30 Ιαν 2009

Ζωή και χρήμα


Αφάνισε την οικογένειά του γιατί απολύθηκε 

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=252713

Ενας άνεργος Αμερικανός σκότωσε τη σύζυγο, τα πέντε παιδιά τους και αυτοκτόνησε αφού δεν μπορούσε να τους θρέψει 
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009 

ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ Ξεκλήρισε την οικογένειά του επειδή έμεινε άνεργος και δεν μπορούσε να τη θρέψει. Ενας 40χρονος Αμερικανός που είχε περιέλθει σε απόγνωση επειδή τον απέλυσαν από τη δουλειά του σκότωσε τη σύζυγο - ενδεχομένως κατόπιν συμφωνίας μαζί της...- και τα πέντε παιδιά τους, ηλικίας από δύο ως οκτώ ετών, και κατόπιν αυτοκτόνησε.

Σε ποιό σημείο έχουμε φτάσει ως κοινωνία ώστε η ανθρώπινη ζωή να αξίζει λιγότερο από τα χρήματα; Έχουμε μάθει να εξισώνουμε την προσωπικότητα μας, το ποιοι είμαστε με το τι κάνουμε, με το ποιο είναι το επάγγεμα μας. Γιατί όμως; Το επάγγελμα για τους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι έκφραση καλλιτεχνικής δημιουργίας, δεν είναι το είναι μας, δεν είναι όλη μας η ζωή (και δεν πρέπει να είναι κατ’εμένα) είναι βιοποριστικό και μόνο. Άρα αν χάσεις τη δουλειά σου σίγουρα θα δυσκολευτείς, θα περάσεις πολύ άσχημα, θα βρεθείς στους δρόμους στη χειρότερη περίπτωση. Αλλά να αποφασίσεις να πεθάνεις; Και να πάρεις και τα παιδιά σου μαζί σου; Δηλαδή σκοτώνεις τον εαυτό σου αλλά σκοτώνεις και την ελπίδα για το μέλλον; Με ποιό δικαίωμα; 

Φυσικά αυτά συμβαίνουν στη μεγαλύτερη καταναλωτική κοινωνία του κόσμου. Όπου δεν υπάρχει άλλη αξία από το χρήμα. Άρα όταν χάσεις το "θεό" χρήμα εξυπακούεται ότι χάνεις και τη ζωή σου. 

Ελπίζω αυτά τα παραδείγματα να γίνουν μαθήματα σε όλους εμάς και να μην αντιγράψουμε το αμερικάνικο τρόπο ζωής και σε αυτό! Έλεος πια! 

Η ζωή αξίζει και υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες. (Άλλωστε οι δυσκολίες είναι το αλάτι και το πιπέρι της ζωής.) Μπορείς να σταματήσεις να είσαι υπεφήφανος και υπερόπτης και να ζητήσεις βοήθεια. Ή να αποδεκτείς την βοήθεια που σου προσφέρουν άλλοι πιο τυχεροί - τη δεδομένη στιγμή - από σένα. Η ζωή είναι κύκλος σήμερα σε βοηθάει κάποιος, αύριο θα τον βοηθήσεις εσύ. Το να προτιμάς να γίνεις δολοφόνος και να αυτοκτονήσεις παρά να προσπαθήσεις να εξαντλήσεις κάθε τρόπο, για να ορθοποδήσεις είναι ο εύκολος δρόμος.. όσο και αν φαίνεται ’δύσκολη΄ επιλογή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...