Από τότε που γέννησα όταν πάω κάπου με τη μικρή όλοι κι όλες την κοιτάνε για λίγο και μετά μου λένε "δε σου μοιάζει" ή "σου μοιάζει λίγο". Η πρώτη (εκτός οικογένειας) που έκανε τέτοια κουβέντα ήταν μια γνωστή που μου λέει "σόρρυ κι όλας αλλά δε σου μοιάζει καθόλου, μάλλον σου έμεινε ο κόπος". Της λέω κι εγώ "το ξέρω μοιάζει στον μπαμπά της" για να μου απαντήσει "λυπάμαι". Έμεινα και την κοίταγα. Τι στο καλό εννοούσε; Ό,τι έμεινα έγκυος και απέκτησα παιδί μόνο και μόνο για να μου μοιάζει κι αφού δε μου μοιάζει κοπίασα άδικα;
Δηλαδή αν κάνεις ένα παιδί που δεν έχει τα χαρακτηριστικά σου χάνεις κάτι; Σου λείπει κάτι;
Την κουβέντα αυτή τη θυμήθηκα ξανά χθες που είχαμε πάρει τη μικρή στο πάρκο της γειτονιάς και μια γειτόνισσα που 'χει κι αυτή ένα κοριτσάκι 13 μηνών μου λέει "δε σου μοιάζει η μικρή, μοιάζει στον μπαμπά της.. τι να κάνουμε κι η δική μου τα ίδια.. όλες οι κόρες μοιάζουν στους μπαμπάδες τους.." Ήθελα να της πω που στο καλό είναι το πρόβλημα ρε γμτ;
Κι εγώ μοιάζω στον μπαμπά μου κι είμαι περήφανη γι'αυτό. Πάντα οι φίλοι και γνωστοί του, (που δεν είχε τύχει να με γνωρίσουν) μόλις με έβλεπαν μου έλεγαν "είσαι φτυστή η κόρη του μπαμπά σου" και γω πάντα χαιρόμουν και καμάρωνα.
Γιατί τώρα λοιπόν σαν μαμά να θεωρώ το ότι μοιάζει το κοριτσάκι μου στον μπαμπά του αρνητικό; Γιατί να σκέφτομαι ότι μου έμεινε ο κόπος; Δηλαδή ο σκόπος μου ήταν να αποκτήσω μια mini-me κι αφού δεν το πέτυχα θα τα βάψω και μαύρα;
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως στο καλό σκέφτονται αυτές οι γυναίκες και με τι μυαλά μεγαλώνουν τα παδιά τους.
Το αποκορύφωμα δε, ήταν όταν η δική μου μάνα μου είχε πει μετά που γέννησα ότι αγαπάς λίγο πιο πολύ το παιδί που σου μοιάζει.. Ντόινγκ!
Αν η αγάπη πάει με την εμφάνιση, και δη την εξωτερική που πρέπει σώνει και καλά να είναι καθ'εικόνα και ομοίωση της μητρός ΖΗΤΩ ΠΟΥ ΚΑΗΚΑΜΕ!
Προσωπικά αγαπώ το κορίτσι μου γιατί μοιάζει στον εαυτό της και κάθε πρωί που την κοιτώ η καρδιά μου πλημμυρίζει με χαρά και ακόμα μεγαλύτερη αγάπη απ'την προηγούμενη μέρα. Μόνο που την ακούω να μιλά, να τραγουδά (σε μια ακαταλαβίστικη δική της γλωσσούλα, γλυκιά μα τόσο γλυκιά), να κοιτά γύρω της με περιέργεια και χαρά τον κόσμο αγαλιάζω και γεμίζω με συναισθήματα που ούτε ήξερα πως υπήρχαν.
Γι'αυτό την επόμενη φορά που θα ακούσω αυτή την ηλίθια, άσχετη, σαχλή κουβέντα θέλω να την πω και να αποστομώσω όποιον/α την ξεστομίσει μπας και δει το θαύμα που έχει μπροστά του και στην αγκαλιά του και σταματήσει να κοιτά το παιδί του σαν Νάρκισσος περιμένοντας να δει τον εαυτό του μέσα του.
κι εγώ μοιάζω πολύ στον μπαμπά μου κια καμαρώνω γιαυτό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ναι πάντα γερή, δυνατη και χαμογελαστή! νομίζω μόνο αυτό έχει σημασία κι όχι αν τα φρύδια είναι καμπυλωτά και τα μαλλάκια μπούκλες!
να τη χαίρεσαι!
κάθε φορά στο λέω, αλλά όταν διαβάζω τόσο γλυκές αναρτήσει θέλω μόνο να σκορπάω ευχές και χαμόγελα! :)
όπως τα λες βανίλια μου αυτό έχει σημασία κι όχι τα άλλα
Διαγραφήσκορπάς χαμόγελα κι ευχές και σ'ευχαριστώ γι'αυτό, να'σαι καλά!
Κι'εγώ κλώνος του πατέρα μου είμαι. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα, εσύ είσαι, φανερά, πιο εξελιγμένο είδος γι' αυτό και δεν το βλέπεις έτσι. Και φυσικά έχεις απόλυτο δίκιο. Ισχύει όμως σε πολλούς αυτό που σου είπε η μητέρα σου. Το έχω δει με τα ίδιά μου τα μάτια. Το παιδί που τους μοιάζει το αγαπούν περισσότερο. Ξέρεις όμως γιατί συμβαίνει αυτό, έτσι δεν είναι; Επειδή δεν αγάπησαν ποτέ τον/την σύντροφό τους και αφού ανάμεσα στον σύντροφό και τον εαυτό τους, αυτός που αγάπησαν περισσότερο ήταν ο εαυτός τους, αγάπησαν και το παιδί που τους έμοιαζε περισσότερο από αυτό που δεν τους έμοιαζε.
Εγώ ξέρω ότι ο ερωτευμένοι θέλουν να κάνουν παιδιά που να μοιάζουν, όχι σ' αυτούς, αλλά στον σύντροφό τους.
αχαχαχα κλώνος ε; :)
Διαγραφήλες να παίζει αυτό; να μην αγαπουν αρκετά το σύντροφο τους; χμ.. δεν το'χα σκεφτεί έτσι για να'μαι ειλικρινής. όμως ακόμα κι αύτο να ισχύει γιατί να βλέπουν τον σύντροφο τους κι όχι το παιδί τους;....
και έχει σημασία που μοιάζει το παίδι ή αν είναι καλά και χαρούμενο; εμ κουράστηκα μ'αυτούς που ασχολούνταιτ με όλα τα άσχετα.
Μα ΕΙΝΑΙ άσχετοι, γλυκιά μου.
ΔιαγραφήΜε τι άλλο θα ασχολούνταν;
Δεν είναι η πρώτη φορά που χάνουν το νόημα.
Μα υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι και τέτοιες σκέψεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί να πεις...
Το κοριτσάκι σου είναι ο εαυτός του,λίγο από σένα λίγο από τον μπαμπά,πολύ από τους παππουδογιαγιάδες. Η εμφάνιση αλλάζει,τώρα έτσι μετά αλλιώς.Το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να δίνουμε σημασία.
Να είναι υγειές και χαμογελαστό,αυτό μετρά!
υπάρχουν δυστυχώς.
Διαγραφήέτσι όπως τα λες είνια. το τελευταίο που έχει σημασία.
Μην δίνεις σημασία,γερο και δυνατό να είναι να μεγαλώνει και να το καμαρώνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλημέρα μου
ευχαριστώ φούλη μου καλή σου μέρα!
ΔιαγραφήΜα γιατι να ειναι "κακο" να μοιαζει το παιδι στον μπαμπα του? Δεν μπορω να τους καταλαβω! Εμενα μου αρεσει αυτο που λεει μια ξαδερφη μου πο ο μικρος ειναι ολοιδιος ο μπαμπας του! Οτι ειναι τρομερα ευτυχισμενα γιατι τωρα εχει δυο μισα στην ζωη της αρα ειναι πλεον ολοκληρη ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρουλοφιλακια!
Έλα ντε! Πες τα βρε μαρούλι μου. Ωραία τα λέει η ξάδελφη :)
ΔιαγραφήΦιλάκια!!
