αλλαγή και συνήθεια

όλα αλλάζουν γύρω σου.. γύρω σου και μέσα σου καμιά φορά.. αλλά ουσιαστικά τις περισσότερες φορές όλα μένουν τα ίδια..

κι αν αγαπάς την αλλαγή.. κι αν την αποζητάς πολλές φορές.. είναι φορές που δεν τη θες, που αγαπάς τη συνήθεια, που ξέρεις ότι σε αποκοιμίζει, αλλά σου προσφέρει και ασφάλεια, ψυχική ηρεμία.

την αλλαγή την περιμένεις, την αναμένεις, την προσμένεις, με ανυπομονησία. την αποζητάς συχνά-πυκνά.

μα όταν έρθει.. τότε λες άντε να γίνουν τα άγνωστα - γνωστά, τα ανοικεία - οικεία, τα πρωτόγνωρα - συνηθισμένα. να’ρθουν τα νέα, τα καινούργια, να γίνουν αγαπημένα, ή απλά να τα συνηθίσεις, να εξοικειωθείς..

πόσες φορές δεν αποζήτησες την αλλαγή, σε σχέσεις κάθε είδους, σε δουλειές.. έφτασε μια στιγμή που η αλλαγή έγινε συνήθεια, που έγινε το κανονικό, το αναμενόμενο. έφτασες να αναρωτιέσαι: αλλαγή για την αλλαγή; μέχρι πότε; μέχρι που;

και τώρα έχεις κουρνιάσει.. έχεις ψιλολουφάξει.. έχεις σταθεροποιηθεί.. έστω και λίγο, έστω για λίγο.

είναι κακό άραγε; να ξαποστένεις για λίγο; να μαζεύεις δυνάμεις; να μη βλέπεις όλο το μπροστά, αλλά να ζεις και λίγο το τώρα.. έστω κι αν το μετά είναι μες το μυαλό σου.. τουλάχιστον να μην κάνεις συνεχώς κινήσεις, τουλάχιστον να μην το κυνηγάς ασταμάτητα.. να μην προσπαθείς να το αρπάξεις με νύχια και με δόντια.

αγαπάς τις αλλαγές, τις αποζητάς.. αλλά αγαπάς και την ηρεμία, την ανασύνταξη δυνάμεων. πόσο καιρό να είσαι σε κατάσταση "πάλης ή φυγής"; θες να ξεκουραστείς.