27 Ιαν 2010

Όνειρα και όνειρα

Είμαι άτομο που βλέπει συχνά όνειρα όλων των ειδών από ευχάριστα ως γεμάτα άγχος, ως εφιάλτες. Αραιά και που βλέπω και κάποια σημαδιακά, δηλαδή όνειρα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βγαίνουν αληθινά. Δεν ξέρω πως, αλλά κάθε φορά που θα δω τέτοιου είδους όνειρο ξέρω πως δεν είναι όπως τα άλλα, πως κάτι λέει ξεχωριστό και γω πρέπει να ανοίξω μάτια κι αυτιά να ακούσω. Αλλά αυτά τα όνειρα όπως είπα και πριν δεν έρχονται συχνά.


Tα αγαπώ τα όνειρα. Κάνουν τη ζωή πιο ενδιαφέρουσα και μερικές φορές εικόνες ή κομμάτια από αυτά μου έρχονται και στον ξύπνιο. Ακόμα και οι εφιάλτες είναι ενδιαφέροντες, π.χ. μου'χει τύχει να είμαι αγχωμένη και να δω όνειρο ότι ξεντύνομαι μπροστά σε πολύ κόσμο :))

Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι τις περισσότερες φορές που θα δω όνειρο ότι είμαι το σπίτι μου το σπίτι αυτό θα είναι το πατρικό μου. Έχω ζήσει από τότε που έφυγα από κει σε ένα σωρό άλλα σπίτια, με διαφορετική διάταξη, χώρους, χρώματα, αντικείμενα. Αυτό όμως δεν έχει σημασία καμιά για το υποσυνείδητο μου, όταν είναι να δω ότι μένω σε ένα σπίτι αυτό μπορεί να είναι μόνο εκείνο. Άλλες φορές εμφανίζεται ακριβώς όπως είναι στην πραγματικότητα, άλλες εμφανίζονται ακόμα κανένα δυο υπνοδωμάτια για να βολέψουν κι άλλα κοντινά άτομα που υπάρχουν στη ζωή μου, αλλά σε γενικές γραμμές το πατρικό μου πρωταγωνιστεί αυτούσιο στα όνειρα μου. Λες κι έχει καταγραφεί με ανεξίτηλο μελάνι μέσα μου.



Ένα ακόμα σπίτι που βλέπω συχνά στα όνειρα μου είναι αυτό που έμενε η γιαγιά μου. Η γιαγιά μου έμενε ακριβώς πίσω από το πατρικό μου σε τρία δωμάτια που είχαν εξωτερική τουαλέτα και ντουζ, τα λεγόμενα εδώ στην Κύπρο βοηθητικά. Από τότε που γκρεμίστηκαν τα βοηθητικά, έχουν περάσει τουλάχιστον 20 χρόνια. Κι όμως είναι ακόμα εκεί μέσα μου και τα βλέπω όπως ήταν. Μερικές φορές βλέπω τη γιαγιά μου εκεί, άλλες φορές περιπλανιέμαι στα τρια δωμάτια μόνη μου. Μια φορά τα είδα μόνο γκρεμισμένα, αλλά όχι όπως είναι στην πραγματικότητα τώρα.

Αγαπημένο θέμα στα όνειρα μου είναι οι σκάλες. Τις ανεβαίνω, τις κατεβαίνω. Είναι οριζόντιες, κάθετες, πέτρινες, ξύλινες, στενές, πλατιές, άδειες, γεμάτες κόσμο. Άλλο αγαπημένο θέμα είναι τα ασανσερ. Είναι μεγάλα, μικρά, ολόφωτα, σκοτεινά. Ανεβαίνουν, κατεβαίνουν. Μια παραλλαγή των ονείρων αυτών είναι τα όνειρα σε κυλιόμενες σκάλες. 


Άλλο αγαπημένο θέμα είναι τα τροχοφόρα, αυτοκίνητα, λεωφορεία, τραμ, τρόλεϋ. Ειδικά όταν δεν ήξερα να οδηγώ έβλεπα συχνά-πυκνά ένα όνειρο ότι ήμουν στη θέση του συνοδηγού ή στις πίσω θέσεις σαν επιβάτης, και το αυτοκίνητο δεν είχε οδηγό κι έτρεχε ακυβέρνητο. Προσπαθούσα λοιπόν κι εγώ να πηδήξω με του κόσμου το άγχος στη θέση του οδηγού για να σταματήσω την τρελή πορεία του αυτοκινήτου και να μη σκοτωθώ. 

