Φεγγάρι Έρωτας Πάθος

Όταν.. όταν ο έρωτας έχει αυτό το πάθος... το δυνατό.. το αδάμαστο.. το αχόρταγο.. που σε καταπίνει.. σε διεκδικεί.. σε κερδίζει.. σε νικά.. παλεύει μαζί σου.. συνέχεια.. βρίσκεσαι σε μια διαρκή μάχη.. μια πάλη χωρίς τελειωμό.. χωρίς αρχή και χωρίς τέλος..

Όταν ο έρωτας.. αγκαλιά με τα φεγγάρια της εφηβείας.. της πρώτης νιότης.. της δεύτερης νιότης.. σου θυμίζουν.. στιγμές.. έρωτα.. πάθους.. στιγμές που αφέθηκες.. που αφέθηκες τόσο όσο δεν έπαιρνε άλλο.. παρασύρθηκες.. δόθηκες.. δόθηκες τόσο που δεν είχες άλλο.. ή έτσι άφησες τον άλλο να νομίσει.. ότι σε εξάντλησε.. ότι σου τα πήρε όλα..

Δεν κατάλαβε ποτέ πως οτιδήποτε πήρε το πήρε γιατί του το έδωσες.. γιατί σε πονούσε να το κρατήσεις.. γιατί το πάθος που ένιωθες γι'αυτόν.. αυτό το πάθος.. που ήταν στα όρια της αρρώστιας.. αυτό το πάθος.. έπρεπε να ξοδευτεί.. να καταναλωθεί κάπου.. και του έδωσες.. κομμάτι από τον εαυτό σου..

Όσο έδινες τόσο αυτό μεγάλωνε.. κι όσο έπαιρνε.. όσο μάζευε.. εκείνος μίκραινε.. συμμαζευόταν.. δεν ήταν η πηγή του πάθους.. ήταν το σημείο εκτόνωσης.. ήταν η αφορμή για να βγει.. να ξοδευτεί.. μπας και τελειώσει..

Μάταια όμως.. φούντωνε.. δεν ξοδευόταν...

Δεν ήσουν εσύ ο στόχος.. ήσουν απλά ένας σταθμός.. ένας σταθμός που με σημάδεψε ναι.. αλλά ένας σταθμός ανάμεσα σε άλλους..

Κι αν γυρνάω στιγμές κοντά σου με τη μνήμη.. κι αν σε θυμάμαι σε άσχετες φάσεις.. ή σχετικές.. δεν έχει σημασία.. είναι που είχα φτάσει να δώσω σε σένα μεγάλο μερίδιο του πάθους μου..

Σε θυμάμαι ναι.. κι εσύ με θυμάσαι.. το ξέρω.. μου το'χες πει κάποτε.. ότι δε θα με ξεχάσεις.. δεν το έλεγες για να με κολακέψεις.. το έλεγες γιατί έτσι ήταν.. γιατί το αχόρταγο, αχαλίνωτο πάθος έχει ένα τρόπο να μη σβήνει εύκολα απ'το μυαλό..

Το φεγγάρι σε έφερε στο μυαλό.. κι ας είναι αυτό καλοκαιρινό.. κι εκείνο.. το άλλο.. που μοιραστήκαμε ένα βράδυ.. ας ήταν χειμωνιάτικο... σε ένα αυτοκίνητο μέσα.. να το κοιτάμε..

η θάλασσα... το φεγγάρι.. εμείς...

Ναι σε θυμήθηκα.. τι άλλο θα μπορούσα να κάνω; Δε μου έδωσε άλλη επιλογή το φεγγάρι, η βραδυά και η θάλασσα.. Κι αν τώρα δακρύζω.. είναι που μου λείπει εκείνη η στιγμή.. κι ας με πλήγωσε βαθιά.. τη θέλω.. είναι κομμάτι της ιστορίας μας.. ή της ιστορίας που εγώ έζησα μαζί σου.. δεν ξέρω..

Είσαι σαν ένα όνειρο που έγινε εφιάλτης.. αλλά που τον θέλω αυτό τον εφιάλτη.. τον επιζητώ.. τον ψάχνω..

Που να'σαι απόψε;