφτεται άλλες καταστάσεις...
ΑΛΛΑΓΕΣ.
Αποδράσεις.
Ηρεμία.
Ξεκούραση.
Ανεμελιά.
Αγαλίαση.
Αποδράσεις.
Ηρεμία.
Ξεκούραση.
Ανεμελιά.
Αγαλίαση.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Mi manchi
Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο. Κι όσο κι αν κρατιέμα...
-
Στην ώριμη ηλικία των 47 μου χρόνων ανακάλυψα (αφότου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου) τον Καζαντζάκη και έχω γεμίσει χαρά για αυτή την ανακάλυψη...
Κι όμως έχει αυτή την μαγική ικανότητα όταν την κοιτάζεις να σε πλημμυρίζει ένα μαγικό συναίσθημα, να μην μπορείς να τραβήξεις το βλέμμα σου για ώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη και από την φωτογραφία.
Καλή σου μέρα
Αναστασία μου έτσι είναι ακριβώς όπως τα λες. Είναι μαγική και τη πεθύμησα πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και σε σένα καλή μου