πότε;

Ποια είναι εκείνη η στιγμή που κοιτάς τον άλλο απέναντι σου και δεν βλέπεις αυτόν που αγαπάς, αλλά κάποιον που σ' ενοχλεί, που σε περιορίζει, που σε σταματά; Πότε ο έρωτας γίνεται συνήθεια και πότε ακριβώς το συνειδητοποιείς; Μήπως είναι τη στιγμή που πλέον δε νιώθεις να σημαίνεις τίποτα για τον άλλο; Μήπως είναι τη στιγμή που σε φιλά από συνήθεια; Που σ' αγκαλίαζει και δεν αισθάνεσαι όσα αισθανόσουνα παλιά; Πότε; Ποια είναι εκείνη η στιγμη;

Πότε ο έρωτας γίνεται συνήθεια; Όταν ψάχνεις από κάπου αλλού να πιαστείς; Από κάποιον άλλο να απολαύσεις αυτά που έχεις από καιρό πια στερηθεί; Και πότε όλα έπαψαν να σημαίνουν κάτι για τον άλλο; Γιατί εκείνη τη στιγμή εσύ δεν την κατάλαβες; Που ήσουν, τι έκανες εκείνη ακριβώς τη στιγμη; Ή αν την κατάλαβες γιατί δεν αντέδρασες; Γιατί δεν έφυγες εκείνη τη στιγμή; Γιατί είπες μπόρα είναι θα περάσει; Γιατί;

Ξέρεις η ζωή είναι μια πάλη. Το αποδέχεσαι. Δεν έχεις άλλη επιλογή άλλωστε.

Κάποτε νόμιζες ότι η αγάπη ήταν η μόνη ελπίδα. Ο έρωτας η μόνη γιατρειά. Τώρα;

Τώρα τι πιστεύεις; Όταν όλα τα κάστρα πέσουν τι απομένει; Όταν δεις όλες τις ψευδαισθήσεις σου, όταν συνειδητοποίησεις ότι αυτό ακριβώς είναι, απλές ψευδαισθήσεις, τι κάνεις; Φτιάχνεις νέες; Ή σκοτώνεις τις παλιές και πορεύεσαι με "ανοικτά" μάτια;

Πόσοι άνθρωποι μπορούν να πουν ότι ζουν με ανοικτά μάτια; Ότι αγαπούν τη ζωή με τα στραβά της; Πόσοι θέλουν.. αλλά δεν μπορούν; Πόσοι μπορούν.. αλλά απλά δε θέλουν;