7 Ιουλ 2009

Michael Jackson lives.. in our hearts!



Όταν ήμουν 12 χρονών πρωτοάκουσα το Bad. Καταπληκτικός δίσκος. Θυμάμαι τον εαυτό μου να χορεύω στους ήχους του. Θυμάμαι να κοιτώ το πρώτο αθώο πλατωνικό έρωτα μου στα μάτια εκείνο το καλοκαίρι και να παίζει το Liberian Girl.

Ό,τι κι αν είχε ειπωθεί για αυτό το καλλιτέχνη τα τελευταία χρόνια - κι είναι πολλά - πάντα έλεγα και το πιστεύω, ότι δε με ενδιαφέρει τι κάνει φτάνει που βγάζει αυτά τα καταπληκτικά τραγούδια. Η ζωή του καθενός είναι θέμα του. Γιατί πρέπει να συμπαθώ ένα άνθρωπο για να ακούω τη μουσική του;

Αυτή τη στιγμή που γράφω είναι η κηδεία του. Ακούγοντας όλα αυτά τα τραγούδια που λατρεύω στη τηλεόραση, δεν άντεξα. Ήρθα να γράψω λίγες γραμμές.

Ναι ο Μichael Jackson ζει στις καρδιές μας! Όσο κι αν ακούγεται δακρύβρεχτη δήλωση ειλικρινά το πιστεύω. Είναι φοβερό πως ένας άνθρωπος που φαινόταν τόσο ντροπαλός, συνεσταλμένος μεταμορφωνόταν σε ένα φοβερό τραγουδιστή, χορευτή όταν έβγαινε στη σκηνή.

Αιωνία του η μνήμη!

υγ. παρακολουθώ μαζί με εκατομύρια άλλους μέσω του cnn και του facebook τη τελετή εις μνήμη του και δακρύζω.. δεν μπορώ να κρατηθώ..

5 σχόλια:

  1. Ένα μεγάλο παιδί παρέμενε μέχρι το τελος.
    Την παιδικότητα που του στέρησαν με τον βίαιο τρόπο που μεγάλωσε την έβγαζε κάθε μερα.
    Δεν μπορώ να πάρω τα ματια μου από πάνω του όταν τον βλέπω να χορεύει.
    Καλό ταξίδι στο είδωλο των εφηβικών μου χρόνων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Αναστασία μου.
    Καλό του ταξίδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό ταξίδι να έχει και να αναπαυτεί η ψυχή του.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...