Σε γενικές γραμμές πάντως δεν πιστεύω στα όνειρα, εκτός από τα λίγα σημαδιακά που βλέπω. Τα όνειρα είναι συνήθως ένα συνοθύλευμα από στιγμές που για κάποιο λόγο πέρασαν στο υποσυνείδητο μας, ή θέλουμε, χρειαζόμαστε να τις επεξεργαστούμε. Είναι αναμνήσεις, εικόνες, σκέψεις, φόβοι, επιθυμίες. Το σημαντικότερο είναι ότι ξεκουράζουν κι ανανεώνουν το μυαλό και μας κρατούν καλή συντροφιά τα βράδυα. 
Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι δεν βλέπουν όνειρα αλλά έχει αποδειχτεί ότι όλοι βλέπουμε όνειρα. Απλά κάποιοι άνθρωποι τα θυμόμαστε και κάποιοι άλλοι μόλις κτυπήσει το ξυπνητήρι τα ξεχνάνε.

ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ 
ΝΑ'ΧΕΤΕ ΑΠΟΨΕ!

6 σχόλια:

  1. Εγω καμιά φορά βλέπω ότι ο δρόμος γεμίζει τρύπες΄, ότι δε μπορώ να σηκωθώ και προσπαθώ να αποφύγω τις τρύπες.
    Εκτός αυτού μερικές φορές (συνήθως καλοκαίρι) από τις τρύπες βγαίνουν φίδια..
    Ότι να 'ναι;

    Να είσαι καλά κοριτσάκι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. jacki μου αυτό μου φαίνεται εφιάλτης καραμπινάτος με τα φίδια.
    Ανεξαρτήτως από τις εξηγήσεις που δίνουν κατά καιρούς για τα όνειρα για μένα το κυριότερο είναι η αίσθηση που έχεις σε ένα όνειρο. Αν η αίσθηση είναι αρνητική ακόμα και θετικό να ακούγεται το όνειρο δεν είναι.\
    Εσένα αυτό το όνειρο τι αίσθηση σου προκαλεί;

    Κι εσύ να'σαι καλά καλό μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλά... τα φίδια είναι μια πονεμένη ιστορία και στα δικά μου όνειρα!
    Φριχτό!!!
    Κι' εγώ βλέπω συνεχώς όνειρα...
    ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ!
    Εφιάλτες βλέπω συνήθως όταν ξεχαστώ και κοιμηθώ ανάσκελα. Μη γελάς! Παρατήρησέ το να δεις. ;)
    Γέλασα πολύ με το όνειρό σου με το αυτοκίνητο!
    Βλέπω κι' εγώ κάτι τέτοια απελπιστικά, μόνο που εγώ είμαι συνήθως στη θέση του οδηγού και... ή δε θα πιάνουν τα φρένα ή θα οδηγώ σαν βλαμμένη χωρίς να μπορώ να ελέγξω χέρια, πόδια και εγκέφαλο! Χαχαχαχααα!!!
    Μεγάλη ιστορία τα όνειρα...
    Ένας παράλληλος κόσμος!
    Έτσι το βιώνω εγώ. :)

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λιλιθάκι μου όπως τα λες ένας παράλληλος κόσμος τα όνειρα μας.
    Όσο για τον ύπνο ανάσκελα... δεν μπορώ να κοιμηθώ καθόλου ανάσκελα! Αν βρεθώ σ'αυτή τη στάση δεν υπάρχει περίπτωση να με πιάσει ύπνος.. μάλλον βήχας με πιάνει :)
    Το όνειρο με το αυτοκίνητο ευτυχώς σταμάτησε και πίστεψε με όταν το έβλεπα μόνο γέλιο δε μου προκαλούσε!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος28/1/10, 7:22 π.μ.

    κι εγώ τα θυμάμαι σχεδόν κάθε μέρα και συμφωνώ οτι ότι και να λένε οι ονειροκτρίτες σημασία έχει το αίσθημα που κυριαρχεί και συνήθως είναι παρόμοιο με αυτό που κυριαρχεί υποσυνείδητα ή συνειδητά κατά τη διάρκεια της ημέρας. ο κόσμος των ονείρων είναι τόσο ενδιαφέρον θέμα, αλλά το φοβάμαι λίγο για να πω την αλήθεια και δεν το πολυψάχνω πιά... Καλημέρες και καλά όνειρα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. global μου μην τα φοβάσαι τα όνειρα! Είναι μέρος του εαυτού μας κι αυτά.
    Καλημέρα και καλά όνειρα επίσης ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...