12 Ιουν 2012

Είσαι θύτης είσαι και περήφανος γι'αυτό;

Ο θύτης συνήθως όταν επιτεθεί στο θύμα (και ειδικά όταν έχει συνηθίσει να μην έχει καμιά αντίδραση στις πράξεις του), τότε είναι εντελώς φυσικό να γυρίζει να ισχυρίζεται ότι είναι ο ίδιος θύμα κι ότι οι πράξεις του θύματος τον ανάγκασαν να γίνει θύτης, ενώ εκείνος είναι καλό παιδί κι ας πρόσεχε το θύμα με την προκλητική συμπεριφορά του κ.ο.κ.

Τα ξανακούσαμε αυτά. Τα έχουμε υποψη μας. Φτάνει πια να φωνασκείτε και να το παίζετε θύματα αηδιαστικά ανθρωπάρια. 


Κι όσο για όλους τους 'άντρες' που υποστηρίζουν τους άλλους 'αντρες' που δέρνουν γυναίκες.. Δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν κατ'εμέ: Ή είναι κι οι ίδιοι θύτες που τα βάζουν με άτομα πιο αδύνατα απ'αυτούς. Ή είναι θύματα που χαίρονται να βλέπουν κάποιον άλλο να δέρνει αφού αυτοί συνήθως τις τρώνε.


7 σχόλια:

  1. ή απλά είναι ανεγκέφαλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σωστά... άλλωστε η βλακεία είναι αήττητη :/

      Διαγραφή
    2. βρε μαλεράκι μου δεν πιστεύω ότι η βλακεία είναι δικαιλογία για όλα. πρέπει κάποια στιγμή να αναλάβουν την ευθύνη και για τη βλακεία που τους δέρνει ρε γμτ

      Διαγραφή
  2. όταν κάποιος είναι βλάκας κυριολεκτικά δεν καταλαβαίνει καν πως έχει ευθύνη για κάτι. μακάρι αυτοί που υποστηρίζουν τέτοιες πρακτικές να τις βρουν μπροστά τους μπας και βάλουν μυαλό, αν αυτό είναι δυνατόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συμφωνώ, μακάρι να βρουν ότι κάνουν.
      γιατί τα κάνουν όταν είναι όλοι μαζί. τόσο τσάμπα μάγκες είναι. αν βρεις ένα μόνο του και του κάνεις μπου θα τρέξει τρομαγμένος να κρυφτεί

      Διαγραφή
  3. Εδω υποστηρίζουν γυναίκες τους "άντρες" που ασκούν το άθλημα, και εσύ μου μιλάς για άλλους "άντρες"!!
    Καλησπερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ βρε Φούλη μου κι αυτές θύματα είναι των αντρών και της πατριαρχικής κοινωνίας.
      κρίμα
      Καλημέρα!

      Διαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...