Φαντασία ή my imaginary friend + update

photo link

Οι σχέσεις που φτιάχνω μες το μυαλό μου, με άτομα που δεν μπορώ, δε θέλω να πλησιάσω ή πιο συχνά με άτομα που δεν υπάρχουν, είναι οι καλύτερες και σίγουρα πιο εύκολες σχέσεις. Φαντάζομαι πως θα ήταν αν μιλούσαμε, τι θα λέγαμε, τι θα κάναμε, που θα πηγαίναμε. Τα φανταστικά αυτά άτομα κάνουν ότι θέλω εγώ. Λένε λόγια που διαλέγω, δεν με ενοχλούν αν δεν τους θέλω. Είναι εκεί κάθε φορά που τους χρειάζομαι. Μια χαρά. Είναι κάπως σαν σήριαλ η ζωή τους. Σήριαλ όμως που γράφω, σκηνοθετώ, πρωταγωνιστώ εγώ. Είμαι ο δημιουργός τους ;)


Από μικρή είχα ένα συγκεκριμένο άτομο στο μυαλό μου με το οποίο πέρασα πολλές ώρες, μάλλον τώρα που το σκέφτομαι μέρες αν όχι βδομάδες, να φαντάζομαι πως είναι, τι περνούμε μαζί, τι κάνουμε, ποια είναι η ζωή του, οι σκέψεις του, οι απόψεις του. Τον έφτιαξα τόσο καλά μέσα στο μυαλό μου που σκεφτόμουν να γράψω την ιστορία του κάπου. Ακόμα και τώρα τόσα χρόνια μετά, αν θέλω μπορώ να τον "δω" όπως τον είχα φτιάξει. Κι αν ψάξω μπορώ να δω σε ποια φάση της ζωής του βρίσκεται. Συνήθως είναι σε κάπως μεγαλύτερη ηλικία από μένα.

Άραγε το κάνουν ή το έκαναν κι άλλοι αυτό ποτέ;

update

Μετά από ένα σχόλιο από τη φίλη jacki θυμήθηκά ότι δεν ανάφερα το στραβό των imaginary friends: οι φανταστικοί φίλοι είναι τέλειοι! Δεν μπορουν να κανουν λαθη, αφού εσύ αποφασίζεις τι κάνουν ανα πάσα στιγμή. Όλοι οι πραγματικοι ωχριουν μπροστα στην τελειοτητα τους! Και εννοείται ότι αυτή η τελειότητα καταντά πολύ συχνά κουραστική και σπαστική. ;)