Η εμπιστοσύνη καμιά φορά είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν τη δώσεις πολύ γρήγορα μπορεί να πληγωθείς ή να πιαστείς κορόιδο ή και τα δύο. Αν όμως φυλάγεσαι συνέχεια και δεν εμπιστεύεσαι κανένα στη τελική ανάλυση εσύ είσαι ο χαμένος.
Γιατί χωρίς εμπιστοσύνη δεν έχουν νόημα οι σχέσεις, ερωτικές ή φιλικές. Γίνονται όλα καχύποπτα, μαύρα και μουντά. Μένεις μόνος και φυλάγεσαι τάχα και δεν χάνεις αλλά ούτε και κερδίζεις τίποτα.
Εγώ λοιπόν, διαλέγω να σ’εμπιστευτώ. Ναι σ’εμπιστεύομαι. Αν εσύ το εκμεταλευτείς ή πας να με κοροϊδεύσεις, ή να κερδίσεις κάτι από αυτό.. τότε εσύ θα’σαι στο τέλος ο χαμένος. Σου χάρισα την εμπιστοσύνη μου, αλλά αν τη χάσεις δεν τη δίνω πίσω. Στην αρχή τη χαρίζω μα αν κάποιος αποδείξει ότι δεν την αξίζει τότε την απομακρύνω.. συνήθως ανεπιστρεπτι..
Αλλά εσένα σε εμπιστεύομαι.. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου εμπνέεις κάτι γλυκό, παιδικό και όμορφο μαζί.. Γίνεται; Μάλλον ναι!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Mi manchi
Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο. Κι όσο κι αν κρατιέμα...
-
Στην ώριμη ηλικία των 47 μου χρόνων ανακάλυψα (αφότου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου) τον Καζαντζάκη και έχω γεμίσει χαρά για αυτή την ανακάλυψη...
Ἐδῶ τά καλά blog! Ἐλάτε νά ἐπισκεφτεῖτε τό ὀμορφότερο, ἐξυπνότερο καλύτερο κλπ, κλπ, κλπ blog τῆς ἑλληνικῆς ἀγορᾶς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕἶδα τήν καταχώρησή σου, στό Μπινελικοδρόμιο, μέ τήν γνώμη σου γιά τούς αὐτο-διαφημιζόμενους καί ἦρθα νά σέ πειράξω.
Γιά τήν ἐμπιστοσύνη (καί ὄχι μόνο) ἕνα ρητό λέει:
«Ὁ σοφός στούς καλούς φέρεται καλά. Στούς κακούς φέρεται ἐπίσης καλά».
Καί αὐτό τό κάνει ἔστω καί ἄν ξέρει ὅτι κάποιοι θά τόν προδώσουν...
Φίλε μου Μιχάλη δίκιο έχεις. Σοφό όντως το ρητό σου. Όσο για την προδοσία είναι το αναμενόμενο σε αυτή την εποχή. Οτιδήποτε άλλο είναι η έκπληξη.
ΑπάντησηΔιαγραφή