Νηπιαγωγαααααααααψψψψουου

Φέτος η κορούλα μου πήγε για πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο. Όλα καλά ευτυχώς, της άρεσε πάρα πάρα πολύ. Από τις πρώτες μέρες έμαθε τραγουδάκια, άρχισε να μαθαίνει να μοιράζεται τα παιχνίδια της. Το πρόγραμμα του νηπιαγωγείου είναι ενδιαφέρον και είναι όμορφο να τη βλέπω να ανοίγει σιγά-σιγά τα φτερά της με την πρώτη της κοινωνικοποίηση μακριά από την οικογένεια της.

Αυτό που δεν μ’αρέσει καθόλου, μα καθόλου όμως είναι όλες αυτές οι ιώσεις που ξεκίνησαν να εμφανίζονται και να μας επισκέπτονται από τα μέσα του Οκτώβρη κι όπως όλα δείχνουν είναι εδώ για μείνουν.

Αρχικά αρρώστησε με ένα κρυολόγημα. Πριν το ξεπεράσει αυτό εμφανίστηκε ωτίτιδα και πριν ξεπεράσει την ωτίτιδα και πριν ακόμα τελειώσει την αντιβίωση που αναγκαστήκαμε να της δώσουμε γι’αυτή τσουπ άλλη ίωση! Είναι πολύ άσχημο να βλέπεις το παιδάκι σου να πονά. Είναι πολύ χειρότερο απ’ότι να πονάς εσύ σίγουρα.

Όσοι συνάδελφοι και φίλοι έχουν μεγαλύτερα παιδιά αλλά και η παιδίατρος μας μου είπαν ότι τον πρώτο χρόνο ειδικά, που το παιδί πάει σχολείο δεν γλυτώνεις τα συνεχή κρυολογήματα και τις ιώσεις, αλλά όσο και να σου το πουν άλλο να το ακούς κι άλλο να το ζεις!

Ωραία δε θα ήταν όλοι να καταφέρναμε να είμασταν μακριά από πηγές μικροβίων και λοιπών πηγών ασθενειών και να μην αρρωστούσαμε ούτε εμείς ούτε τα παιδιά; Ουτοπικό βέβαια, αλλά ωραίο :)

Δεν ξέρω αν και τα νηπιαγωγεία μπορούν στην πραγματικότητα να κάνουν κάτι για να περιορίσουν τις ιώσεις πέρα από το να ζητούν από τους γονείς να πάρουν τα παιδιά σπίτι.. Και πόσο εφικτό είναι να λείπουν πολλές μέρες τα παιδιά όταν και οι δύο γονείς εργάζονται, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα που οι άδειες δίνονται εξαιρετικά φειδωλά, ειδικά τώρα με την κρίση.

Το θέμα για τους γονείς είναι πάντως να μην ταλαιπωρούνται τα παιδιά και να μπορούν να χαρούν και να πάρουν τα θετικά του νηπιαγωγείου όσο το δυνατό με λιγότερες αρρώστιες. Έχω ακούσει περίπτωση που μητέρα αποφάσισε λόγω των συνεχών ιώσεων να σταματήσει το παιδί της για ένα μήνα από το νηπιαγωγείο ώστε να αναρρώσει πλήρως. Προφανώς έχει τη δυνατότητα να το κάνει κι ίσως να είναι καλή επιλογή. Δεν είναι επιλογή για τους υπόλοιπους από μας όμως και δεν ξέρω αν θα έχει και κάτι να κερδίσει τελικά, αφού με την επάνοδο στο σχολείο θα ξανάρθει το παιδί σε επαφή με όλα τα μικρόβια.

Όταν έχεις βρέφος στο σπίτι και παιδάκι που πρώτη χρονιά πάει σχολείο τότε ο συνδυασμός βασανίζει και τα δύο παιδάκια γιατί το ένα κουβαλά στο σπίτι ότι αρπάζει από την επαφή με άλλα παιδιά και δεν υποφέρει μόνο αυτό αλλα και το μικρότερο αδελφάκι που δεν έχει άμυνες να αντεπεξέλθει. Το νηπιαγωγείο είναι τελικά δίκοπο μαχαίρι για τους γονείς. Γιατί απ’τη μια θέλεις το παιδί σου να κοινωνικοποιηθεί αλλά απ’την άλλη δε θες και να πονάει και να κλαίει καθημερινά.

Ελπίζω οι συνεχείς ιώσεις και γιατροί-φάρμακα να είναι όπως όλοι λένε, πιο δύσκολες και έντονες αυτό τον πρώτο χρόνο του σχολείου και οταν με το καλό έρθει ο καλός καιρός και σταματήσουν την επόμενη χρονιά να’χουμε αναπτύξει άμυνες και να’ναι πιο λίγος ο καιρός που θα περνάμε αγκαλιά με τα αντιβιωτικάααααααψψψουου-γείτσες.