Ψώνια; Μπααααα!

Πριν χρόνια έδωσα τον αριθμό του κινητού μου σε κάποια πολυκαταστήματα και αυτά με το που βγήκε η μόδα του ‘διαφημίζομαι με sms’ δεν παρέλειψαν χωρίς να με ρωτήσουν να αρχίσουν να με ενημερώνουν για προσφορές κι εκδηλώσεις τους με μηνύματα.

 Επειδή πρόκειται για πολυκαταστήματα στα οποία είμαι πελάτης δεν έκανα κάποια κίνηση για να σταματήσουν να επικοινωνούν (σε άλλα που δεν είχα πατήσει ποτέ το πόδι έκανα κινήσεις, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου ποστ) και έτσι κατά καιρούς έπαιρνα μηνύματα, συνήθως σε περίοδους εκπτώσεων ή γιορτών που τα πιο πολλά είχσαν γιορταστικές εκδηλώσεις.

Αυτό μέχρι πέρυσι. Γιατί τους τελευταίους μήνες αντί να επικοινωνούν κάθε τόσο για κάτι, άρχισαν σχεδόν κάθε βδομάδα να με βομβαρδίζουν με μηνύματα και όλα να είναι μηνύματα εκπτώσεων και προσφορών – είτε ήταν επίσημη περίοδος εκπτώσεων είτε όχι. Και το τονίζω αυτό γιατί έτυχε να επισκεφτώ κάποια απ’αυτά τα πολυκαταστήματα μετά από την λήψη τέτοιων μηνυμάτων και διαπίστωσα οιδίοις όμασσι ότι ενώ ήταν γεμάτα με κόσμο στα ταμεία δεν υπήρχε κανείς ή στην καλύτερη περίπτωση ήταν ελάχιστοι πελάτες.

Τότε συνειδητοποίησα ότι η ραγδαία αύξηση της αποστολής μηνυμάτων τον τελευταίο χρόνο από μέρους τους δεν ήταν τυχαία, αλλά μια προσπάθεια να τονώσουν τις πεσμένες δουλειές τους. Γιατί άλλο ν’ ακούς για κρίση και πεσμένο τζίρο τον επιχειρήσεων κι άλλο να πηγαίνεις παραμονές σχεδόν Χριστουγέννων σε πολυκατάστημα – που άλλες εποχές έδιωχνε κόσμο που λέει ο λόγος απ’τις ουρές που συνωστίζονταν να ψωνίσουν – και να μην υπάρχει πελάτης στο ταμείο για δείγμα.

Αυτές οι εταιρείες φυσικά έχουν μεγάλες αντοχές γιατί έχουν τον τρόπο τους να αυξήσουν την κίνηση και τα κέρδη τους. Τι να πουν κι οι μικρές επιχειρήσεις που κλείνουν η μια μετά την άλλη; Χθες σε μια βόλτα με τ’αυτοκίνητο σε κεντρικότατο δρόμο της Λεμεσού μέτρησα στη σειρά 5 καταστήματα που έβαλαν λουκέτο και είχαν ενοικιαστήρια.

Να μου πεις βέβαια με όλες τις μειώσεις και τις φωνές για οικονομική κρίση και περισυλλογή που μυαλό ή λεφτά ο κόσμος για να ψωνίσει όπως ψώνιζε παλιά; Το’χω παρατηρήσει κι εγώ απ’τον εαυτό μου και τις φίλες μου, που παλιά δεν περνούσε Σάββατο να μην κατεβούμε για ψώνια και κάθε φορά γυρνούσαμε με γεμάτες σακούλες ενώ τώρα το πρωινά του Σαββάτου σπάνια τα περνάμε στα μαγαζιά. 

Αυτό το μάζεμα με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι τόσα χρόνια η σπατάλες που έκανα ήταν μεγάλες γιατί αγόραζα ρούχα συνέχεια ενώ είχα αρκετά ρούχα, καλής ποιότητας. Άρα η οικονομική κρίση έχει και τα θετικά της αν μας κάνει να επικεντρωθούμε στα πραγματικά απαραίτητα και ν'αφήσουμε όλα τα υπόλοιπα.