Αργω μερικες φορες να περασω αλλα προσπαθω να μαθαινω νεα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σημασια εχει σε ποιον μοιαζει;Να εχει υγεια πανω απ ολα και τυχη.Η εμφανιση δεν εχει σημασια οσο το να γινει καλος ανθρωπος.Να τη χαιρεσαι!!!!!
Ακριβώς! Να'σαι καλά, ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΑνοησίες των ακαλλιέργητων (συνήθως) ανθρώπων .
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα επαναλάβω το εξαιρετικό "Επειδή δεν αγάπησαν ποτέ τον/την σύντροφό τους και αφού ανάμεσα στον σύντροφό και τον εαυτό τους, αυτός που αγάπησαν περισσότερο ήταν ο εαυτός τους, αγάπησαν και το παιδί που τους έμοιαζε περισσότερο από αυτό που δεν τους έμοιαζε" , που είπε η Lilith .
Να την χαίρεστε .
Ναι ακαλλιέργητων.. ανεξαρτήτως αν είναι καθηγητές πανεπιστημίων.. έτσι είναι.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Σίλια μου! Το δικό σας το ζουζουνι πότε με το καλό; :)
x
Γεια
ΑπάντησηΔιαγραφήαν θες διαβασε το ποστ μου :
http://anisixosblog.blogspot.gr/2012/10/blog-post_21.html
θελω τη γνωμη σου σαν μπλογκερ. εσυ πως θα ενιωθες στη θεση μου; θα ενιωθες το ιδιο; εχεις περασει ποτε την ιδια φαση με μενα; να σου λειπουν εντονα πραγματα απο το παρελθον; και πως το αντιμετωπισες και πηγες παρακατω;
απαντα αν θες στο ποστ μου.
ευχαριστω.
ok
ΔιαγραφήΚουβεντα να γινεται! Νταιζη μου τι σε κοφτει αν το παιδακι σου σου λενε πως δεν σου μοιαζει? Εχεις αμφιβολίες πως ειναι δικο σου? χιχιχι Βρε μη σκας! Να εισαι καλα και να το χαίρεσαι ! Καιας μη μοιάζει κανενος σας! Τι εγινε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα ντε! Από τη μάνα βγαίνει το παιδί ανεξαρτήτως ποιου μοιάζει! Ελεος :)))
Διαγραφήη παραπανω ειμαι εγω!
ΑπάντησηΔιαγραφήναι βρε το καταλαβα :)
Διαγραφήκαλωσόρισες εύη μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβώς κουβέντα να γίνεται αλλά κάποιοι εννοούν αυτές τις βλακείες..
λυπαμαι;;; λυπαται γιατι; που μοιαζει το παιδι στο μπαμπα;; πως τολμησε να πει κατι τετοια η αναιδεστατη;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι, δεν μπορώ να διακρίνω σε ποιον μοιάζει ένα μωρό, εκτός εάν η ομοιότητα είναι σε σημείο ..... φωτοτυπίας!!!! Εδώ όλοι μου λένε πως ο γιος μας είναι ίδιος ο μπαμπάς του, και εγώ ψάχνω να βρω που στο καλό βρίσκουν τόοοοοση ομοιότητα. Μέχρι και φωτοτυπίες του άντρα μου όταν ήταν μικρός κοιτάζω και ομοιότητα δεν βρίσκω! Αντίθετα, η μικρή μας είναι ολόϊδια ....... η αδερφή μου!!!!!!!!!!!!!!!!!! αχαχχαχαχχχχχ. Ποτέ δεν με απασχόλησε το σε ποιον θα μοιάζουν τα παιδιά μου, όπως και το φύλο τους. Τι να κάνουμε δηλαδή, θα τα βάλουμε και με τα γονίδια τώρα;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή* φωτογραφίες του άντρα μου, όχι φωτοτυπίες!!!!!!! (sorryyyyyyyyyyyyyyyy)
ΑπάντησηΔιαγραφήε, εντάξει μωρέ, κουβέτνα να γίνεται είναι αυτά! Αυτό που είπε η μητέρα σου, μήπως το είπε για τις πρώτες ώρες μετά τη γέννα; Όπου βγαίνουν διάφορα περίεργα συναισθήματα από τη λεχόνα, έτσι κι αλλιώς! (απ'ό,τι έχω ακούσει δηλαδή)
ΑπάντησηΔιαγραφή