Πριν λίγο καιρό βρήκα αυτή την ιστορία που θα σας παρουσιάσω εδώ και από τότε δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι το μήνυμα της που είναι αληθινό και πολύ δυνατό. Προϋποθέτει βέβαια γερό στομάχι και κότσια για να βάλεις αυτό που προτείνει σε εφαρμογή αλλά μια ζωή έχουμε κι αν δεν τολμήσουμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε όσο μπορούμε τότε θα μετανιώνουμε για μια ζωή.
Μια οικογένεια ζει σε ένα μικρό χωράφι στις παρυφές ενός χωριού. Η οικογένεια έχει μια ξερακιανή αγελάδα. Κάθε μέρα περιμένουν να δουν πόσο γάλα θα παράγει η αγελάδα για να δουν πόσο θα έχουν να φαν. Οι ζωές τους εξαρτώνται από την αγελάδα και το γάλα της.
Μια μέρα ένας μοναχός ταξιδευτής σταματά στο χωριό. Είναι πεινασμένος κι η οικογένεια μοιράζεται μαζί του το γάλα της αγελάδας. Ο ταξιδευτής νιώθει ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια αυτή και θέλει να βοηθήσει με τη σειρά του την οικογένεια, αλλά δεν ξέρει πως. Μαθαίνει λοιπόν ότι υπάρχει ένας σοφός στο χωριό και τον επισκέπτεται για να τον βοηθήσει να δείξει την ευγνωμοσύνη του.
- Ήμουν πεινασμενος και μοιράστηκαν το γάλα τους μαζί μου, Θα ήθελα να βοηθήσω αυτή την οικογένεια. Τι μπορώ να κάνω; ρωτά το σοφό.
- Σκότωσε την αγελάδα τους, ο σοφός του απαντά.
- Μα αν τη σκοτώσω πως θα ζήσουν; Είναι η μόνη πηγή φαγητού για αυτούς, θα λιμοκτονήσουν! αναφωνεί φοβισμένος ο ταξιδευτής.
- Σκότωσε την αγελάδα τους, ο σοφός επιμένει.
Ο ταξιδευτής φοβάται να ακολουθήσει την εντολή του σοφού, αλλά η φήμη του είναι τόσο μεγάλη που έστω και διστακτικά ακολουθεί την συμβολή του και σκότωνει την αγελάδα.
Ένας χρόνος πέρασε κι ο ταξιδευτής έτυχε να περάσει ξανά από το χωριό. Σ’αυτό βρήκε ένα καινούργιο ξενοδοχείο. Μπήκε μέσα και στο μπαρ του βρήκε τον πρωτότοκο γιο της οικογένειας να του χαμογελά ευχαριστημένος. Τον χαιρέτησε και τον ρώτησε τι έγινε. Ο γιος του απάντησε:
- Χάσαμε την αγελάδα μας, δεν είχαμε πια γάλα. Έπρεπε λοιπόν να πάμε έξω να βρούμε φαγητό. Μεγαλώσαμε τα δικά μας λαχανικά, φτιάξαμε ένα μικρό πάγκο κι αρχίσαμε να τα πουλάμε. Οι πωλήσεις μας αυξάνονταν καθημερινά έτσι πήραμε τα κέρδη και ανοίξαμε το ξενοδοχείο. Τα πάμε καλά κι είμαστε ευχαριστημένοι. Αν δεν είχε πεθάνει η αγελάδα μας δε θα δοκιμάζαμε ποτέ νέα πράγματα.
Ο ταξιδευτής σκέφτηκε τότε τη δύναμη της συμβουλής του σοφού, "Σκότωσε την αγελάδα."
Νομίζω η διδαχή της ιστορίας είναι ξεκάθαρη. Αν σταματήσεις να βασίζεσαι σε όλα αυτά που παίρνεις δεδομένα, ασφαλή και γνωστά τότε θα αναγκαστείς να βρεις νέα πράγματα που θα σε οδηγήσουν θέλοντας και μη να χρησιμοποιήσεις το μεγαλύτερο μέρος των δυνατοτητων σου για να τα καταφέρεις.
Η ’αγελάδα’ του καθενός μπορεί να ’ναι διαφορετική αλλά η δυσκολία να τη ξεφορτωθεί και ο φόβος να τη χάσει είναι ο ίδιος. Για παράδειγμα για κάποιον η ’αγελάδα’ του μπορεί να είναι μια σίγουρη δουλειά που όμως δεν τον προκαλεί, δεν τον εξιτάρει και τη βαριέται φρικτά. Τι θα κάνει; Θα μείνει σ’αυτή τη δουλειά φοβόμενος την κρίση και την ανασφάλεια αν την αφήσει; Μένοντας σε μια δουλειά που δεν τη θέλει και μη εξερευνώντας νέους ορίζοντες και τις δυνατότητες του; Ή θα τολμήσει να την αφήσει διακινδυνεύοντας μεν αλλά δίνοντας δυνατότητα στον εαυτό του να βρει και να ξεδιπλώσει τα ταλέντα και τις δυνατότητες του;
photo by Jim Caffrey |
Τη σκότωσα αλλά παραμένω άνεργη....
ΑπάντησηΔιαγραφήουλλα εν πολλα ωραια στην θεωρια...το προβλημα εν οι πραξεις. Οπως τζιαι η κοπελλια που πανω που μπορει να εσκοτωσεν την αγελαδαν αμμα δουλειες εν εσhει. Τζιαι μπακαλικο ν'ανοιξει ο κοσμος εν εσhει ριαλλια πκιον για να ξοδκιασει. Ωραια διδαγματα ομως, νακκον ουτοπικα
ΑπάντησηΔιαγραφή