29 Σεπ 2019

φιλί

Συναντιομαστε σε ξενοδοχείο στην Αθήνα. Μην μας δει κανείς.

Η καρδιά μου κτυπά σε τρελούς ρυθμούς περιμένοντας να σε δω, ίσως να σ'αγγίξω. Σε λίγο θα ακούω την αναπνοή σου κοντά μου. Έχω τρελαθεί από την αγωνία.

Κτυπάς την πόρτα κ σταματούν για ένα δεπτερολεπτο οι παλμοί της καρδιάς.

Ανοίγω την πόρτα, σε κοιτάω και παγωνω εντελώς. δεν μπορώ να πιστέψω ότι είσαι αληθινός, living and breathing μπροστά μου.

Χαμογελάς κ τα μάτια σου γελάνε. Μιλάς κ χάνω το μυαλό μου στη φωνή σου.

Έρχεσαι μέσα, ανοίγουμε την μπαλκονοπορτα, ανάβεις τσιγάρο. εισπνεουμε τον καπνό και μιλάμε. Για ώρες γεμίζουμε χαρά από τη συντροφιά ο ένας του άλλου.

Σε μια στιγμή με ακουμπάς ανεπαίσθητα κ η καρδιά μου χάνει πολλούς παλμούς, ζαλίζομαι.

Πρέπει να φύγω λες κ σηκώνομαι στις μύτες των ποδιών μου να σε φιλήσω στο μάγουλο.

Γυρίζεις το πρόσωπο σου κ ξαφνικά φιλιομαστε. 

Είναι το πιο όμορφο, το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Λες κ τα χείλη μας γεννήθηκαν μόνο για αυτό το φιλί.


4 σχόλια:

  1. Πω πω!
    Τι μου θύμισες...
    Εξάρχεια 1986.
    Τίποτε άλλο δεν θα πω.
    Λέω να μείνω σιωπηλή, να κοιτάζω τον τοίχο απέναντι και να νοσταλγήσω.
    Πριν αποχωρήσω, να σε ευχαριστήσω Νταίζη γι αυτό το ταξίδι στο παρελθόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολύ χαίρομαι που σου θύμισε το κείμενο μου κάτι δικό σου.
    σημαίνει ότι είναι αληθινό :)
    εγώ σε ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 🌟Πέρασα να ευχηθω καλό μηνα να εχουμε με υγεια και χαρες!!!Ειχα λιγο καιρο να ερθω απο εδω.🌟

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...