Απόγευμα, μετά τη δουλειά και κάθομαι αμέριμνη και χαλαρή διαβάζοντας τα μπλογκ σας. Στο χαζοκούτι παίζουν πάλι τα ίδια και τα ίδια: οι κουκουλο-μπάτσοι να πετάνε ό,τι βρουν για να μην αφήσουν τον κόσμο να διαδηλώσει και η αστυνομία φυσικά να μην τους ακουμπά αφού εξυπηρετούν στην εντέλεια τον στόχο αυτών που τους έβαλαν.
Και ξαφνικά ακούγεται απ'τον διπλανό γείτονα ένα "σκατοπουτάνα" κτύπα της πόρτας του αυτοκινήτου και μαρσάρισμα.
Ο δίπλα είναι Κύπριος παντρεμένος με Ρωσσίδα. Η οικογένεια αρκετά.. αντισυμβατική, 3 παιδιά από διαφορετικούς γονείς (1ο από Φιλιπινέζα μάνα και τον Κύπριο, 2ο από Ρώσσιδα μάνα και πατέρα και τρίτο απ'τη Ρωσσίδα και τον Κύπριο πατέρα) στοιβαγμένα 5 άτομα σε ένα σπιτάκι μικρό που μετά βίας θα χωρούσε 2 άτομα, με δυο μικρά υπνοδωμάτια - ιδέα δεν έχω πως τα βγάζουν πέρα.
Και κάθε τρεις και λίγο καβγάδες τρικούβερτοι. Ουρλιακτά και βία στα παιδιά και μεταξύ τους. Αμέτρητες φορές αναρωτήθηκα αν πρέπει να επεμβούμε σαν γείτονες, αν πρέπει να ειδοποιηθεί το γραφείο Ευημερίας. Σε κουβέντες με άλλους γείτονες κατά καιρούς εκφράσανε κι εκείνοι τους ίδιους προβληματισμούς. Όμως μέχρι τώρα δεν έχουμε κάνει τίποτα ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
 |
| photo from crisis-support.helium.com |
Πριν λίγους μήνες αυτός πρέπει να βρήκε λεφτά και ξεκίνησε να κτίζει τον πάνω όροφο στο σπίτι της μάνας του. Χάρηκα γιατί το σπίτι της είναι κάπως πιο μακριά από μας και δε θα τους είχαμε δίπλα ακριβώς. Όμως φαίνεται τους τέλειωσαν τα λεφτά γιατί οι εργασίες σταμάτησαν και το διαμέρισμα έμεινε ατέλειωτο.
Όση ώρα γράφω οι φωνές ακούγονται δυνατά και καθαρά. Προφανώς ο καβγάς έχει φουντώσει για τα καλά. Αναρωτιέμαι που είναι τα παιδιά κι αν έχουν πάει στη γιαγιά τους, να γλυτώσουν το ξύλο που έπεσε ή θα πέσει. Στεναχωριέμαι πολύ μ'αυτή την κατάσταση και νιώθω συνυπεύθυνη γιατί δεν κάνω κάτι για τα παιδιά. Όμως το δίλημμα μου είναι ακόμα κι αν επεμβούν οι κοινωνικές υπηρεσίες θα είναι για το καλύτερο; Αν αποφασιστεί να απομακρυνθούν από το σπίτι τους πως θα τους επηρεάσει αυτό; Ειλικρινά δεν έχω ιδέα.
Εσείς τι θα κάνατε; Πως θα αντιδρούσατε; Θα κλείνατε τα αυτιά; Θα δρούσατε;
 |
| photo from http://forcoloredgurls.com/2010/10/domestic-violence-awareness-month-2010/ |
πολύ δύσκολη περίπτωση ...ειναι καλύτερα όμως και για λόγους ασφαλείας....να επέμβουν οι κοινωνικές υπηρεσείες.....αν είναι δυνατόν...και ξέρουν καλύτερα την προσέγιση αλλά και τα παιδιά θα αισθανθούν καλύτερα λόγω την ανωνυμίας...στους γνωστους και γείτονες ίσως αντιδράσουν πιο άσχημα.....θα έλεγα εσυ να μην επέμβης καθόλου...διακριτικά ανθρωπινά να παρακολουθείς για τα χειρότερα αλλά θα πω μην επέμβης ασε τους ειδικους..ευχοαμι να έχουν τελος καλό τα παιδάκια μια και δε φταίνε αυτά....νασαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δύσκολο το θέμα φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τηλεφωνήσεις στην αστυνομία να παρέμβει στην ώρα του μακελειού, ίσως οι ίδιοι να θεωρήσουν σωστό και να καλέσουν το γραφείο Ευημερίας. Αν εσύ καλέσεις απευθείας θα πρέπει να είσαι μάρτυρας, αλλά τι μάρτυρας θα είσαι αφού δεν τα βλέπεις....αλλά μόνο τα ακούς.
Ελπιζω κάποια στιγμη να τηλεφωνήσει η ίδια η Ρωσίδα για βοήθεια.
Καλό σου απογευμα!! Φιλάκια!
Δύσκολη απόφαση,μα αν συμβεί το μη ανατρέψιμο;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ,τι να πω...
Πολύ δύσκολη υπόθεση η ενδοοικογενειακή βία!!Και ακόμα δυσκολότερη η απόφαση !!Ολοι γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε , ιδίως όταν υπάρχουν παιδιά!!!Τις περισσότερες φορές όμως επιλέγουμε την ένοχη σιωπή, από φόβο να μη μπλέξουμε ή ευχόμενοι ότι κάποιος άλλος θα αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία!!!Πράγματι ιδιαίτερα δύσκολη απόφαση!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράξε κατά συνείδηση αφού μάθεις τι ισχύει σε περιπτωση που καταγγείλεις το γεγονός και που πρέπει να το καταγγείλεις!!
Στην Ελλάδα μάλλον μπλέκεις αν αποτανθείς στην αστυνομία και αυτό είναι ανασταλτικός παράγοντας!!
Η καλύτερη περίπτωση είναι να το καταγγείλεις σε κάποια οργάνωση , όπως είναι το χαμόγελο του παιδιού!!
Καλό βράδυ!!!
πολύ δύσκολη περίπτωση. Ίσως να προσπαθούσα να μιλήσω στους ίδιους αλλά είναι απίστευτα λεπτό το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή> homemade μου δεν έχω σκοπό να επεμβώ άμεσα. Όμως έστω κι έμμεσα ίσως θα μπορούσα κάτι να κάνω... Θα το ψάξω σίγουρα
ΑπάντησηΔιαγραφή> Evie μου κι εγώ το ελπίζω να καλέσει αυτή βοήθεια αλλά πως να το κάνει που εξαρτάται οικονομικά απ'αυτόν; Που θα πάει αν τη διώξει.
Σ'ευχαριστώ πολύ για τις επισημάνσεις σου
> ΦΟΥΛΗ μου κι εγώ αυτό φοβάμαι.
Καλό απόγευμα
> χρυσάνθη έχω μια φίλη που εργάζεται στις υπηρεσίες κοινωνικής ευημερίας κααι θα ρωτήσω τι θα μπορούσα να κάνω. Τουλάχιστον να έχω ήσυχη τη συνείδηση μου ότι δεν έκατσα με σταβρωμένα τα χέρια.. Αν είχαμε χαμόγελο του παιδιού στην Κύπρο θα είχα απευθυνθεί εκεί.
> mahler76 αυτοί δε μιλάνε σε κανένα στη γειτονιά κι αν το σκεφτείς λογικό είναι... Δύσκολη περίπτωση όπως πολύ σωστά λες
Προσωπικά θα πήγαινα και θα χτυπούσα τη πόρτα με οποιο κόστος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη χειροτερη θα τηλεφωνουσα στην αστυνομια ή σε καποιον ειδικο φορεα!
παντως αμετοχη δε πρεπει να μεινεις. καπως ετσι γινονται τα εγκληματα!
Λυπάμαι και ... ντρέπομαι κιόλας , μ' αυτό που θα πω , αλλά ... μείνε μακριά .
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εμπειρία μου μέχρι αυτή την ώρα , με κάνει να σου το λέω αυτό .
Αν σου δοθεί η ευκαιρία , δείξε φιλικότητα σε όλους τους (όχι μόνο στα παιδιά ... κινδυνεύεις μ' αυτό) και αν κερδίσεις την συμπάθεια τους , μπορεί με πολύ διακριτικό τρόπο , να δώσεις κάποια συμβουλή , ή να βοηθήσεις την κατάσταση .
Το μυστικό στις ανθρώπινες σχέσεις , είναι η Εμπιστοσύνη .
Φιλί .
Coula μου καλώς ή κακώς δεν είμαι των άμεσων παρεμβάσεων. Άσε που φοβήθηκα πραγματικά απ'τις φωνές και τη βία που άκουγα - σκέψου πως θα ένιωθαν τα παιδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μιλήσω όμως με κάποιον για να δω αν μπορώ να κάνω κάτι και τι είναι αυτό.
silia μου δεν είναι άτομα που είναι φιλικά με κανένα... Δεν είναι τυχαίο αυτό άλλωστε. Στα παιδιά έχω χαμογελάσει πολλές φορές αλλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελοσπάντων όπως ήδη έγραψα δε θα μείνω εντελώς με σταυρωμένα τα χέρια.. Θα δείξει..
Αυτό που λες είναι σοφό, χωρίς εμπιστοσύνη δε γίνεται ΤΙΠΟΤΑ!
xxxx
Είναι όντως δύσκολη περίπτωση.. νιώθεις πως πρέπεις να επέμβεις και να κάνεις κάτι γι'αυτό τελοσπάντων. Το να πήγαινες και να χτυπούσες την πόρτα τους για να τους μιλήσεις δν θα στο συνιστούσα σε καμιά περίπτωση. Από τη στιγμή που ακούς βρισιές και ξύλο δεν νομίζω να καταλαβαίνει από λόγια, πόσο μάλλον να σε καταλάβει. Από την άλλη θα ήταν προτιμότερο να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό ή στο γραφείο ευημερίας και όχι μόνη σου αλλά παίρνοντας μαζί σου και τους υπόλοιπους γείτονες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή