3 Ιουλ 2009

Spring-summer cleaning ή αλλιώς ξεσκαρτάρισμα



Πολλές φορές κάνω ένα γενικό ξεσκαρτάρισμα σε διάφορα πράγματα:
Π.χ.:

Στο ποια blog παρακολουθω.. αν βρω ότι κάποιος με κλείδωσε χωρίς λόγο και αιτία έξω, διαγράφω το blog από το reading list να μη βλέπω post που δεν μπορώ να διαβάσω.

Στα ρούχα που φοράω ή που δεν φοράω ποια. Πετάω όσα δεν μπαίνουν, είναι παλιά, είναι βαρετά, είναι δώρα που δε μ’άρεσαν ποτέ. Πετάω, γιατί η μάνα μου ποτέ δεν πετάει τίποτα και το να κρατώ άχρηστα με αρρωσταίνει, με κουράζει.

Στο σπίτι ανοίγω συρτάρια, κάνω ανακατανομές, συγυρίσματα, φυλάω πράγματα με διαφορετική διάταξη, σε διαφορετικό χώρο, με διαφορετικό τρόπο. Πετάω κι εδώ πολλά αχρήστα, σπασμένα, ότι φανταστείς.

Σε φίλους.. κοιτώ ποιος με θυμάται μόνο όταν με χρειάζεται, όταν θέλει κάτι, αλλιώς είμαι ξεχασμένη γι’αυτόν. Σε τέτοιους "φίλους" λέω γειά. Κι αργά ή γρήγορα πιάνουν το νόημα. Ή δεν το πιάνουν. Πρόβλημα τους.

Στις σχέσεις. Κρατάω τις αναμνήσεις που αγαπώ. Τα άτομα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου, είτε το ήξεραν είτε όχι. Τα άλλα τα άσχετα άτομα τα ξεχνάω, τα διαγράφω. Κάνω χώρο στο σκληρό μου.

Δε γουστάρω να κρατώ άτομα, πράγματα, αναμνήσεις που δε τα χρειάζομαι, δε με βοηθούν, με βαραίνουν, με κουράζουν και στο τέλος τέλος με αποσυντονίζουν. Μου κλέβουν από την ηρεμία, τη γαλήνη που μπορώ να αισθανθώ.


Μετά το ξεκαθάρισμα νιώθω ανανεωμένη, χαρούμενη, ευδιάθετη, έτοιμη για νέες περιπέτειες, γεμάτη ζωή, δυνατή, ικανή, δυναμική, ενδυναμωμένη. Νιώθω τέλεια. Ότι ένα κομμάτι της ζωή μου έχει, έστω προς το παρόν τακτοποιηθεί.



ΥΓ: τώρα που θυμήθηκα, μ’αρέσει όταν γκρεμίζουν παλιά, εγκαταλελειμένα και άχρηστα κτίρια, όχι διατηρητέα εννοείται (εκεί σπαράζει η καρδιά μου). Νιώθω ότι φεύγει μια σαβούρα από τη μέση, ότι υπάρχει μια ελπίδα για να πάρει τη θέση του απαίσου κτιρίου ένα καλύτερο. Φυσικά τις περισσότερες φορές, με την αισθητική που δέρνει τους περισσότερους που τα φτιάχνουν, μόνο καλαίσθητα και εναρμονισμένα με το περιβάλλον δεν είναι τα νέα κτίρια.. αλλά οκ μέχρι να τα φτιάξουν έχω πάντα μια κρυφή ελπίδα.. για κάτι καλύτερο.


7 σχόλια:

  1. Κι εγώ θέλω να μπορώ να κάνω ξεκαθάρισμα,
    Πιο πολύ όμως σχέσεων και ανθρώπων γιατί με τα πράγματα δεν έχω κολλήματα.
    Πετάω συνέχεια να μην πιάνουν και χώρο : ))

    Καλό σ/κ
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ετσι κανω κι εγω φιλη!
    ξεκαθαρισμα γκομενους,στριγκ,το ψυγειο!!

    αχαχαχααχ
    αχαχχααχαχ
    γουτσου γουτσου καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλό είναι ένα ξεσκαρτάρισμα κάθε τέλος εποχής..
    Βοηθάει πολύ..
    Να ξεκολλήσουμε από τα παλιά και να ανο΄λιξουμε πανιά για τα καινούρια.
    Καλό μεσημέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μεγάλη φιλοσοφία το ξεσκαρτάρισμα, ζωή χωρίς σαβούρα συναισθηματική, ηθική και ουσιαστική. Θα το εφαρμόσω κι εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ κι εγώ με τις απόψεις σου Ντόρα.
    Πρέπει να ομολογήσω κάτι.
    Σίγουρα δεν επισκέπτομαι πολλούς φίλους και φίλες τελευταία, τόσο συχνά όσο θα ήθελαν κι εκείνοι η θα έπρεπε.
    Η μόνη αιτία, η μάλλον αιτί-ΕΣ, είναι ο τρομερά περιορισμένος χρόνος μου λόγω επαγγέλματος, και η πληθώρα φίλων, που πίστεψέ με, θέλεις πάνω απο 1 ημέρα να τους επισκευθείς όλους, και πάλι δεν μπορείς να το κάνεις καθημερινά. Οπότε δεν έχει να κάνει με κάτι σχόλια που 'πήρε το αφτί μου', πως σήκωσα ψηλά τη μύτη και παρόμοια σαχλά που δεν στέκουν.
    Αν δώ πως κάποιος μου γυρνάει την πλάτη, μένει πλέον στην διάθεση της στιγμής, η τον διαγράφω κι εγώ, ή τον αφήνω δίνοντάς του καιρό να το δεί απο άλλη οπτική γωνία.. είπαμε, είμαι αυθόρμητος γενικά.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ακριβώς έτσι αισθάνομαι κι εγώ για το ξεσκαρτάρισμα. Είναι εντελώς ανανεωτικό και το συστήνω ανεπιφύλακτα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Αναστασία το ξεκαθάρισμα είναι απαραιτητο! σε όλα τα επίπεδα! φιλιά!

    @spy_force Στέλλα μου τι στριγκ ξεκαθαρίζεις; δεν το πιασα..νομίζω.. χιχιχι καλημέρα!

    @jacki ακριβώς.. κάθε τέλος εποχής ή όταν είναι αναγκαίο... ανάλογα. καλό μεσημέρι και σένα καλή μου :)

    @Lalù μεγάλη φιλοσοφία ναι. ακούγεται εύκολο στη θεωρία αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο στην πράξη.. όταν όμως το κάνεις και τελειώσεις μετά αισθάνεσαι τόσο ελαφρύς που αξίζει τον κόπο!

    @AATON Νίκο μου ο αυθορμητισμός είναι καλό πράμα. τον προτιμώ από το στημένο και το πρέπει.. σίγουρα όποτε μπορείς να περνάς από άλλα μπλογκ. έτσι είναι για όλους μας, πιστεύω. φιλιά

    @Aspa χαίρομαι που άλλη μια φορά τα μεγάλα πνεύματα συναντόνται και συμφωνούνε! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...