Φτάνει πια!!!

Διάβασα σήμερα το πρωί αυτό το άρθρο στο BBC News και δεν μπορούσα να μην κάνω ανάρτηση γι’αυτό. Θα έσκαγα. (Τα twitter updates προφανώς πέφτουν σε ώτα μη ακοώντων.. Τεσπα.)
Η Ελλάδα, είκοσι χρόνια μετά από το σκάνδαλο των απαράδεκτων συνθηκών κράτησης των ψυχικά ασθενών, που αποτέλεσμα είχε να κλείσει το ψυχιατρείο της Λέρου, συνεχίζει και σήμερα να συμπεριφέρεται στους ψυχικά ασθενείς χειρότερα από ότι στους σκύλους και τις γάτες (αν και στα ζώα υπάρχουν πολλά που μπορούν και πρέπει να γίνουν, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα εδώ).


Από το ρεπορτάζ του ΒΒC News προκύπτει ότι ψυχικά ασθενείς στο Δρομοκαϊτειο δένονται στα κρεβάτια τους για ατέλειωτες ώρες. Λαμβάνουν λίγη ή καθόλου νοσηλευτική φροντίδα. Τους συμπεριφέρονται όχι απλά σαν παιδιά ενός κατώτερου θεού, αλλά χειρότερα από τα χειρότερα αποβράσματα. Το έγκλημα τους; Να νοσήσουν σε αυτή τη χώρα που δεν έχει διάθεση να προσφέρει ούτε τα στοιχειώδη για αυτά τα άτομα. Προτιμά προφανώς να τους πετά, να τους δένει και να τους ξεχνά.


Είναι φρικτά τα όσα περιγράφονται στο ρεπορτάζ και σε κάνουν να ντρέπεσαι, αν έχεις τη παραμικρή αίσθηση ανθρωπιάς. Άλλωστε αυτό που ίσως δεν καταλαβαίνουν, ή μάλλον δε θέλουν να καταλάβουν οι πολλοί, είναι ότι τα όρια μετάξυ της λεγόμενης φυσιολογικής και μη-φυσιολογικής συμπεριφοράς είναι πολύ δυσδιάκριτα, ασαφή και μπορεί εύκολα κάποιος, που τώρα θεωρείται υγιής, αύριο να νοσήσει και να χρειαστεί ψυχιατρική φροντίδα.

Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να αφορά κάθε σκεπτόμενο πολίτη. Δεν επιτρέπεται η πολιτεία να σταματά, ή να αποσύρει τη χρηματοδότηση προγραμμάτων απο-ιδρυματοποίησης και κοινωνικής επανένταξης των ψυχικά ασθενών λες και είναι περιττά. Τόσα λεφτά δαπανώνται για άνευ ή μικρής σημασίας εκδηλώσεις. Τόσα χρήματα δίνονται σε μίζες και προμήθειες αλλά για τους ψυχικά ασθενείς και την περίθαλψη τους δεν περισσεύει ούτε δεκάρα. Αν δεν υπήρχε η Ε.Ε. να τραβά το αυτάκι της Ελλάδας γι’αυτό το θέμα τόσα χρόνια (όχι πως ιδρώνει και πολύ το εν λόγω αυτί) όχι μόνο δε θα είχε κλείσει το ψυχιατρείο της Λέρου, αλλά θα είχαν ανοίξει κι άλλα.

Το Δρομοκαϊτείο είναι προφανές ότι πρέπει να εγκαταληφθεί. Δεν προσφέρει τίποτα, ή προσφέρει ελάχιστα, σίγουρα ούτε τα βασικά στους ασθενείς που "φιλοξενεί". Οι έννοιες της φροντίδας, της θεραπείας, της κοινωνικής επανένταξης εκεί δεν υφίστανται. Πρόκειται για ένα σύγχρονο χώρο βασανιστηρίων, τα οποία γίνονται με την ανοχή και άρα τη συνενοχή της επίσημης πολιτείας.

Η σιωπή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι συνενοχή.

Πρέπει και η πολιτεία αλλά και εμείς όλοι να αντιδράσουμε σε αυτά τα φαινόμενα βιας σε άτομα που δεν έχουν τη δύναμη να υπερασπιστούν ούτε τον εαυτό τους ούτε τα δικαιώματα τους.