Και αναρωτιέμαι πολλές φορές αν αργήσεις λίγο τι θα γίνει; Τρίτος παγκόσμιος; Καταστροφή στο σύμπαν; Πυρηνικός πόλεμος; ΟΧΙ! Τίποτα απ' όλα αυτά. Το πολύ-πολύ να δυσαρεστηθούν κάποια άτομα. Θα τους περάσει. Το πολύ-πολύ να χάθουν κάποιες ευκαιρίες. Δεν ήταν ουσιαστικές γιατί αν ήταν θα ξεκινούσαμε έγκαιρα.
Κατανοώ βέβαια να βιάζεται κάποιος να τελειώσει τη δουλειά, ή τη βδομάδα για να ξεκουραστεί, να ηρεμήσει, να ρηλαξάρει λίγο. Όμως πως εξηγείται ακόμα και τότε να βιαζόμαστε; Ακόμα και τα σαββατοκύριακα τρέχουμε, προσπερνάμε, σπρώχνουμε. Ακόμα και στις διακοπές, στη δήθεν ηρεμία πάλι η βιασύνη παρούσα.
Άρα γιατί τρέχουμε; Που πάμε;
Μήπως τρέχουμε προς ολοταχώς προς το θάνατο; Γιατί αν βιάζεσαι μια ζωή, αν τρέχεις συνέχεια να προλάβεις τα χρόνια, όλα τα ουσιαστικά σε προσπερνούν με ιλιγγιώδης ταχύτητες. Τελικά τρέχουμε για να ξεκουραστούμε μια καλή στο μνήμα;
Δε μ'αρέσει να γίνομαι μακάβρια αγαπητέ αναγνώστη, αλλά όλη αυτή η βιασύνη εκεί μας στέλνει μια ώρα αρχύτερα.
δεν το πιστεύω.. υπάρχει μια παρόμοια ανάρτηση στο πρόχειρο μου!!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά συνέχεια τρέχουμε!
Για να προλάβουμε τι? Μάλλον τίποτα!
Μάλλον πρέπει να πατήσουμε όλοι μας λίγο φρένο!!!!
Φιλί Γλυκό!
Αν αρχίσουμε να τρέχουμε ανάποδα, με την όπισθεν, θα ξανανιώσουμε, άραγε; (το ΜΗ χιούμορ μου!) :D
ΑπάντησηΔιαγραφήσήμερα το απόγευμα ένας ηλίθιος ερχόταν από απέναντι μου τρέχοντας σε μονόδρομο και με το που με είδε (παγωμένη από τρόμο φυσικά) άρχισε να μου τσιρίζει να βάλω όπισθεν για να περάσει. άρχισα να τσιρίζω κι εγώ ότι θα σκοτώσει κανέναν και ότι δεν μπορεί να μπαίνει σε μονόδρομο και μανικώθηκε να με δέρει! κάπως άσχετο αλλά μου τον θύμισε η ανάρτηση σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "όποιος βιάζεται σκοντάφτει", δεν είναι τυχαίο. Δεν βιάζονται μόνο στον δρόμο. Βιάζονται να πάρουν και αποφάσεις για τη ζωή τους, βιάζονται να μεγαλώσουν (οι μικροί), βιάζονται να ζήσουν όσο πιο πολλή ζωή μπορούν αλλά στο τέλος αυτό που καταφέρνουν είναι η ποσότητα και όχι η ποιότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά, Daisy μου!
next_day μου να τη δημοσιεύσεις. Ο καθένας μας καταπιάνεται με το ίδιο θέμα με διαφορετικό τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πατήσουμε φρένο ναι και να αρχίσουμε να βλέπουμε και να αισθανόμαστε τη γλυκύτητα της ζωής που στο τρέξιμο τη χανουμε.
Φιλάκι γλυκό!
absentminded αφού θα τρέχουμε πάλι είτε προς τα μπρος είτε προς τα πίσω το ίδιο χάλι θα είμαστε αφού δε θα δίνουμε τον απαραίτητο χρόνο να ζήσουμε, να γευτούμε, να αισθανθούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Ουφ! αυτοί οι θρασύδειλοι που δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους και πάνε να βγουν κι από πάνω μου τη σπάνε εντελώς. Επρεπε να μείνεις εκεί μέχρι να έρθουν κι άλλα αυτοκίνητα και να αναγκαστεί να βγει απ'το μονόδρομο ή να του πεις καλώ τώρα την αστυνομία να έρθει να μας πει ποοιος έχει άδικο. Να δεις πότε θα έφευγε το ζωυφιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έκανες τελικά;
Lilith μου αχ Lilith μου πόσο δίκιο έχεις! Η βιασύνη έχει περισφύσει παντού και αποφάσεις ζωής πέρνονται σε δεπτερόλεπτα είναι αυτό που λένε οι εγγλέζοι για το γάμο "marry in haste repent at leisure" και μπορεί να κολλήσει σε όλα όσα γίνονται βιαστικά και βεβιασμένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!
Την ιδια απορια εχω και εγω.. Βιαζομαστε και τελικα τι καταλαβαινουμε? Τιποτα! Ουτε ομως και οταν παμε πολυυυυυυ αργα βγαινει τιποτα.. Μπρος γκρεμος και πισω ρεμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρουλοφιλακια!
ναι..και εγώ έτρεχα να προλάβω το ραντεβού για τη μαγνητική...τακουσα και από πάνω που άργησα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα..
Marouli μου όταν βιάζεσαι χάνεις το νόημα και την ουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ αργά πάλι βαριέσαι :)
Αρκετά αργά για να απολαμβάνεις λέω γω!
Φιλάκια!
ΦΟΥΛΗ μου πως τα πήγες; Όλα καλά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί να τ'ακούσεις; Έκλεισες ραντεβού μετά από ένα σωρό εμπόδια.
Καλό απόγευμα!
έκανα αυτό που ήθελε γιατί είμαι κότα :/
ΑπάντησηΔιαγραφή