Μπέρδεμα

Άραγε μπορείς να ανοίξεις ένα κεφάλαιο στη ζωή σου και να το κλείσεις μετά έτσι απλά; Λες και άνοιξες και μετά έκλεισες μια πόρτα;

Μερικές φορές στη ζωή κάνεις κάποιες κινήσεις, χωρίς να τις σκεφτείς. Κι όταν έρθει ο καιρός και νιώσεις ότι έχουν επιπτώσεις, στη ψυχη, στο συναίσθημα σου.. κάποτε είναι αργά να κάνεις πίσω.

Το τι αισθανόμαστε άραγε το ελέγχουμε; Πόσες φορές δε με βασάνισε αυτό το ερώτημα.

Πάντα πίστευα πως ναι. Ναι το ελέγχουμε και μπορούμε να το σταματάμε άμα δεν είναι σωστό για τον ένα ή για τον άλλο.

Φυσικά στο παρελθόν έχω καεί για να το λέω αυτό. Έχω σε μικρότερη ηλικία ερωτευτεί παράφορα τους "λάθος" ανθρώπους. Λάθος γιατί δεν με ήθελαν. Λάθος γιατί δεν ήξεραν τι ήθελαν. Λάθος γιατί ήθελα δύο εξίσου.. αλλά με διαφορετικό τρόπο.

Πότε ο έρωτας εδραιώνεται στην καρδιά; Πότε γίνεται απαραίτητος όπως τον αέρα που αναπνέουμε; Πότε δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν;

Είναι τόσα πολλά που με μπερδεύουν, μ’αρρωσταίνουν, μ’εγκωβίζουν αλλά και με απελευθερώνουν.

Άραγε όταν κοντεύεις να χάσεις κάποιον τότε και μόνο τότε αρχίζεις να καταλαβαίνεις την αξία του; Κι αν ναι μήπως μέχρι αυτό το τότε να έρθει για σένα είναι αργά για τον άλλο; Αν με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του ο ένας έχει σκοτώσει τα πιο δυνατά συναισθήματα του άλλου.. τότε τι; Υπάρχουν αισθήματα κατά παραγγελία;

Ένα μπέρδεμα.