Η Βάσια

Όταν περιμενα να γεννησω εμαθα πως εγκυος ηταν και η κορη μιας φιλης της μανας μου, ας την πούμε Βάσια. Όταν πλησίαζε ο καιρός να γεννήσω έμαθα από κοινό γνωστό ότι η κοπέλα είχε γεννήσει ένα αγοράκι. Δυο βδομάδες μετά ήρθε κι η δική μου σειρά και ξεκίνησε εκείνη η περιόδος που όσοι έχουν μικρά παιδιά θυμούνται έντονα, που είσαι μονίμως ξενυχτισμένος και στον κόσμο σου από την κούραση για να φροντίζεις το νεογέννητο αγγελούδι σου.

 Μια μέρα που ήρθε η μάνα μου στο σπίτι δεν ξέρω τι σκεφτόμουν αλλά μου’ρθε να τη ρωτήσω τι κάνει η Βάσια. Άρχισε τότε να κομπιάζει η μάνα μου και να γεμίζουν τα μάτια της δάκρυα. Δεν καταλάβαινα γιατί και επειδή η μάνα μου είναι άτομο ιδιαίτερα ευσυγκίνητο δεν ανησύχησα ιδιαίτερα μέχρι που μου είπε τι είχε συμβεί. Η Βάσια είχε χάσει το μωράκι της.

Όταν ήταν πέντε μηνών έγκυος είχε μάθει ότι θα γεννιόταν με πρόβλημα στην καρδούλα του και της είχε προσφερθεί η επιλογή να τερματίσει την εγκυμοσύνη. Η οικογένεια της όπως και η ίδια είναι άτομα που είναι βαθιά θρησκευόμενα, έτσι επέλεξε να αφήσει την επιλογή στα χέρια του Θεού και συνέχισε την εγκυμοσύνη μέχρι που γεννήθηκε το μωράκι τέλη Ιανουαρίου. Αμέσως μπήκε σε θερμοκοιτίδα και άρχισαν να γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες για να μεταφερθεί στο Ισραήλ για εξειδικευμένη χειρουργική επέμβαση ώστε να διορθωθεί το πρόβλημα καρδιάς που αντιμετώπιζε. Κατάφεραν να το μεταφέρουν στο Ισραήλ, έκανε την επέμβαση, αλλά μετά δεν άντεξε και έχασε τη μάχη για ζωή.

Και τώρα που γράφω την ιστορία τόσους μήνες μετά ανατριχιάζω και τότε που την πρωτοάκουσα είχα συγκλονιστεί με το δράμα της κοπέλας που έκτοτε έμαθα ότι έπεσε σε κατάθλιψη και δεν μπορούσε να πάει δουλειά, αφού εργάζεται στην εκπαίδευση και αναγκαστικά έρχεται σε επαφή λόγω της δουλειάς της καθημερινά με παιδιά.
Δεν ήταν το πρώτο παιδί της Βάσιας. Έχει ήδη ένα αγοράκι 6χρονών και έκανε για χρόνια προσπάθειες για να ξαναμείνει έγκυος ώστε να χαρίσει στο γιό της ένα αδελφάκι.
Πρόσφατα έμαθα ότι επέστρεψε στην εργασία της κι ελπίζω να κατάφερε να ξεπέρασε την κατάθλιψη που ήρθε βέβαια σα φυσικό επακόλουθο της τραγικής κατάληξης της τόσο σύντομης ζωούλας του παιδιού της.

Δεν ξέρω αν θα καταφέρει τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγος της να βρουν το κουράγιο να ξαναπροσπαθήσουν για άλλο παιδί. Είναι κάποια κτυπήματα στη ζωή που είναι τόσο δυνατά και καθοριστικά που δεν συνέρχεσαι εύκολα από αυτά κι ίσως δε συνέρχεσαι και ποτέ εντελώς.. ή σε αλλάζουν τόσο που ποτέ δεν είσαι πια ο ίδιος που ήσουν πριν συμβούν.

Ό,τι κι αν επιλέξουν πάντως εύχομαι και παρακαλώ να πάνε όλα καλά!