Οι δίπλα

Στη γειτονιά που μένουμε, όπου βρίσκεται το πατρικό μου, υπάρχουν ως επί τω πλείστω σπίτια. Οι ιδιοκτήτες μένουν εκεί για πολλές δεκαετίες με αποτέλεσμα λίγο πολύ όλοι να γνωρίζονται μεταξύ τους. Στο διπλανό σπίτι ο ιδιοκτήτης μένει στον πάνω όροφο και νοικιάζει το ισόγειο. Κατά καιρούς πέρασαν διαφόρων ειδών και ποιοτήτων ενοικιαστές από το σπίτι αυτό και λόγω του πόσο κοντά είναι στο σπίτι μας είχαμε την τύχη ή την ατυχία (ανάλογα) να γνωριστούμε με τους περισσότερους από αυτούς.

Φέτος το καλοκαίρι έφυγε ο αλλοδαπός νοικάρης που λόγω της φύσης της εργασίας του, έκανε πολύ θόρυβο και κακά τα ψέματα υπήρξε άμεση ανακούφιση που δε θα ενοχλούσε άλλο με τα σίδερα και τα φορτηγά του. Έμεινε το σπίτι για κάποιο καιρό ξενοίκιαστο και αναρωτιόμασταν ποιος θα μετακόμιζε και αν θα ήταν εξίσου, ή ακόμα χειρότερα, πιο θορυβώδης από τον προηγούμενο. 

Αρχές φθινοπώρου το σπίτι τελικά νοικιάστηκε σε μια γυναίκα με τα δύο παιδιά της που βρίσκονται στην εφηβεία. Έτυχε ο πρώην άντρας της να είναι γνωστός με τον δικό μου κι έτσι τους γνωρίσαμε σχεδόν αμέσως. Η γυναίκα ονόματι Λία από την Κεφαλονιά η καταγωγή της, είχε γνωρίσει και παντρευτεί τον πλέον πρώην σύζυγο της, στην Αμερική όπου ζούσε γύρω στο 1995. Μετακόμισαν στην Κύπρο από όπου κατάγεται ο Σάκης ας τον πούμε. Η Λία πρόσχαρη γυναίκα, μιλούσε με τους γείτονες, έκανε γνωριμίες. Τα παιδιά όχι και τόσο, αλλά είναι αναμενόμενο από έφηβους πιστεύω να μην θέλουν πολλά πολλά με τη γειτονιά, αλλά με τους συνομίληκους και τους φίλους τους.

Τραγική η ιστορία της Λίας. Παντρεύτηκε με το Σάκη, έκανε παιδιά όμως δεν άργησε να ανακαλύψει ότι αυτός ήταν ήδη λογοδοσμένος... στον τζόγο. Δεν έμεναν ποτέ λεφτά για να ζήσει τα παδιά της. Όσα έβγαζε εκείνη από τη δουλειά της και δεν ήταν πολλά, έπρεπε να καλύψουν όλες τις ανάγκες.Ο Σάκης με το πάθος του έβρισκε μια δουλειά μόνο και μόνο για να τη χάσει μετά από λίγους μήνες. Πουθενά δε στέριωνε. Οι καβγάδες με τη Λία καθημερινοί, η στεναχώρια στα ύψη.

Μια μέρα εκεί που έκανε μπάνιο η Λία ανακάλυψε ένα σκληρό μικρό μπαλάκι στο αριστερό της στήθος. Δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Το ανάφερε όμως στο γιατρό της που την έστειλε για αναλύσεις, εξετάσεις. Έτσι ανακάλυψε ότι έπασχε από καρκίνο. Χωρίς καθυστέρηση ξεκίνησε τις θεραπείες. Σχεδόν ταυτόχρονα, έδιωξε το Σάκη επιτέλους από τη ζωή της κι ελεύθερη επικεντρώθηκε στο να γίνει καλά και να’ναι εκεί για τα παιδιά της.

Όταν μετακόμισε στη γειτονιά είχε ολοκληρώσει τις θεραπείες κι έψαχνε για δουλειά με νέα αισιοδοξία και διάθεση για ζωή. Μέχρι το τέλος το περασμένου μήνα..

