αλλά..
όπως κλαίω καμιά φορά στον ύπνο μου,
όπως κλωτσάω,
όπως φωνάζω,
όπως κουνάω τα πόδια λες και τρέχω,
έτσι και γελάω στον ύπνο μου!
προχθές μάλιστα ξύπνησα σκασμένη στα γέλια!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Mi manchi
Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο. Κι όσο κι αν κρατιέμα...
-
Στην ώριμη ηλικία των 47 μου χρόνων ανακάλυψα (αφότου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου) τον Καζαντζάκη και έχω γεμίσει χαρά για αυτή την ανακάλυψη...
Γέλια στον ύπνο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι καιρούς;
Γενικότερα κάτι καιρούς.
ναι και μένα είχε καιρό να μου συμβεί και γι’ αυτό το σημειώνω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερή ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη κι εκεί , (μέσα στον ύπνο) , το γέλιο , έχει την αξία του .
ναι έχεις δίκιο. η φάση είναι ξύπνησα λίγο μετά και γελούσα ακόμα χωρίς να ξέρω γιατί! όταν το σκέφτηκα το πρωί μου φάνηκε καπως περίεργο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι τέλειο όταν συμβαίνει αυτό? :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήναι είναι καταπλητικό! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή