Η αγάπη της μάνας και η ελευθερία να πετάξεις ψηλά

Πριν γίνεις μαμά κανένας και καμιά (ό,τι κι αν σου πει, όπως κι αν το πει) δε σε προετοιμάζει για τα συναισθήματα, για την απόλυτα δυνατή αγάπη που αισθάνεσαι για το παιδάκι σου. Ευχαριστώ καθημερινά το Θεό που μου έστειλε το κοριτσάκι μου γιατί αν δε γινόμουν μαμά ποτέ δεν θα μπορούσα να αισθανθώ την ανιδιοτελή, δυνατή αγάπη που νιώθω για το μωράκι μου.

Δεν είναι ότι δεν αγαπάς και πριν γίνεις γονιός. Απλά το βάθος της αγάπης, η δύναμη, είναι σε εντελώς άλλη κατηγορία, δύναμη, ένταση, από οποιαδήποτε άλλη αγάπη έχω αισθανθεί ποτέ.

How a mother's love alters the child's brain

Το δύσκολο είναι να ισορροπήσεις αυτά τα δυνατά, πρωτόγνωρα συναισθήματα που αισθάνεσαι με την ανεξαρτησία που οφείλεις να προσφέρεις στο παιδί σου όσο μεγαλώνει. Γιατί αν η αγάπη χρησιμοποιηθεί σαν δικαιολογία, σαν ασπίδα προστασίας και σαν κουκούλι γύρω απ'το παιδί σου στο τέλος αντί για καλό θα έχει τ'αντίθετο αποτέλεσμα. Θα το κάνει να ασφυκτιά, να δυσκολεύεται να ανεξαρτητοποιηθεί, να κάνει τα δικά του βήματα, να χαράξει τη δική του πορεία στη ζωή.

Η γραμμή δηλαδή τα όρια, μεταξύ αγάπης και υπερπροστασίας, είναι λεπτά και πρέπει εμείς οι γονείς, ειδικά οι μαμάδες να προσέχουμε να μην τα ξεπερνάμε γιατί στο τέλος κακό κάνουμε στο παιδί μας αλλά και σε μας. Εμείς οι γονείς είμαστε σαν ένας καταπέλκτης που μας χρησιμοποιεί το παιδί μας όσο μας χρειάζεται για να πάρει τα απαραίτητα και να εκτοξευτεί στη ζωή με όλα τα εφόδια για να επιβιώσει απ'τη μια και να ζήσει όμορφα απ'την άλλη.

Mother's love wallpapers

Αν του κόψουμε τα φτερά όταν προσπαθεί να πετάξει θα το φέρει και θα φέρουμε βαρέως μια ζωή. Άλλωστε όσο πιο κοντά μας προσπαθούμε να κρατήσουμε με το ζόρι κάποιον, τόσο τον σπρώχνουμε στην πραγματικότητα μακριά. Άρα αφήνουμε στα παιδιά μας χώρο να μεγαλώσουν, να αναπτύξουν τις δυνατότητες τους και τις προσωπικότητες τους και στεκόμαστε δίπλα τους όταν και αν ζητήσουν τη βοήθεια μας. Και πολύ βασικό να μη ξεχνάμε να τ'αφήνουμε να κάνουν τα δικά τους λάθη γιατί μόνο έτσι θα μάθουν. 

υγ. γράφω από πείρα, ως κόρη, όχι ως μαμά... κι έχοντας αυτή την πείρα θέλω να την εκμεταλλευτώ για μην κάνω τα λάθη των δικών μου γονιών.. ας κάνω άλλα στο κάτω-κάτω! γιατί λάθη όλοι οι γονείς κάνουμε ανεξαρτήτως των προθέσεων μας.. έτσι μαθαίνουμε κι εμείς άλλωστε.