Δεν αλλάζω με τίποτα την ανωνυμία του πλήθους, την πολυκοσμία, την ελευθερία του να χαθείς στα στενά και στις λεωφόρους, το καθαρό καυσαέριο των δρόμων.
Δεν μπορώ και δε θέλω να δω τίποτα αρνητικό σε μια μεγαλούπολη. Έχει να προσφέρει τα πάντα, να καλύψει όλα τα γούστα. Ποτέ δε θα σ'αφήσει να βαρεθείς, να κουραστείς απ'την καθημερινότητα σου, φτάνει να μην κλειστείς στο διαμέρισμα σου. Και φυσικά χρήσιμο είναι να μη σε πειράζουν οι ουρές, η πολυκοσμία, το στριμωξίδι.
 |
| http://wirednewyork.com/forum/showthread.php?t=11142&pagenumber= |
Μπορείς ν'ανοίξεις την πόρτα και να χαθείς στους μεγάλους δρόμους με τα μαγαζιά, στις ατέλειωτες λεωφόρους μες την πόλη, δίπλα απ'τη θάλασσα, να χωθείς σ'ένα σινεμά, να κάνεις βόλτα με το μετρό, με τα λεωφορεία, το τραμ, τα ταξί. Να παρακολουθείς την πόλη να ξεδιπλώνεται μπροστά σου με τις αφίσσες, τον κόσμο που τρέχει να προλάβει, τα διαφημιστικά, τους ξένους, τους ντόπιους, τα χαμόγελα, την κατήφια. Τόσα και τόσα εναλλακτικά τοπία, αρώματα, χρώματα, μουσικές.
Οι μεγαλουπόλεις δεν κοιμούνται ποτέ. Πάντα θα υπάρχει κάτι ανοιχτό για να σε απασχολήσει αν θες να ξεπορτίσεις ανεξαρτήτως της ώρας. Μπορεί να κυκλοφορείς στις 1 μετά τα μεσάνυχτα και να νιώθεις λες και κάνεις βόλτα το πρωί απ'τον κόσμο, την ενέργεια, το ρυθμό, την κίνηση.
Σε μια μεγαλούπολη όλοι νιώθουν ότι ανήκουν. Οι περισσότεροι έρχονται από κάπου αλλού και η μεγαλούπολη τους αγκαλιάζει όλους σαν παιδιά της ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος, πολιτικών και άλλων πεποιθήσεων. Στη μεγαλούπολη όλοι χωράνε. Η πολυκοσμία, η πολυπολιτισμικότητα είναι που της δίνουν τα χρώματα και τα αρώματα της.
Όταν θες να βγεις στη μεγαλούπολη μπορείς να βάλεις ό,τι γουστάρεις κι οτιδήποτε σου κατεβεί. Κανένας δε θα σε κοιτάξει παράξενα ή θα σε κατακρίνει μα κι αν το κάνει δε θα σε νοιάξει, θα σε προσπεράσει, δε θα σ'ακουμπήσει η άποψη του.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά απ'το να ξυπνάς στη μεγαλούπολη και να ανοίγεις το παράθυρο σου στον ήχο των σειρήνων, των αυτοκινήτων, του μποτιλιαρίσματος, του εκνευρισμού των οδηγών. Οι μέρες και οι νύχτες σου έχουν μια συνεχής ηχητική κάλυψη που σε συντροφεύει σε όλες τις στιγμές σου.
Ξέρω ότι πολλοί δε συμφωνούν μαζί μου. Αυτό δε με πτοεί καθόλου. Ο καθένας έχει την άποψη του. Όπως είπε κι ο Ελύτης "Δεν εγεννήθηκα ν'ανήκω πουθενά"
υγ. αν κάποιος αγαπά πολύ το χωριό ή το νησί ή τη μικρή πόλη και θέλει ας γράψει στο μπλογκ του κάτι ανάλογο :)
ΟΚ πολύ καλό χωρίο vs πόλης λοιπόν. σύντομα στο blog μου. έχω ζήσει στην Αθήνα και τώρα μένω στο χωριό οπότε μπορώ να συγκρίνω. να σαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω και εγώ το ίδιο νιώθω με εσένα Δωροθέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και μεγάλωσα σε χωριό, η μεγαλούπολη με τράβηξε και με κράτησε περισσότερο κοντά της παρά η ζωή στον μικρόκοσμο του χωριού.
Ίσως κιόλας να εξαρτάται κάθε φορά από την ιδιοσυγκρασία του καθενός από εμάς.
