Είναι κάποια βιβλία που σε απορροφούν τόσο που τα σκέφτεσαι και τα θυμάσαι πολλά χρόνια μετά που τελείωσες την ανάγνωση τους.
Δύο τέτοια βιβλία που έρχονται εντελώς αβίαστα στο μυαλό μου είναι του Stephen King.
Το πρώτο είναι το 11.22.63 που διαδραματιζεται στο παρόν αλλά και στην εποχή της δολοφονίας του Κένεντυ. Το άλλο του ίδιου συγγραφέα είναι το Under the dome.
Και τα δύο είναι πολυσελιδα βιβλία, άνω των 1000 σελίδων και κυριολεκτικά ζεις μαζί τους μέχρι να τα τελειώσεις. Όμως πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτομαι σκηνές τους σε διάφορες φάσεις της ζωής μου που σημαίνει ότι πέτυχαν να μπουν πολύ βαθιά μέσα μου. Ίσως οι εικόνες που σου δημιουργεί στην φαντασία η ιστορία να είναι εξαιρετικά δυνατές και να μιλούν ταυτόχρονα στο ασυνείδητο και το υποσυνείδητο σου. Δεν ξέρω. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι αξίζει τον κόπο να χαθείτε για ώρες και μέρες στις σελίδες τους.
Γενικά βιβλία που έχω περάσει μαζί τους ώρες μέρες, βδομάδες πολλές με μαγευουν. Γίνονται τόσο καλοί φίλοι που χρόνια μετά που τα έχω διαβάσει τα σκέφτομαι, αναρωτιέμαι τι κάνουν οι πρωταγωνιστές. Το πιο όμορφο δε, είναι που ξέρω ότι ανά πάσα στιγμή αν τα ανοίξω θα βρω όλους εκεί να με περιμένουν να τους ξανασυναντήσω. Αν και σπάνια ξαναδιαβάζω βιβλία.
Ένα άλλο βιβλίο που πέρασα ένα ολόκληρο καλοκαίρι μαζί του ήταν τα άπαντα του Σερλοκ Χολμς του Sir Arthur Conan Doyle. Αν και ο τόμος είναι τεράστιος η καθεμια ιστορία είναι σχετικά σύντομη. Έτσι δεν κουράζει Καθόλου. Αντίθετα σε στέλνει στην εποχή που γράφτηκαν οι ιστορίες και κρατά το ενδιαφέρον σου αμείωτο όπως μόνο ο συγγραφέας του Σερλοκ Χολμς μπορεί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τόσα χρόνια μετά τη συγγραφή των ιστοριών το όνομα του Σερλοκ Χολμς υπάρχει στο στόμα όλων, ακόμα κι ανθρώπων που δεν έχουν διαβάσει ποτέ καμία του ιστορία.
Hello, Daisy!I've been reading Simon's eye blog and found your comment, i was wondering how are you and your eyesight today, does modern medicine help?I think Simon is doing well on injections, i messaged him and he updated his blog, i really thank God that in our age at least eyesight can be saved from terrible blinding diseases, allowing the person to do simplest but important functions.
ΑπάντησηΔιαγραφήAbout books - i also like reading, recently started reading Stefan Zweig's "Maria Stewart" after finishing "Fight club", i like different genres, my favorite themes are love, faith, conflict between individual and society, individual's search for meaning of life, philosophical views of different characters, psychology.This is why i really love Russian literature: "War and Peace", "Crime and Punishment", "And quiet flows the Don".
Hey there. My eyesight has deteriorated somewhat, but fortunately I can read with a strong torch on the page, especially at night it's the only way I can read.
ΑπάντησηΔιαγραφήI haven't had any kind of treatment, just go to the ophalmologist for check ups. I do hope my eyesight doesn't change more so I can continue to read ☺️
I've read the Greek translation for War and Peace and Crime and punishment when I were a child and haven't re-read any of those wonderful books since. Still remember the stories vividly though!