30 Μαρ 2009

Το πολύ κρέας βλάπτει (και) τα μάτια

http://cityoptics.co.uk/CityOpticsDNN/Portals/0/EyeCare/sunny-eyes-012b.jpg

Ακόμα έναν λόγο για να μην τρώμε πολύ κρέας ανακάλυψαν αυστραλοί ερευνητές. Σε μελέτη που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν πως όσοι το καταναλώνουν καθημερινά διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν μεγαλώνοντας βλάβες στα μάτια τους.

Οι βλάβες εντοπίζονται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα των ματιών και με το πέρασμα του χρόνου μπορεί να εξελιχθούν σε εκφύλιση της ωχράς κηλίδας – μιας οφθαλμοπάθειας, η οποία αποτελεί την συνηθέστερη αιτία τυφλώσεως των ηλικιωμένων.

Όπως γράφουν η δρ Ελαίην Τσόνγκ και οι συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης στο τεύχος της 1ης Απριλίου της «Αμερικανικής Επιθεώρησης Επιδημιολογίας», το κρέας περιέχει ουσίες «οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οξειδωτικές βλάβες και να ασκήσουν τοξική δράση στον αμφιβληστροειδή».

Για να διερευνήσουν τον ρόλο της κατανάλωσης κρέατος στην ανάπτυξη της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας, οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από 5.600 ανθρώπους, οι οποίοι είχαν ηλικία 58-69 ετών την περίοδο 1990-1994 που άρχισε η μελέτη.

Η παρουσία της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας αναζητήθηκε την περίοδο 2003-2006, όταν οι εθελοντές είχαν ηλικία 66-85 ετών. Οι 1.680 από αυτούς είχαν αναπτύξει αρχόμενη εκφύλιση της ωχράς.

Οι πιθανότητες τέτοιων βλαβών ήταν κατά 47% αυξημένες μεταξύ των εθελοντών που έτρωγαν κόκκινο κρέας καθημερινά σε σύγκριση με όσους το έτρωγαν πιο σπάνια. Η διαφορά αυτή παρέμεινε η ίδια ακόμα και όταν οι ερευνητές συνυπολόγισαν και άλλους παράγοντες κινδύνου για εκφύλιση της ωχράς, όπως το κάπνισμα και την παχυσαρκία.

Το συμπέρασμα των ερευνητών ήταν πως η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος πιθανώς αποτελεί έναν νέο παράγοντα κινδύνου για εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.



Πηγή : Web Only
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=6023&la=1

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...