17 Ιουλ 2009

Αμαρτίες σκέψης.. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!


Ζούμε σε μια κοινωνία όπου, λόγω της θρησκείας που ασπαζόμαστε οι περισσότεροι, έχουμε μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι πέρα των πράξεων μας ακόμα και οι σκέψεις μας μπορεί να θεωρηθούν αμαρτία. Για μένα αυτό είναι τουλάχιστον παράλογο.

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή ερχόταν ο ιερέας να μας πει να εξομολογηθούμε (όσοι δεν πήγαιναν μας κοίταζε κάπως σαν λεπρούς, πολλοί πήγαιναν για να χάσουν ώρα από το μάθημα κ.ο.κ.) και μας έφερνε μια επιεικώς απαράδεκτη λίστα που μπορούσαμε εμείς σαν παιδιά να διαβάσουμε για να βρούμε αμαρτίες που μπορεί να είχαμε κάνει. Είχε τους εξής ευρηματικούς τίτλους: αμαρτίες ποδιών, αμαρτίες χεριών, αμαρτίες ματιών, αμαρτίες δακτύλων, αμαρτίες αυτιών κτλ. Νομίζω καταλαβαίνετε το σκοπό. Αφενός να δώσει κάτι στα παιδιά να πουν για να μπορούν να μετανοήσουν. Αφετέρου να τους ξυπνήσει από όσο πιο νωρίς γίνεται τις ενοχές. (με ένα απλό search στο google ανακάλυψα ότι η λίστα αυτή ζει και βασιλεύει.. πατήστε εδώ αν θέλετε να τη δείτε).

Η θρησκεία μας έχει αναπτυχθεί δυστυχώς σαν μια θρησκεία που καλλιεργεί και αναπτύσσει τις ενοχές. Αντί σαν μια θρησκεία αγάπης και προσφοράς που αν δεν κάνω λάθος είναι το πραγματικό νόημα της. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι όλοι υποτίθεται γεννιόμαστε με το προπατορικό αμάρτημα να μας βαραίνει. Άρα είμαστε ένοχοι πριν καν γεννηθούμε!...
Μέσα σε αυτό το ενοχικό κλίμα που μεγαλώνουμε και αναπτυσσόμαστε ένα βασικό πιστεύω με το οποίο φροντίζουν να μας γαλουχήσουν από νωρίς, είναι ότι όλα όσα σκεφτόμαστε τα ακούει και τα παρακολουθεί ο Θεός (κάτι σαν big brother) και ότι αν σκεφτούμε μια αμαρτία είναι το ίδιο με το να την έχουμε κάνει. Παραδείγματος χάριν, μπορεί να μου τη σπάσει ο γείτονας το μεσημέρι που ξαπλώνω να ξεκουραστώ, κάνοντας του κόσμου το θόρυβο κι εγώ μες την απελπισία μου, που δεν μπορώ να βρω ησυχία, να σκεφτώ να σκοτώσω εκείνον κι όλο του το σόι. Λένε λοιπόν, ότι αυτή η σκέψη είναι το ίδιο με το να πάρω μια μπαζούκας και να τους καθαρίσω. Το ίδιο! Αν είναι ποτέ δυνατό!

Κι όμως ΔΕΝ είναι το ίδιο όπως και να το δει κανείς. Η σκέψη είναι ελεύθερη να πετάξει σαν πουλί όπου θέλει. Μπορεί ο καθένας να σκεφτεί οτιδήποτε θέλει, από το πιο ακραίο όπως μια δολοφονία, ως το πιο απλό τι θα κάνω το σαββατοκύριακο, μέχρι οτιδήποτε. Δεν ελέγχει ούτε παρακολουθεί κανείς τη σκέψη μας, εκτός κι αν εμείς του το επιτρέψουμε.
Η σκέψη δεν προϋποθέτει την πράξη, αν και κάθε πράξη προϋποθέτει στις πλείστες των περιπτώσεων μια σκέψη. Με άλλα λόγια μπορεί κάποιος για να κάνει μια δολοφονία (για να πάρουμε το πιο ακραίο των παραδειγμάτων) να χρειαστεί να τη σκεφτεί πρώτα, αλλά δεν σημαίνει ότι όποιος σκεφτεί μια δολοφονία θα την κάνει. Αν συνέβαινε αυτό ο πληθυσμός της γης δε θα αριθμούσε δισεκατομμύρια αλλά χιλιάδες στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Φυσικά με όλα αυτά δεν εννοώ ότι πρέπει συνέχεια να σκεφτόμαστε αρνητικά, επιθετικά σενάρια κι άλλα παρόμοια. Εννοώ ότι ακόμα κι αν τα σκεφτούμε δεν έγινε κάτι αν δεν βάλουμε μπρος ένα μηχανισμό εκτέλεσης τους. Με άλλα λόγια δεν μετρά η σκέψη αλλά η πράξη. Από τις πράξεις μας θα κριθούμε όλοι είτε σε αυτό είτε στον άλλο κόσμο.

