Ηδονή και οργασμός

Μέχρι σήμερα θεωρούσαμε ότι ο ίδιος φυσιολογικός μηχανισμός που καθορίζει τη διέγερση και τον οργασμό στους άντρες υπάρχει και στις γυναίκες. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι για την αντιμετώπιση της πτώσης της σεξουαλικής επιθυμίας στις γυναίκες χορηγούνται ακόμα τα ίδια φάρμακα που δίνονται και στους άντρες. Όμως, δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Στην Αυστραλία, ερευνητές στο πανεπιστήμιο της Νέας Αγγλίας μέτρησαν τη συγκέντρωση ορισμένων ορμονών στο αίμα αντρών και γυναικών, καθώς αυτοί παρακολουθούσαν μια ερωτική ταινία. Ανακάλυψαν ότι με την αύξηση της ερωτικής διέγερσης, οι καρδιακοί παλμοί επιταχύνονταν και στα δύο φύλα, όμως στο αίμα των γυναικών υπήρχε περισσότερη νοραδρεναλίνη απ' ό,τι στους άντρες.

Μια άλλη ομάδα ερευνητών στο πανεπιστήμιο του Έσεν, στη Γερμανία, μέτρησε τη συγκέντρωση της ορμόνης προλακτίνης στο αίμα κατά τη διάρκεια του αυνανισμού και διαπίστωσε ότι στις γυναίκες η συγκέντρωση αυτής της ορμόνης ήταν ιδιαίτερα υψηλή τη στιγμή του οργασμού.

Ακόμα πιο εκπληκτικές είναι οι ανακαλύψεις του Ουίλιμπρορντ Σουλτζ, ερευνητή στο πανεπιστήμιο του Γκρόνινγκεν, στην Ολλανδία, ο οποίος, χάρη στη μέθοδο της τομογραφίας μαγνητικού συντονισμού, παρατήρησε το εσωτερικό των σεξουαλικά διεγερμένων γυναικείων γεννητικών οργάνων. Ανακάλυψε λοιπόν ότι, καθώς η διέγερση αυξάνεται σταδιακά, τα πρόσθια τοιχώματα του κόλπου "τεντώνονται", μεγαλώνοντας κατά ένα περίπου εκατοστό, η μήτρα μετατοπίζεται και ανασηκώνεται λιγάκι, ενώ η ουροδόχος κύστη γεμίζει. Κι όλα αυτά πριν από τη διείσδυση του πέους.

Διπλή ηδονή

Υπάρχουν ακόμα πολλές πτυχές της γυναικείας διέγερσης που πρέπει να μελετηθούν. Για παράδειγμα, δε γνωρίζουμε ακόμα τη χημική σύνθεση του υγρού που λιπαίνει τον κόλπο ώστε να είναι ευχάριστη η διείσδυση. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η διέγερση προκαλεί διόγκωση των αιμοφόρων αγγείων και το υγρό αυτό "στάζει" από τους γύρω ιστούς και κυλά μέχρι τον κόλπο. Ίσως προέρχεται από τους αδένες του Μπαρτολίνο, οι οποίοι έχουν πολλές διακλαδώσεις, αλλά δεν καταλήγουν απευθείας στη σήραγγα του κόλπου. Επιπλέον, μόνο πρόσφατα άρχισε η μελέτη της πυκνής δέσμης από νευρικές απολήξεις (αισθητήριοι δέκτες) που περιβάλλουν την κλειτορίδα. Ανακάλυψαν πάνω από οχτώ χιλιάδες τέτοιες νευρικές απολήξεις, διπλάσιες σε αριθμό από εκείνες που υπάρχουν στο πέος.

Αυτές οι απολήξεις-δέκτες συσσωρεύουν ερεθίσματα ηδονής και εκτινάσσονται όλα μαζί σαν ελατήριο, πυροδοτώντας το γυναικείο οργασμό. Όμως, και σ' αυτό διαφέρουν οι γυναίκες από τους άντρες: ο θηλυκός οργασμός δε συνοδεύεται ποτέ από το αίσθημα του αναπόφευκτου που προηγείται του αντρικού οργασμού και διαρκεί μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Δηλαδή, το μέγιστο της γυναικείας ηδονής μπορεί να "ανακληθεί" ακόμα και την τελευταία στιγμή, αν το αποφασίσει η γυναίκα ή αν κάτι άλλο περισπάσει την προσοχή της.

Αμερικανοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν ένα άλλο "ευαίσθητο" σημείο του κόλπου, το λεγόμενο σημείο Α. Πιστεύουν ότι βρίσκεται στο ανώτερο τμήμα του κόλπου, σε απόσταση δύο ή τριών εκατοστά από τον τράχηλο της μήτρας. Αντίθετα, το πολυσυζητημένο σημείο G βρίσκεται πιο χαμηλά και η μεγάλη του ευαισθησία εξηγείται από την πρόσφατη ανακάλυψη της παρουσίας εκεί κοντά του βολβού της κλειτορίδας.

Γυναικεία εκσπερμάτωση

Είναι βέβαιο ότι η μελέτη της γυναικείας σεξουαλικότητας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Κάθε γυναίκα είναι μοναδική ακόμα κι από ανατομικής άποψης. Η κατανομή του στυτικού ιστού -τα σηραγγώδη σωμάτια που υπάρχουν στην κλειτορίδα και στα μικρά χείλη του αιδοίου-, η παρουσία ή η απουσία των αδένων του, που σχετίζονται με τη λεγόμενη θηλυκή εκσπερμάτωση, ποικίλλουν από γυναίκα σε γυναίκα. Έτσι ίσως εξηγείται το γιατί μόνο οι μισές περίπου γυναίκες μπορούν να φτάσουν σε οργασμό όταν κάνουν σεξ μ' έναν ικανό παρτενέρ.

Απ' αυτό το ποσοστό των "άτυχων" γυναικών, μόνο ένα 20-30% μπορεί να βρει κάποια ανακούφιση με τον αυνανισμό, ενώ μόνο το υπόλοιπο 15-20% έχει το προνόμιο να βιώνει πολλαπλούς και συνεχόμενους οργασμούς -είναι δηλαδή πολυοργασμικές. Όμως, μόνο το 5 ή το 7% μπορεί να φτάσει στη λεγόμενη θηλυκή εκσπερμάτωση, την αποβολή από την ουρήθρα ενός πυκνού υγρού, το οποίο, από χημικής άποψης, μοιάζει με το αντρικό σπέρμα, χωρίς σπερματοζωάρια. Γιατί είναι τόσο δύσκολο στις περισσότερες γυναίκες να φτάσουν σε οργασμό; Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των σεξολόγων, οι γυναίκες χρειάζονται κατά μέσο όρο δεκατέσσερα λεπτά για να ερεθιστούν, ενώ οι άντρες μόνο δύο. Άρα, η ευθύνη των αντρών είναι κάθε άλλο παρά αμελητέα.

Πρόσφατες απολαύσεις

Μια πιθανή ερμηνεία αυτής της μεγάλης ποικιλομορφίας ως προς τη σεξουαλική ικανοποίηση των γυναικών είναι η υπόθεση ότι ο γυναικείος οργασμός αποτελεί μια σχετικά πρόσφατη εξελικτική κατάκτηση του ανθρώπινου είδους. Δεν είναι δηλαδή τόσο παλιός εξελικτικά όσο ο αντρικός. Εξάλλου, δεν είναι απαραίτητος για την αναπαραγωγή του είδους μας. Ίσως λοιπόν να εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα, κατά την εξελικτική πορεία που οδήγησε στις πρώτες κοινωνίες ανθρωποειδών, πριν από δύο περίπου εκατομμύρια χρόνια.

Ένα εξελικτικό πλεονέκτημα της εμφάνισής του είναι ίσως το ότι συνέβαλε στη σταθεροποίηση του δεσμού του ζευγαριού. Θα μπορούσαμε λοιπόν να θεωρήσουμε ότι ο γυναικείος οργασμός δεν έχει ακόμα "εντυπωθεί" πλήρως στο γυναικείο γενετικό υλικό. Έτσι η γυναικεία ηδονή βρίσκεται ακόμα υπό διαμόρφωση, σε μια εξελικτική διαδικασία που δεν ολοκληρώθηκε ακόμα.

http://www.focusmag.gr/articles/printable-article.rx?aid=3068