14 Απρ 2010

Eσύ εκεί - Μάνος Ξυδούς


Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τον παράλληλο βαρύς χειμώνας
και το κλίμα ακατάλληλο
Εσύ εκεί κι εγώ στου κοσμου το υπόγειο να σε γυρεύω
σε μια ψεύτικη υδρόγειο

Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο

Εσύ εκεί εσύ εκεί

Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τα μεγάφωνα να τραγουδάω
της αγάπης τα παράπονα
Εσύ εκεί κι εγώ σκυμμένος στην κασέτα σου
να με ματώνει η φωνή σου και το ψέμα σου

Εσύ εκεί εσύ εκεί
Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο
Εσύ εκεί εσύ εκεί

Στίχοι: Κυριάκος Ντούμος
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Πηγή: www.stixoi.info 




Κατά τη γνώμη μου η καλύτερη εκτέλεση του αγαπημένου τραγουδιού. Ποτέ δε θα ξεχάσω τότε που άκουσα τον Μάνο Ξυδούς από κοντά να το ερμηνεύει.

Συγκολονίστηκα χθες που άκουσα ότι πέθανε τόσο ξαφνικά. Πριν 3 χρόνια σε μια συναυλία με τον Πάνο Κατσιμίχα μ'είχε ταξιδέψει τόσο γλυκά..



Και μόλις τη Δευτέρα ήταν εδώ στη Λεμεσό και μιλούσε στο Κανάλι 6 για τον Νικόλα Άσιμο. Άκουγα την εκπομπή και σκεφτόμουν διάφορα. Που να φανταζόμουν ότι είχε μόνο λίγες ώρες ζωής.. Απίστευτο πόσο προσωρινοί είμαστε όλοι σ'αυτή τη γη.

Θα τον θυμάμαι όσο ζω για τα τραγούδια του, τη ξεχωριστή φωνή του, το μοναδικό στυλ του, το πάθος του.

5 σχόλια:

  1. Λυπηρό και άδικο!!!
    Καλό του ταξίδι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΦΟΥΛΗ μου όλοι μας λυπηθήκαμε πολύ.
    Είναι άδικο, αλλά σπάνια είναι δίκαιος ο θάνατος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στην είδηση του θανάτου του Μάνου παρέλυσα για λίγο, βλέπεις μαργαριτούλα μόλις την προηγούμενη εβδομάδα "τσακωνόμουνα" με τον κολλητό γτ αυτός ήθελε να δει ποδόσφαιρο και εγώ ήθελα να πάμε σε αφιέρωμα στον Άσημο στο οποίο ηγείτο φωνητικά ο Ξυδούς.

    Τελικά δεν πήγαμε και τοχουμε σκυλλομετανιώσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εσύ εκεί .....κι εμείς εδώ να τον ακούμε και να μας ταξιδεύει !!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Alice μου τα ποδόσφαιρα θα υπάρχουν συνέχεια. Ευκαιρίες σαν κι αυτή όμως είναι πάντα μοναδικές. Σίγουρα το ότι ήταν η τελευταία σας ευκαιρία την έκανε ακόμα πιο μοναδική αλλά κάθε ευκαιρία για συναυλία έχει κάτι ξεχωριστό όταν είναι από αγαπημένους καλλιτέχνες.

    Την επόμενη φορά ελπίζω να μην κάνει το ίδιο λάθος ο φίλος σου.

    Κάτι παρόμοιο μου'χε τύχει με τη μακαρίτισσα την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Είχε έρθει μια φίλη από Θεσ/νικη στην Αθήνα κι ήθελε διακαώς να τη δει στο θέατρο. Εμένα δε μου άρεσε και τόσο τότε και δε γούσταρα και πολύ αλλά στο τέλος ευτυχώς με έπεισε και πήγαμε. Ήταν Νοέμβρης του 1995, συγκεκριμένα 17 και υπήρχαν και φασαρίες στο κέντρο. Κάποιους μήνες μετά η Αλίκη πέθανε και ειλικρινά χάρηκα που είχα την ευκαιρία να τη δω από κοντά έστω μια φορά :)

    Σταλαγματιά μου να μας ταξιδεύει και να μας συγκινεί βαθύτατα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...