Το τελευταίο Σάββατο του Νοέμβριου ξύπνησα όλως παραδόξως λίγο πιο αργά από ότι συνήθως, κατά τις 8.30 και βρήκα τον Β πάνω στη βεράντα όπως πάντα, να καπνίζει. Πάω να του μιλήσω και τον βλέπω αναστατωμένο. Τι συμβαίνει; τον ρωτώ και μου απαντά ότι μαζεύτηκε όλη η γειτονιά γιατί λιποθύμισε η Λία. Το ασθενοφόρο εκείνη την ώρα τη μετάφερε σε λιπόθυμη κατάσταση στο νοσοκομείο.

Πολύ στεναχωρήθηκα με τη λιποθυμία της. Την Παρασκευή είχαμε πληροφορηθεί από την ίδια ότι δυστυχώς είχε κάνει μετάσταση ο καρκίνος και πριν καλά καλά ξημερώσει αυτή η εξέλιξη. Τι μπορεί να συνέβηκε αναρωτιόμασταν. Μέχρι και το σενάριο ότι μπορεί να αποφάσισε να τελειώσει η ίδια τη ζωή της ακούστηκε, αλλά ήταν βεβαίως εντελώς εξωφρενικό. Η Λία, ένας άνθρωπος με λαχτάρα για ζωή και μετά από τη μάχη που’χε δώσει, δε θα διάλεγε κάτι τέτοιο.

Στο νοσοκομείο μάθαμε ότι ήταν ένα λιποθυμικό επεισόδιο λόγω της μετάστασης. Περνούσαν οι μέρες, αλλά η Λία δε γυρνούσε στο σπίτι της. Τα παιδάκια της μόνα τους, με τη συμπαράσταση κάποιων συγγενών, αλλά με τη μητέρα στο νοσοκομείο και τον πατέρα στην Αμερική.

Γιατί ο Σάκης μετά από κάμποσες αποτυχημένες απόπειρες να βρει δουλειά αποφάσισε να γυρίσει στην Αμερική να ψάξει εκεί δουλειά και να αφήσει τα παιδιά του στη φροντίδα της άρρωστης πρώην συζύγου του. Προσπαθήσαμε όπως και όσο μπορούσαμε να τα βοηθήσουμε, όμως ο καιρός περνούσε και τίποτα θετικό δεν ακουγόταν.

Δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα μάθαμε τα μαντάτα. Η Λία πέθανε. Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Η μετάσταση ήταν εκταταμένη, η θεραπεία δεν πρόλαβε να ξαναξεκινήσει καν, την πρόλαβε ο θάνατος. Ήταν μόνο 45 χρονών. Ειδοποιήθηκε ο Σάκης και γύρισε επειγόντως από την Αμερική. Βρήκαν τα ορφανά παιδάκια της ένα στήριγμα στον πατέρα τους ελπίζω, και έγινε η κηδεία.

 Το αυτοκίνητο της είναι ακόμα εκεί, έξω απ’το διπλανό σπίτι παρκαρισμένο λίγο στραβά όπως το πάρκαρε την τελευταία φορά που το είχε οδηγήσει. Τα παιδιά είναι μικρά και δεν οδηγούν, ο Σάκης δεν έβγαλε ποτέ δίπλωμα. Το βλέπω και στεναχωριέμαι. Που έχασε τη ζωή της τόσο μικρή. Που έμειναν τα παιδάκια της μόνα τους, με ένα πατέρα που δεν ξέρω αν και πόσο μπορεί να τα φροντίζει όσο και όπως χρειάζονται.

Την προτελευταία μέρα του χρόνου μάζεψαν τα πράγματα τους από το σπίτι και μετακόμισαν άγνωστο προς που. Δεν είχε λεφτά ο Σάκης να πληρώνει ενοίκιο και τα πήρε κι έφυγαν. Δηλαδή δε φτάνει που έχασαν τη μητέρα τους, έχασαν και το σπίτι τους, το σχολείο τους, τους φίλους, συμμαθητές. Πολύ σκληρή η πραγματικότητα κι η ζωή τα άρπαξε αυτά τα παιδιά στα 13 και στα 16 τους και τα εξαναγκάζει θέλοντας και μη να ενηλικιωθούν πριν την ώρα τους.

Εύχομαι από καρδιάς όλα καλά να τους πάνε από δω και μπρος. Να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες με τη δύναμη και την αισιοδοξία που είχε η Λία και να ζήσουν τη ζωή που τους αξίζει.