Γράφεις με μολύβι ή στυλό;

Μετά από ένα σχόλιο στην αγαπητή Σίλια θυμήθηκα πόσο σημαντικός είναι ο γραφικός μας χαρακτήρας. Γιατί με όλα αυτά τα σύγχρονα μέσα έχουμε χάσει ή ξεχάσει τους γραφικούς μας χαρακτήρες. Ο τρόπος που γράφουμε προδίδει πολλά για τον χαρακτήρα μας, την ιδιοσυγκρασία μας.

Παλιά θυμάμαι έγραφα γράμματα σε φίλες, ημερολόγιο, εκθέσεις στο σχολείο, σημειώσεις στο πανεπιστήμιο, έκανα σχεδιάκια στα περιθώρια των βιβλίων. Κάθε φορά ο γραφικός μου χαρακτήρας διέφερε, ανάλογα με τη διάθεση μου, το αν βιαζόμουν ή όχι, το περιεχόμενο του κειμένου. Στα πρώτα μου ημερολόγια (που'χω δυστυχώς πετάξει) όταν ήμουν χαρούμενη θυμάμαι έγραφα με πράσινο στυλό. Δεν ξέρω γιατί ακριβώς αλλά με έκανε να χαμογελώ αυτό το χρώμα στο χαρτί.

Μέχρι πριν δυο χρόνια περίπου, είχα φτάσει να τα γράφω όλα με fonts των υπολογιστών. Τόσο που το χέρι ήταν σκουριασμένο για να γράψει μια απλή λίστα για ψώνια. Αντί γράμματα e-mail, αντί ημερολόγιο blog, αντί σχεδιάκια φωτογραφίες με το κινητό ή ‘ζωγράφισμα’ στο paint. Δεν είναι το ίδιο!

Γι’αυτό κι εγώ πριν 1-2χρόνια άρχισα ξανά να γράφω ημερολόγιο. Και τώρα γεμίζω αβίαστα, άνετα τις λευκές σελίδες. Όπως παλιά. Μ'αρέσει να βλέπω και να διαβάζω τα γράμματα μου. Όχι τα fonts, αλλά τον προσωπικό μου χαρακτήρα. Κι όσο κι αν φανεί παράξενο, όταν πάω να γράψω κάτι με λατινικό αλφάβητο σκέφτομαι κάθε φορά ότι 'δεν χρειάζομαι alt+shift' για να το κάνω. Δεν είναι μεγάλη ευκολία; :)

ο γραφικός μου χαρακτήρας

ΥΓ. Βρήκα κι ένα τεστ στ'αγγλικά που μπορείτε να κάνετε αν θέλετε να μάθετε τι σημαίνει ο γραφικός σας χαρακτήρας. Για πλάκα είναι, αλλα μ'άρεσε κι ίσως αρέσει και σε κάποιους από σας!