Οι ολιγοήμερες διακοπές μου στην Κύπρο σχεδόν φτάνουν στο τέλος τους και επιστρέφω στο Λονδίνο σε 3 μέρες. Όλοι με περνούν για τρελή όταν τους λέω ότι μου λείπει το Λονδίνο...
Κι όμως, όπως λέει και ο Καβάφης, αντί του Ελύτη, "Η πόλις με ακολουθεί".
Καλό καλοκαίρι!!
ΧΧΧ
Νυχτερινέ ποδηλάτη ανυπομονώ να διαβάσω και την άλλη άποψη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσύ να'σαι καλά!
Κασσάνδρα σε καταλαβαίνω. Για μένα είναι απόλυτα λογικό να ανυπομονείς να γυρίσεις ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι και σε σένα!
xx
Πιστεύω εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του ατόμου, από τη φάση της ζωής του κι από τις συγκυρίες... Εμένα πάντως με τρομάζουν οι πολύ μεγάλες πόλεις. Μπορώ να είμαι εκεί για κάποιες μέρες, μα όχι να στήσω ολόκληρη τη ζωή μου. Με αφορμή την επιστροφή μου στο νησί σε λίγες μέρες, νομίζω πως θα γράψω τα θετικά του να μένει κανείς εκεί :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα στα πω, θα τα δεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήωραία και η πόλη, αλλά για λίγο!
πολλές καλημέρες
Τα περιγράφέις πολύ όμορφα. Και εγώ ήμουν κορίτσι της πόλης και θα ξαναγινόμουν άνετα. Τώρα μένω κάπου πολύ απομακρυσμένα που και αυτό έχει τα θετικά του. Βγαίνω στη βεράντα μου γυμνή και δεν δίνω σημασία σε κανέναν ας πούμε. Αλλά και η πόλη...η πόλη σε κάνει να νοιώθεις γεμάτος ενέργεια, αλλά και εδώ που είμαι, αν είχα χρόνο πιστεύω θα αντλούσα την ίδια ενέργεια από τη φύση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ζησει σε 3 μεγαλουπόλεις και δεν το αλλάζω με τίποτα. Καλώς ή κακώς εκεί συμβαίνουν όλα πια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι επίσης όταν ζούσα στο κέντρο της ΑΘήνας ήμουν πολύ ευχαριστημένη
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το "Σε μια μεγαλούπολη όλοι νιώθουν ότι ανήκουν" και με όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις στη συγκεκριμένη παράγραφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, βλέπω τη δεύτερη φωτογραφία και "πιάνεται" η ψυχή μου!
Επίσης, το να κοιμάμαι και να ξυπνάω με... νανούρισμα τον "ήχο των σειρήνων, των αυτοκινήτων, του μποτιλιαρίσματος, του εκνευρισμού των οδηγών", δεν είναι και ό,τι καλύτερο για μένα...
Από την άλλη αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι ένας άνθρωπος σαν εσένα, με φουλ ενέργεια, θα τρελλαθεί στο χωριό!
Απόλυτα αποδεχτή και η μία άποψη και η άλλη.
Εξαρτάται σε ποια φάση βρίσκεσαι. :)
Φιλιά πολλά!!!
Το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Παντού υπάρχουν μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Εγώ γέννημα θρέμμα της Αθήνας, θεωρώ ότι τα πράγματα παραδυσκολέψανε πλέον. Έχω γράψει παλιότερα κάποια πράγματα με αυτό το θέμα στο μπλογκ μου. Αν θέλεις, ρίξε μια ματιά και τα συζητάμε μετά.
ΑπάντησηΔιαγραφήok, είμαστε σίγουρες ότι δεν έγραψα εγώ αυτό το ποστ;! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήναι... εγώ θα έβαζα Παρίσι αντί Λονδίνο. όλα τα άλλα ίδια μέχρι τελείας :-)
Δε μπορώ να συμφωνησω περισσότερο με όσα γράφεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην επαρχία, ή σε ένα χωριο ή σε ενα νησί, θα μπορουσα να ζήσω για λίγες εβδομαδες διακοπών!
Η Αθήνα αγαπάει περισσότερο τους Couλούς ανθρώπους!
Τη λατρεύω!
Fri μου συμφωνώ, η ιδιοσυγκρασία παίζει μεγάλο ρόλο κι η δική μου διψά για την πόλη. Θα χαρώ να διαβάσω τα θετικά του νησιού :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΥΛΗ αχ Φούλη μου θα τα δω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα μιλούσα με μια συνάδελφο και μόλις της είπα ότι θα πάω Σύρο για διακοπές μου είπε ότι είχε έρθει το Μάιο και ξετρελλάθηκε! Μ'έκανε ν'ανυπομονώ ακόμα παραπάνω να'ρθω!
Estrella κάπου απομακρυσμένα δεν έχω μείνει ποτέ μόνιμα. Δε θα το άντεχα πιστεύω. Θα τρελαινόμουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αγαπάς τη φύση, τα βουνά, τα ρυάκια κτλ τότε μια χαρά είναι κι η εξοχή. Εγώ μόνο τη θάλασσα λατρεύω απ'τη φύση.
efi κι εγω έμενα σε κάθετο της Καλιρρόης στο Νέο Κόσμο, πίσω απ'το Φιξ, που'ναι πολύ κεντρικά και λάτρευα την περιοχή. Πήγαινα παντού με τα πόδια ή αν ήθελα μπορούσα να πάρω ένα σωρό συγκοινωνίες για να γυρίσω όλη την Αττική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ που μένω τώρα έχει μόνο ταξί που'ναι πανάκριβο και ένα λεωφορείο που περνά κάθε 2 ώρες στην καλύτερη περίπτωση. Ουσιαστικά είμαστε όλοι εξαναγκασμένοι εκ των πραγμάτων να είμαστε σκλάβοι των ι.χ. μας.
Είναι όπως τα λες: στις μεγαλουπόλεις συμβαίνουν όλα!
Lilith μου ακριβώς! Τρελαίνομαι στο χωριό. Ούτε για διακοπές δε θέλω να πάω! Πόσο μάλλον για να μείνω. Αφού να φανταστείς πέρσι που θα πηγαίναμε Καρδαμύλη στη Μάνη ανακάλυψα σε μια φάση ότι είναι χωριό και έπαθα ένα ψιλοσοκ και άγχος. Τελικά ήταν πανέμορφα και ήταν χωριό μεν αλλά με πολλή ζωή δε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω να γεννήθηκε ακόμα η φάση που θα θέλω να μείνω σε χωριό... :))))
Αχ η δεύτερη φωτογραφία είναι απ'τις λατρεμένες μου! Πέρσι είχα βγάλει ένα κάρο φωτογραφίες από κτίρια και γειτονιές της Αθήνας για να πέρνω τη δόση μου όταν είμαι μακριά!
Πολλά φιλάκια
alla logia θα το μπω στο μπλογκ σου και θα δω. Ίσως εσύ που'χεις γεννηθεί εκεί να μην το βλέπεις με τα δικά μου μάτια. Ό,τι έχουμε συνήθως έχουμε την τάση να το υποτιμούμε. Το κάνω κι εγώ για την πόλη μου το ξέρω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυφ! μου λες να μπήκα στο μυαλό σου και να τοκανα copy-paste? LOL
ΑπάντησηΔιαγραφήAχ τι κάνουμε εδώ και δεν πέρνουμε τα μπογαλάκια μας να την κάνουμε; Ε;
Φιλάκια!
Coula μου έτσι είναι. Κι εγώ σε χωριό ή νησί λίγες μέρες (εβδομάδες δεν το βλέπω!) για διακοπές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μόννιμη εγκατάσταση Αθήνα και πάλι Αθήνα! Είσαι τυχερή που μένεις εκεί και την εκμεταλεύεσαι δεόντως!
Φιλιά
Έζησα 18 χρόνια σε χωριό ως που έφυγα φοιτητής. Μετά από 2 χρόνια Θεσσαλονίκη πλέον ξέρω πως δεν πρόκειται να την εγκαταλείψω ποτέ. Αυτό όμως δεν αναιρεί τα μοναδικά παιδικά χρόνια που έζησα στο χωριό. Και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι σαν παιδί της πόλης δεν ζεις ούτε ένα 10% από αυτά που ζεις στην επαρχία. Τώρα με έβαλες στον πειρασμό να γράψω και εγώ κάτι στο μπλογκ μου… :)
ΑπάντησηΔιαγραφήConstantine δεν νομίζω να'ναι τυχαίο που θες να μείνεις Θεσσαλονίκη. Το χωριό λίγες ευκαιρίες έχει να προσφέρει στους νέους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα χαρώ να διαβάσω την άποψη σου :)
η Αθήνα δεν είναι μεγαλούπολή. Όπως και να έχει κι εγώ πόλη θα διάλεγα και όσο μεγαλύτερη τόσο καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό πότε καλέ δεν είναι μεγαλούπολη; ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο μεγαλύτερη (πόλη καλέ) τόσο καλύτερα συμφωνούμε μαλεράκι! ;)