Καταζητείται

Εκδόσεις ΟΞΥ

"Ο Κώστας Σαμαράς ή Ζαρανίκας, διαρρήκτης, ληστής τραπεζών και πολυδραπέτης, αυτοβιογραφείται. Προσθέτει τη δική του μαρτυρία στην παράδοση των βιβλίων - χρονικών με συγγραφείς κρατούμενους, (Τζακ Άμποτ, Στην κοιλιά του κτήνους, Ζακ Μεσρίν, Το ένστικτο του θανάτου, Σάντε Νοταρνικόλα, Η αδύνατη απόδραση) μια μαρτυρία ρεαλιστική, πηγαία, απαλλαγμένη από κάθε πρόθεση ωραιοποίησης.

Γιατί ο Κώστας, επιλέγοντας συνειδητά το “ζην επικινδύνως” επιδεικνύει συγχρόνως μια μοναδική συνέπεια στο να αναλαμβάνει και την ευθύνη για τις πράξεις του. Δεν μεμψιμοιρεί, δεν ηθικολογεί, δεν αναμασά ισχνές δικαιολογίες περί κοινωνικών συνθηκών. Η αυθεντικότητα μιας στάσης ζωής ταγμένης στην υπέρβαση και το κυνήγι της αδρεναλίνης χαρακτηρίζει εξίσου και το λόγο του.

Με αδιάπτωτο ενδιαφέρον ο αναγνώστης παρακολουθεί την πολυκύμαντη πορεία αυτής της ζωής: μια εφηβεία διαποτισμένη από τους κοινωνικούς προβληματισμούς της μεταπολιτευτικής περιόδου, φοιτητικά χρόνια στη δίνη κινημάτων που ευαγγελίζονται την έλευση της Oυτοπίας για την ανθρωπότητα.

Ο Κώστας, καχύποπτος απέναντι σε κάθε υποψήφιο “σωτήρα”, αναζητεί την πληρότητα της δικής του ύπαρξης στην τέχνη, στη ζωγραφική πρώτα και μετά στη μουσική. Άτομο με ανήσυχη φύση, βιώνοντας καθημερινά αλλεπάλληλες διαψεύσεις στην προσπάθειά του για αυτοπραγμάτωση δεν αργεί να φτάσει και μέχρι το οριακό σημείο ρήξης: Λεηλατεί ένα κατάστημα, συλλαμβάνεται και δικάζεται. Η πρώτη καταδίκη του δεν είναι παρά ο προθάλαμος. Ακολουθούν μια σειρά αποδράσεις, ληστείες τραπεζών, διαρρήξεις και ασταμάτητες περιπλανήσεις στην ύπαιθρο. Περίοδοι νεκρού χρόνου μέσα σε τσιμεντένιους τοίχους και συρματοπλέγματα εναλλάσσονται με στιγμές μοναδικής έντασης. Τα ταξίδια, οι έρωτες, η συνειδητή επιλογή ενός τρόπου ζωής πέρα από τα θεσμοθετημένα καλούπια συνθέτουν ένα οδοιπορικό που παραπέμπει σε ένα ανεστραμμένο “Στο δρόμο” του Κέρουακ.

Αυτή η αέναη απόδραση - από τη σωφρονιστική αποικία, από τις προδομένες φιλίες, από τους διαψευσμένους έρωτες - αποτελεί τον προσωπικό βράχο του Σισύφου που επιμένει να τον μεταφέρει αν και γνωρίζει πως, αναπόφευκτα, θα ξανακυλήσει στα ριζά του βουνού.

Ο Κώστας σε αυτό το σημείο είναι σαφής: “Η φυλακή είναι στο μυαλό μας” - και αυτό είναι συμπέρασμα που σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις μπορεί να αφορά έναν ισοβίτη.

Μια προσωπική μαρτυρία, αυθεντική και απροσποίητη, ένα βιβλίο που φωτίζοντας τη ζωή ενός παρανόμου, καταλήγει να μιλάει για τη σαγήνη της υπέρβασης στην ανθρώπινη ύπαρξη."

Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Είναι σαν μια καλή ταινία και διαβάζεται γρήγορα, χωρίς φραγμούς κάθε είδους.

Υ.Γ.: Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Κώστας Σαμαράς ήταν φίλος και συνεργάτης του Νίκου Παλαιοκώστα.