απλή χαρά

τώρα τελευταία η χαρά έγινε μέρος της ζωής σου.. δεν είναι ότι είσαι συνεχώς με ένα χαμόγελο στα χείλη.. ή ότι έγινες περισσότερο χαζοχαρούμενη απ’ ότι ήσουν... απλά βρίσκεις συνεχώς νέους λόγους που σε κάνουν χαρούμενη.

ξυπνάς το πρωί και στο δρόμο για τη δουλειά βρίσκεις το πρώτο πράγμα που σε κάνει να χαμογελάς.. χωρίς να το’χεις ψάξει.. έρχεται έτσι από μόνο του.. είναι λες και η χημεία του εγκεφάλου σου άλλαξε.. έτσι από μόνη της.. χωρίς προειδοποίηση και σε ξάφνιαζει..

κι άλλες φορές στο παρελθόν ήσουν χαρούμενη κατά περιόδους.. αλλά αυτό δεν είχε διάρκεια.. και πάντα έμοιαζε η αίσθηση της επίφοβη.. εφήμερη... περιοδική...

όχι πια! τώρα είναι εδώ και ενάντια στα προβλήματα, τη καθημερινότητα, τα αρνητικά.. ενάντια σε όλα.. απλά υπάρχει..

νιώθεις τη ζωή μια γιορτή που θέλεις να συμμετέχεις κι εσύ με όλη σου τη δύναμη. όχι σαν απλός θεατής αλλά σαν πρωταγωνιστής, σκηνοθέτης. θες ν’αναπνέεις, να ρουφάς ως το μεδούλι τη κάθε μέρα... με απλά καθημερινά πράγματα.. μα τόσο γλυκά και όμορφα..

οι αναμνήσεις σου γεμίζουν το κεφάλι. χιλιάδες εικόνες, συχνά άσχετες και ασύνδετες μεταξύ τους.. αλλά όλες φωτεινές, χαρούμενες... λες και ξαναγράφεις την ιστορία σου.. αλλά δεν πετάς τίποτα.. κρατάς τα πάντα.. απλά τα βλέπεις με άλλο βλέμμα, έχει αλλάξει η οπτική, έχει χυθεί φως στο σκοτάδι..