Take me back to my boat on the river
I need to go down, I need to come down
Take me back to my boat on the river
And I won't cry out any more
Time stands still as I gaze In her waters
She eases me down, touching me gently
With the waters that flow past my boat on the river
So I don't cry out anymore
Oh the river is wide
The river it touches my life like the waves on the sand
And all roads lead to Tranquillity Base
Where the frown on my face disappears
Take me down to my boat on the river
And I won't cry out anymore
Oh the river is deep
The river it touches my life like the waves on the sand
And all roads lead to Tranquillity Base
Where the frown on my face disappears
Take me down to my boat on the river
I need to go down, with you let me go down
Take me back to my boat on the river
And I won't cry out anymore
And I won't cry out anymore
And I won't cry out anymore
Αυτό το τραγουδάκι μου θυμίζει μια ιστορία που άκουσα το καιρό του πολέμου στη Βοσνία.
Ήταν ένας Σέρβος και όποτε άκουγε αυτό το τραγούδι έκλαιγε γιατί πριν το πόλεμο έμενε πάνω στη βάρκα του και δεν μπορούσε λόγω του πολέμου να την επισκεφτεί. Ίσως να έκλαιγε και για τη χώρα του ή για όλα όσα έχασε, όλους όσους έχασε από αυτό τον ανόητο πόλεμο.
Ο dj τότε του το είχε αφιερώσει θυμάμαι. Ελπίζω να τα κατάφερε μετά το τέλος του πολέμου να γύρισε πίσω στη βάρκα του, τη ζωή του, τους φίλους, την οικογένεια του...
Πολύ γλυκιά ιστορία, πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να είναι τόσο στενά δεμένος με ένα αντικείμενο με τον τρόπο που ζούσε έστω κι αν για κάποιος φαντάζει περίεργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο το κομμάτι
σκέφτομουνα όταν το άκουσα ότι θα είναι μαγικά να ζεις πάνω στο νερό, να ακούς τον ήχο του συνέχεια αλλά και να νιώθεις άμεσα τον παλμό του. και μετά αυτός ο άνθρωπος να χάσει κάτι που αγαπούσε τόσο πολύ μόνο λόγω της καταστροφικής μανίας των άλλων..
ΑπάντησηΔιαγραφήναι είναι τρομερό κομμάτι. νομίζω έχει μια νοσταλγική διάθεση που σε διαπερνά :)