23 Νοε 2011

Προσφορά καλού βιβλίου

Πήρα την προηγούμενη Κυριακή το Βήμα όταν είδα ότι είχε προσφορά το βιβλίο της Διδούς Σωτηρίου "Κατεδαφιζόμεθα". Θυμάμαι απ'το σχολείο ότι μας είχαν βάλει να διαβάσουμε τα "Ματωμένα χώματα" αλλά δεν το'χα καταφέρει για διάφορους λόγους τότε και πάντα ήθελα να διαβάσω κάτι δικό της. 

φώτο δική μου
 (Βασικά αρχικά πήγαινα για την προσφορά της Καθημερινής με τα cd του λατρεμένου Elvis Presley αλλά έμαθα ότι επειδή εκδίδεται εδώ στην Κύπρο αντίστοιχη Καθημερινή δεν φέρνουν δυστυχώς την ελληνική έκδοση - αυτό είναι κατά τη γνώμη μου μια λανθασμένη τακτική που δεν είναι επί του παρόντος αλλά πολλάκις με έχει ταλαιπωρήσει και με άλλα περιοδικά και εφημερίδες στο νησί).

Όπως και να'χει ξεκίνησα να το διαβάζω από προχθές και θέλω να πω συγχαρητήρια στο Βήμα που επέλεξε να προσφέρει το συγκεκριμένο βιβλίο αυτή τη χρονική στιγμή. Το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε το 1982 από τις εκδόσεις Κέδρος. Αφορά την περίοδο 1955-1965 κι όμως όλα όσα λέει είναι τόσο μα τόσο επίκαιρα με τη σημερινή κατάσταση της χώρας που είναι τρομακτικό. Θα μπορούσε άνετα να έχει γραφτεί σήμερα, χθες. Μέσα βλέπεις όλα τα στραβά κι ανάποδα, την νοοτροπία που επικρατούσε και επικρατεί, η οποία οδήγησε με ακρίβεια στα σημερινά γεγονότα. 

Με έκανε να προβληματιστώ πολύ και να αναρωτηθώ: τελικά τόσο λίγο έχουμε αλλάξει σαν έθνος; Τελικά πάντα βαδίζαμε σ'ένα απόλυτα τεντωμένο σχοινί κι από τύχη μέχρι τώρα δεν είχαμε γκρεμμοτσακιστεί; Δεν έχω ιδέα ποιες είναι οι απαντήσεις ή αν υπάρχουν.

Σημασία έχει ότι αυτό το βιβλίο σε κάνει αβίαστα και φυσικά να προβληματιστείς. Είναι πάρα πολύ καλογραμμένο και κυλά εύκολα. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους όσους δεν το έχουν διαβάσει. 

Για ακόμα μια φορά συγχαρητήρια στο Βήμα για τις καταπληκτικές προσφορές του! Μακάρι κι άλλες εφημερίδες και περιοδικά να ακολουθήσουν το παράδειγμα του και να προσφέρουν βιβλία.

12 σχόλια:

  1. Λανθασμένη τακτική ή όχι, καταλαβαίνεις ότι άλλα συμφέροντα εδώ άλλα εκεί. It's all about money.
    Το 'Ματωμένα Χώματα' είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο γραμμένο με τον τρόπο που ήξεραν οι τότε συγγραφείς να γράφουν. Αυτό που μας προτείνεις σήμερα δεν το διάβασα, αλλά θα το έκανα ευχαρίστως. Θα το έχω υπόψιν μου.

    Φιλιά πολλά, Daisy μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. το συγκεκριμένο δεν το έχω διαβάσει αλλά τα Ματωμένα χώματα είναι λατρεμένο βιβλίο. Να το διαβάσεις οπωσδήποτε. Όσο για τον Έλβις, κατέβασέ τον πουλάκι μου που θα δώσεις λεφτά στις παλιοφυλλάδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το διαβάζω κι εγώ αυτές τις μέρες. Πραγματικά, οι καταστάσεις που περιγράφει είναι τόσο επίκαιρες, σαν να μην έχει περάσει μισός αιώνας από τότε. Πολύ καλό της Δ. Σωτηρίου είναι το "οι νεκροί περιμένουν", αλλά το πιο συγκλονιστικό (αν και πολύ στενάχωρο) είναι η "εντολή", κι αυτό από τις εκδόσεις Κέδρος.
    Φιλάκια πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος24/11/11, 11:31 μ.μ.

    Πολύ καλό βιβλίο. Το εχω διαβασει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Lilith όντως είναι για το χρήμα που γίνονται όλα. Σπαστικό αλλά αληθινό.
    Όταν τελειώσω αυτό θα πάρω και τα Ματωμένα Χώματα, καμιά 20αριά χρόνια μετά από τότε που θα τα είχα διαβάσει κανονικά.. αν τα είχα διαβάσει στο σχολείο :)))
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. mahler μου μπαίνει στη λίστα με τα επόμενα σίγουρα. Θα τον κατεβάσω τι θα κάνω νομίζεις; Απλά τα cd της προσφοράς σίγουρα θα'χουν και τραγούδια που εγώ μπορεί να'χω ξεχάσει και να μην κατεβάσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Dorothy τείνω να πιστέψω ότι όλα τις τα βιβλία είναι διαμαντάκια, σαν αυτό. Θα εντρυφήσω σιγά-σιγά και στα άλλα της, άλλωστε δεν έγραψε πολλά.
    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Coula μου καλό κι επίκαιρο μετά από τόσα χρόνια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τα ματωμενα χωματα το εχω διαβασει αυτο δεν το ξερω αλλα αφου το προτεινεις θα το παρω.
    Ειχα πολυ καιρο να περασω απο εδω καιεπανορθωνω :)) αφηνοντας πολλες ευχες για μια καλη εβδομαδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σκρουτζάκο μου καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...