5 σχόλια:

  1. Έχω δει τη Λίστα και φρίκαρα...Παιδικός Οδηγός Εξομολόγησης!! Μα σοβαρομιλούν;; Αν ήταν έτσι θα κλείναμε όλοι θέση στην Κόλαση από τα 10 μας χρόνια.
    Αμαρτίες σκέψης δεν υπάρχουν. Συμφωνώ μαζί σου Dorothea.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tinker Stell ναι έτσι τον ονομάζουν και προφανώς τον χρησιμοποιούν ακόμα..
    καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί βρε Δωροθέα μας τα βάζεις αυτά και συγχυζόμαστε βραδιάτικα...(Μεταφορικά το λέω πάντα. Καλά κάνεις και τα λες). Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι πάλι! Αυτή η τρομοκρατία της εκκλησίας πια δεν έχει όριο. Ακόμα και στα μικρά παιδάκια (μάλλον ΕΙΔΙΚΑ στα μικρά παιδάκια) να δημιουργήσουν τύψεις και φόβο. Αν και όλα στη λίστα είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ, κάποια είναι εντελώς εξωφρενικά: "Μήπως λες υπερήφανα λόγια για τον εαυτό σου?" (Μεγάλη αμαρτια η υπερηφάνια για τα επιτεύγματά μας. Μην ξεχνάμε, τίποτα δεν καταφέραμε μόνοι μας. Ο καλός ο θεούλης μας τα χάρισε, εμείς δεν είμαστε άξιοι.). "Μήπως διαβάζεις βιβλία και περιοδικά που δεν ωφελούν?"... "Μήπως πηγαίνεις στα θέατρα και κινηματογράφους??".. "Μήπως ντύνεσαι μασκαράς τις απόκριες?"... Δηλαδή αν πάω να εξομολογηθώ, πρέπει να πω "Πάτερ συγχώρεσέ με, το Σάββατο πήγα στο θέατρο?".. Αλλά ξέρει τι λέει η εκκλησία. Πάντα ήταν εναντίον των τεχνών, και έκανε τα πάντα για να χαρκτηριστούν "αμαρτωλές" όλες οι μορφές τέχνης. Γιατί η τέχνη είναι παιδεία, είναι μόρφωση, είναι ελευθερία. Και η εκκλησία μόνο μορφωμένους και ελεύθερους πιστούς δεν θέλει. Καλά και το site που έβαλες το link είναι απαράδεκτο. Έχει δίπλα μια δημοσκοπηση "Τί πρέπει να γίνει με τους αλλοδαπούς". Δείτε τα αποτελέσματα: 83% Να απελλαθούν όλοι, 10% Να απελαθούν μερικοί, 6.3% Να νομιμοποιηθούν. Δεν απορώ λοιπόν που έχουν στο site τους τον "Παιδικό οδηγό εξομολογήσεως", καταλαβαίνετε τι ζώα είναι όλοι εκει μέσα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Niko μου καλημέρα και καλωσόρισες!
    Ναι είναι απαράδεκτα όλα αυτά και ακόμα πιο απαράδεκτο είναι ότι εξακολουθούν να υπάρχουν.. εγώ πίστευα ότι απ’τη δεκαετία του 80 που μας τα έδιναν αυτά μέχρι τώρα θα είχαν τουλάχιστον απομακρυνθεί. Μια γρήγορη αναζήτηση στο Google όμως απέδειξε το αντίθετο.
    Όσο για το ρατσισμό και τη ξενοφοβία τους... ας μας πουν τι σχέση έχει με την αγάπη και την αποδοχή που δίδαξε ο Χριστός..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος29/8/12, 12:03 μ.μ.

    οι αναλυσειs των ανθρωπων , η κουλτουρα,η μορφωση και ολα αυτα ειναι διαφορετικα πραγματα απο την θρησκεια και τα όσια και ιερά τηs θρησκειαs . για το τι σημαινει '' μυστηριο τηs ιεραs εξομολγησεωs δείτε και αυτο --

    >>http://www.pigizois.net/pneumatikoi_logoi/mistirio_elomologisis.htm

    όσον αφορά τουs ιερείs ,ειναι ανθρωποι και θα δωσουν τον λογο τουs στον επουρανιο πάτερα ,οπωs ολοι μαs . το να '' κράζουμε '' ότι δεν μαs αρεσει , ειναι δικαιωμα του καθενοs φυσικα ,αλλά πάνω απο όλα ο Κύριοs , το ευαγγελιο και τα ιερά βιβλια των αποστόλων και των πατέρων τηs εκκλησίαs ,ανά τουs αιωνεs . πάντωs εγω πιστευω πωs σαφώs αμαρτανουμε και με την σκεψη , το μεγεθοs τηs αμαρτιαs εξαταρταται και απο το ειδοs τηs σκεψηs και την βαρυτητα τηs . γιατι κακά τα ψεματα ,ολα απο εκει ξεκινάνε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πες κάτι, ή μάλλον γράψε αυτό που σκέφτεσαι! :)

Mi manchi

Μου λείπεις τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα, αφάνταστα, αδιάκοπα, ασταμάτητα, που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο.  Κι όσο κι αν κρατιέμα...